Την ανησυχία ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμα διατυπώνει μεταξύ άλλων η Ιωάννα Συγκρασίτη, απαντώντας τις ερωτήσεις του ant1live. Όπως αναφέρει, η αρχική ψευδαίσθηση ότι η Ουκρανία θα ηττηθεί εύκολα και θα συνθηκολογήσει άμεσα, αποδείχθηκε καταστροφική για τις επιλογές της Μόσχας. Επισημαίνει ακόμα την επίδραση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία στο γόητρο της Ρωσίας, στην ως επιταχυντή εξελίξεων τόσο στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας όσο και στην ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε., στον ρόλο του ΝΑΤΟ στην ευρωπαϊκή άμυνα αλλά τον επανακαθορισμό των σχέσεων της Ε.Ε. με τις ΗΠΑ αλλά και τη Ρωσία και στην έναρξη ενός νέου ανταγωνισμού για πυρηνική υπεροχή.
-Πως βλέπετε ένα χρόνο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την εξέλιξη του Ουκρανικού;
Από τις πρώτες ημέρες του πολέμου υποστήριζα ότι θα είναι μια μακρά σε διάρκεια και προπάντων μια επώδυνη για τους αμάχους πολεμική σύγκρουση που θα δοκίμαζε τις αντοχές και τα όρια του σύγχρονου ανθρώπινου πολισμού και θα διατάραζε συθέμελα τις γεωπολιτικές -και όχι μόνο- ισορροπίες της γηραιάς ηπείρου, αλλά και του πλανήτη ολόκληρου. Σε στρατηγικό επίπεδο, το να ξεκινήσεις έναν πόλεμο, ιδιαίτερα όταν είσαι ένα ισχυρό κράτος, όπως η Ρωσία, δεν είναι δύσκολο. Το δύσκολο είναι να μπορέσεις να τον τερματίσεις γρήγορα, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και καταστροφές, και πρωτίστως, χωρίς να έχεις ηττηθεί από την πρώτη στιγμή, σε ηθικό, δικαιϊκό και ανθρώπινο επίπεδο καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Χωρίς να έχεις απομονωθεί διπλωματικά και οικονομικά, χωρίς να έχεις χάσει σε γόητρο και κύρος. Ένα χρόνο μετά, η Ρωσία δεν φαίνεται να έχει πετύχει καμία από τις παραπάνω προϋποθέσεις.
Αντίθετα, η αρχική ψευδαίσθηση πως η Ουκρανία θα ηττηθεί εύκολα και θα συνθηκολογήσει άμεσα, αποδείχθηκε καταστροφική για τις επιλογές της Μόσχας. Το ίδιο και η πεποίθηση του Κρεμλίνου ότι η Δύση θα εμφανισθεί διασπασμένη, χωρίς συνοχή, δέσμια της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία, χωρίς ισχυρή πολιτική βούληση και χωρίς διάθεση για παροχή βοήθειας στην Ουκρανία. Αυτή η συνολική αποτυχία της Μόσχας να αντιληφθεί από τη μια το διεθνές περιβάλλον, αλλά και τη θέληση για αντίσταση των Ουκρανών, και από την άλλη, η μη ύπαρξη πλάνου εξόδου ή τερματισμού του πολέμου από πλευράς Κρεμλίνου, προδιαγράφουν μοιραία την επιμήκυνση της σύρραξης. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι ο πόλεμος θα συνεχισθεί για αρκετό καιρό ακόμα, ενώ έχουμε να δούμε ακόμη πιο σκληρές μάχες, καθώς οι Ρώσοι θα προσπαθούν με κάθε τρόπο, κόστος και μέσο να επικρατήσουν, ενώ οι Ουκρανοί θα μάχονται μέχρι τέλους για την υπεράσπιση της χώρας τους. Σε περίπτωση ήττας της Ρωσίας, η χώρα θα μπει σε ένα φαύλο κύκλο πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής αστάθειας και αμφισβήτησης των θεσμών, καθώς και μεγάλων -και ανεξέλεγκτης δυναμικής ίσως- εσωτερικών αντιπαραθέσεων. Ενδεχομένως, η χώρα να αλλάξει ακόμα και μορφή. Σε περίπτωση ήττας της Ουκρανίας, η χώρα εκτός από κατεστραμμένη σε υποδομές και ακρωτηριασμένη εδαφικά, θα κληθεί να διαχειριστεί και τις συνέπειες μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα υποχωρήσουν σημαντικά και τα στρατηγικά συμφέροντα και τα γεωπολιτικά ερείσματα της Ευρώπης και κατ’ επέκταση της Δύσης στην περιοχή. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι το διακύβευμα του πολέμου είναι πολύπλευρο και σημαντικό και αναμένεται να επηρεάσει καθοριστικά την πορεία των διεθνών σχέσεων του πλανήτη μας όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.
-Ποια είναι η δική σας άποψη για την επίδραση του πολέμου στην διεθνή πολιτική σκηνή;
Πρόκειται για ένα πόλεμο του οποίου οι επιπτώσεις εξαπλώνονται ραγδαία, πολύ πέρα των γεωγραφικών ορίων Ρωσίας και Ουκρανίας, και επηρεάζουν -άμεσα ή έμμεσα- όχι μόνο την ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά το σύνολο σχεδόν των κρατών της υφηλίου, καθώς αναδιαμορφώνουν ταχύτατα και ριζικά το υφιστάμενο πλαίσιο της διεθνούς πολιτικής σκηνής του πλανήτη μας.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει μεγάλη επίδραση και λειτουργεί ως επιταχυντής εξελίξεων τόσο στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας όσο και στην ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε, ενώ επαναπροσδιορίζει τις διατλαντικές σχέσεις και συνακόλουθα το ρόλο και την αποστολή του ΝΑΤΟ στην ευρωπαϊκή άμυνα. Εμβαθύνει τις σχέσεις Ε.Ε-Η.Π.Α και μοιραία επανακαθορίζει αρνητικά τις διμερείς σχέσεις Η.Π.Α-Ρωσίας και Ε.Ε-Ρωσίας, πυροδοτώντας ταυτόχρονα ένα νέο γύρο εξελίξεων στον ανταγωνισμό των πυρηνικών δυνάμεων του πλανήτη στην κούρσα για πυρηνική υπεροχή. Την ίδια στιγμή, αναδιαμορφώνει και επηρεάζει καθοριστικά το ισοζύγιο των διπλωματικών, οικονομικών, εμπορικών και ενεργειακών σχέσεων Ρωσίας, ΗΠΑ και Κίνας, ενώ από αυτή την εξίσωση δεν μπορεί να λείπει και η Ινδία. Τέλος, τραυματισμένος από τη σύγκρουση βγαίνει και ο Ο.Η.Ε, καθώς έως τώρα δεν έχει παρά ελάχιστα έως μηδενικά περιθώρια ανάληψης διπλωματικής πρωτοβουλίας για τον τερματισμό του πολέμου, την ίδια στιγμή που ένα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού, η Ρωσία, καταπατά κατάφορα τον Καταστατικό Χάρτη του Ο.Η.Ε του οποίου θα έπρεπε να είναι θεματοφύλακας.
Ιωάννα Συγκρασίτη,
Διεθνολόγος
