Πρέπει να αναλογιστούμε πως θα ήταν η ζωή μας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέφερε στο ant1live ο Ευρωβουλευτής του S&D Δημήτρης Παπαδάκης, συμπληρώνοντας πως τα σημαντικότερα ζητήματα στην καθημερινότητα μας πηγάζουν από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο κ. Παπαδάκης αναφέρεται στη ανάγκη της συμμετοχής των νέων στις επερχόμενες εκλογές αλλά και τους κινδύνους της προέλασης της ακροδεξιάς στην ΕΕ. Επίσης, τονίζει ένα σημαντικό πρόβλημα της ΕΕ, που είναι η απουσία κοινής εξωτερικής πολιτικής των κρατών-μελών.
Ολόκληρη η συνέντευξη με τον Δημήτρη Παπαδάκη:
-Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από την είσοδο της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η καθημερινότητά μας ως πολίτες σε κράτος-μέλος της ΕΕ έχει άμεση σχέση με τις αποφάσεις που λαμβάνουν τα όργανα της Ένωσης, παρόλα αυτά οι Κύπριοι δεν γνωρίζουν τα ωφελήματα αλλά και γενικότερα πως άλλαξε η ζωής μας από το 2004 και έπειτα. Μπορείτε να μας πείτε περιληπτικά πως η Ευρωπαϊκή Ένωση επηρεάζει τη ζωή μας και τι μας προσφέρει;
-Η συμμετοχή στις Ευρωεκλογές είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει σωστά η Δημοκρατία. Δίνω έμφαση στις εκλογές αυτές διότι πέραν του 80% των ψηφοφοριών που γίνονται εδώ στο Στρασβούργο ή στις Βρυξέλλες γίνονται κανονισμοί και οδηγίες που αφορούν την καθημερινότητα και τη ζωή των Κύπριων πολιτών.
Τα σημαντικότερα ζητήματα στην καθημερινότητα μας πηγάζουν από τις αποφάσεις οι οποίες παίρνονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Άρα οι πολίτες πρέπει να έχουν άποψη, πρέπει να έχουν θέσεις και πρέπει να έχουν επιλογές. Να επιλέξουν τους καλύτερους, αυτούς που θα τους εκπροσωπήσουν με τον καλύτερο τρόπο στο Κοινοβούλιο, λαμβανομένου υπόψη ότι οι Κύπριοι Ευρωβουλευτές που εκλέγονται είναι μόνο έξι.
Δεν πρέπει να αποφασίζουν στη βάση της οργής και της απογοήτευσης που νιώθουν σήμερα, απέναντι στο σαθρό κομματικό σύστημα αλλά να κάνουν τέτοιες επιλογές, ούτως ώστε να στείλουν ανθρώπους που να μπορούν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολιτών με τον καλύτερο τρόπο.
- Παραδοσιακά η ψήφος των πολιτών στην Ευρωεκλογές είναι πιο χαλαρή και η προσέλευση αισθητά μειωμένη σε σχέση τι εθνικές εκλογές. Πως μπορεί να πειστούν οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι για να προσέλθουν στις κάλπες; Πιστεύετε ότι είναι καιρός να μιλήσουμε και για ευρωπαϊκά θέματα;
-Στις προηγούμενες Ευρωεκλογές είχαμε αύξηση στη συμμετοχή των νέων σε όλη την Ευρώπη πλην της Κύπρου και τις Βουλγαρίας λόγω της τότε πιθανής ανόδου της ακροδεξιάς. Στην υπόλοιπη Ευρώπη υπήρξε αντίδραση ενώ στην Κύπρο όχι. Θέλω να καλέσω τους νέους μας να γίνουν πιο συμμέτοχοι.
Ξέρετε, αυτά που αποφασίζουμε αυτούς αφορούν. Αφορούν τη ζωή τους, το αύριο. Μιλούμε για τα κοινωνικά προβλήματα. Στεγαστικό, κόστος ζωής είναι αυτά που μας αφορούν και ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Προσπαθούμε να πιέσουμε και τα κράτη-μέλη να εφαρμόσουν πολιτικές ούτως ώστε να λυθούν τα ζητήματα που αφορούν τους νέους.
Η προστασία του καταναλωτή, η προστασία του περιβάλλοντος, όλα αυτά τα ζητήματα κατά κύριο λόγο αφορούν τη νεολαία. Άρα οι νέοι, οφείλουν να κάτσουν, να βάλουν το μυαλό τους, να διυλίσουν αυτά που ακούν και να πάνε στις κάλπες να αποφασίσουν.
- Σύμφωνα με το κέντρο μελετών ECFR (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων) «τα κόμματα της λαϊκιστικής, αντιευρωπαϊκής δεξιάς θα καταλάβουν την πρώτη θέση σε τουλάχιστον εννέα κράτη μέλη της ΕΕ», ενώ αναμένεται να καταλάβουν «τη δεύτερη ή την τρίτη θέση σε άλλες εννέα χώρες». Ποιες είναι οι συνέπειες που κρύβουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Οι δυνάμεις αυτές μπορούν να διαταράξουν τη συνοχή της ΕΕ; Θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν την προώθηση νομοθεσιών ή τη λήψη αποφάσεων;
-Πέραν των απόψεων τους και της κοινωνικής αναταραχής που θα προκληθεί με την άνοδό τους, δηλώνουν πως θέλουν διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς θέλουμε να διαλυθεί; Ειδικά ως Κύπρος. Είμαστε μια χώρα τέτοια με τόσες δυνάμεις που, ούτως ώστε να μείνουμε μόνοι μας ανά την υφήλιο με τις δικές μας τις δυνάμεις; Ακριβώς το αντίθετο. Πρέπει να ανήκουμε σε μια μεγάλη οικογένεια, όπως η ΕΕ που έδωσε και τόσα ωφέλημα πράγματα στον τόπο μας. Ανήκοντας σε αυτή την οικογένεια υπάρχει μια προστασία. Πρέπει βεβαίως να αναλογιστούμε πως θα ήταν η ζωή μας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να κάνουμε αυτές τις συγκρίσεις.
Η ακροδεξιά θέλει να περιορίσει τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επαγγέλλεται ότι θα πρέπει να διαλυθεί και να υπάρχει ένας πολύ χαλαρός σύνδεσμος μεταξύ των κρατών-μελών. Εάν θέλουμε να προστατεύσουμε την ΕΕ δεν πρέπει να υποστηρίξουμε ακροδεξιές επιλογές.
- Σας ικανοποιεί η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τον πόλεμο στη Γάζα και στην Ουκρανία;
-Εδώ εμφανίζονται οι αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΕ όσο καλή είναι στα θέματα προστασίας του καταναλωτή, προστασίας περιβάλλοντος, προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προγράμματα για τους νέους, όλες αυτές οι ευκαιρίες που δίνονται, τόσο αδύναμη είναι στην εξωτερική πολιτική.
Δεν υπάρχει παίκτης στη γεωστρατηγική σκακιέρα που να ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν το λέμε αυτό, στα αυτιά μου ακούγεται σαν ανέκδοτο. Παίκτης είναι οι ΗΠΑ, παίκτης είναι η Ρωσία, η Κίνα και η Τουρκία όσο και αν δεν μας αρέσει.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα γίνει παίκτης όταν αποφασίσει στη βάση αρχών και αξιών και θα έχει ενιαία εξωτερική πολιτική, άμυνα και ασφάλεια. Όσο δεν το έχει αυτό δεν πρόκειται να διαδραματίζει ρόλο.
Βεβαίως πολιτικά πρέπει να πιέζει, ούτως ώστε να επιλυθούν πολιτικά και με συζήτηση οι δύο συρράξεις. Έχουμε ένα πόλεμο στα γεωγραφικά μας σύνορα, ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά δεν μπορεί να συνεχίζεται. Πρέπει να δούμε τη λογική και πως με πολιτικά μέσα θα φτάσουμε στην ειρήνευση και το ίδιο στη Γάζα.
Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η σφαγή στη Γάζα. Όλοι από την πρώτη στιγμή καταδικάσαμε τις κτηνωδίες της Χαμάς και νομίζω κάθε εχέφρον άνθρωπος στέκεται απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Αυτό όμως δεν είναι απάντηση στα πλαίσια ενός έννομου κράτους όπως θα έπρεπε να είναι το Ισραήλ. Άλλο να εξουδετερώσεις τους τρομοκράτες και άλλο να προβαίνεις σε γενοκτονία.
Ο ρόλος της Ευρώπης είναι να πιέζει να βρεθούν πολιτικές λύσεις στα ζητήματα. Να παίρνει πρωτοβουλίες τέτοιες και εκεί που έχει επιρροή οικονομική να το ασκήσει.
- Το προηγούμενο διάστημα είχαμε την προσωπική απεσταλμένη του Αντόνιο Γκουτέρες στην Κύπρο. Ενώ ο ΠτΔ στις 26 Ιανουαρίου ανακοίνωσε 14 μέτρα που αφορούν τους Τουρκοκυπρίους. Μπορεί να επιτευχθεί κινητικότητα στο Κυπριακό; Υπάρχουν ακόμα ελπίδες;
-Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πολύ καλά έκανε και πήρε πρωτοβουλία μόλις εκλέγηκε για να διερευνήσει και να πει στον διεθνή παράγοντα ότι εμείς είμαστε εδώ και θέλουμε να ξεκινήσουν ξανά οι συνομιλίες για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού.
Το ζήτημα είναι το τι θέλει να κάνει η Τουρκία. Δυστυχώς μέχρι στιγμής η Τουρκία συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο να είναι σταθερά αδιάλλακτοι, να μιλούν για δύο κράτη. Ίσως είναι ένα σχέδιο της Τουρκίας να μετακινηθεί από τα δύο κράτη για να πετύχει κάτι. Αυτό το κάτι όμως πρέπει να είναι λειτουργικό και βιώσιμο.
Συζητάμε για την επίλυση του Κυπριακού. Εμείς μπορούμε να δώσουμε και περισσότερα προνόμια στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα απ’ όσα δικαιούνται. Αλλά να απαλλαγούμε από την εμπλοκή της Τουρκίας στο Κυπριακό. Εκεί πρέπει να είναι ο στόχος.
Εγώ δεν πρόκειται να μπω σε μια ανέξοδη και αδιέξοδη συζήτηση. ΔΔΟ ή όχι, εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντάνα κλπ. Η λύση πρέπει να είναι τέτοια που να είναι λειτουργική σε ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπορέσουν να προοδεύσουν οι πολίτες αυτού του τόπου. Τα υπόλοιπα είναι ψηλαφίσματα. Θεωρώ ότι στόχος μας είναι η Τουρκία να μην έχει θέση στο Κυπριακό. Και όταν δεν έχει χέρι στην Κύπρο, σημαίνει ότι τα υπόλοιπα θα μπορούμε να τα επιλύσουμε με τους Τουρκοκύπριους.
