Σαν σήμερα πριν από 57 χρόνια, το στρατιωτικό κίνημα με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο και Νικόλαο Μακαρέζο καταλύουν τη δημοκρατία στην Ελλάδα και επιβάλλουν το δικτατορικό πολίτευμα που διήρκησε 7 χρόνια μέχρι το πραξικόπημα στην Κύπρο που έφερε την βάρβαρη τουρκική εισβολή. Ήταν 21 Απριλίου 1967.
Η Ελλάδα εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο και υπήρχε η ελπίδα ότι ερχόταν το τέλος της διετούς πολιτικής αστάθειας που έμεινε στην ιστορία ως «Αποστασία», όπου ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου παραιτήθηκε μετά από τη σύγκρουσή του με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο. Φαβορί για να επικρατήσει ήταν ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου.
Στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, ήταν διάχυτος ο φόβος για τον κομμουνισμό. Γι’ αυτό και διάφοροι πολιτικοί παράγοντες της αντικομμουνιστικής πτέρυγας, όπως οι στρατηγοί, η Βασιλεία, κάποιοι πολιτικοί και φυσικά οι Αμερικάνοι, έβλεπαν με καλό μάτι μια μικρής διάρκειας συνταγματική εκτροπή, για να επανέλθει η χώρα προς τη «σωστή κατεύθυνση», δηλαδή με την Δεξιά στην εξουσία και ένα μετριοπαθές Κέντρο.
Τους πρόλαβαν τα σχέδια των χαμηλόβαθμων αξιωματικών με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και με πρόσχημα την κομμουνιστική απειλή. Εκείνη την περίοδο στον κόσμο βρισκόταν στην κορύφωσή του ο Ψυχρός Πόλεμος με παράδοση επεμβάσεων από τον στρατό σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα οι Αμερικάνοι είχαν ισχυρή παρουσία, η Δεξιά ήταν ισχυρή και το Παλάτι ήταν ένας διαφορετικός πόλος εξουσίας.
Το πραξικόπημα έγινε τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής. Άρματα του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων, που διοικούσε ο Παττακός, βγήκαν στους δρόμους και κατέλαβαν διάφορα σημαντικά σημεία της Αθήνας. Παράλληλα, ο συναγματάρχης Ιωάννης Λαδάς έστειλε δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Μεγάλη συμβολή είχε και ο διοικητής της Σχολής Ευελπίδων Δημήτρης Ιωαννίδης που κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και τη Στρατιωτική Αστυνομία.
Περίπου στις 3.30 το πρωί της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα κατάφερε να επικρατήσει. Οι Έλληνες ξύπνησαν το πρωί με εμβατήρια και δημοτικά άσματα και άκουσαν τα πρώτα διατάγματα των δικτατόρων. Με συντακτική πράξη αναστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές.
Στις 7 το πρωί της ίδιας μέρας, η πραξικοπηματίες επισκέφθηκαν τα Ανάκτορα και ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Ο βασιλιάς «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Κόλλια.
Την ίδια μέρα ξεκινούν και οι συλλήψεις απλών πολιτών ενώ γίνονται και οι πρώτες δολοφονίες. Στον Ιππόδρομο, που μετατράπηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, δολοφονείται ο Παναγιώτης Ελής ενώ στρατιώτης πυροβολεί την Μαρία Καλαυρά διότι δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Σύμφωνα με την Χούντα οι συλληφθέντες έφτασαν τους 6509.
Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, μπήκε σε μια σκοτεινή περίοδο για πάνω από 7 χρόνια. Η Δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου 1974, όταν οργάνωσε το μεγαλύτερο της έγκλημα με το πραξικόπημα και την ολέθρια τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Μια από τις μελανότερες στιγμές στην ελληνική ιστορία, με κατάργηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια και δολοφονίες ολοκληρώθηκε με την κυπριακή τραγωδία.
