Σαφώς ανακουφισμένος και με καλή διάθεση ο Ανδρέας Σουτζίης, στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση μετά τις 39 ημέρες κράτησης στις φυλακές του Αττίλα. Μέσα από το «Μέρα Μεσημέρι» περιγράφει τα όσα έζησε όλο αυτό το διάστημα, στέλνοντας μάλιστα και το μήνυμα για το μεγαλύτερο αγαθό, αυτό της «ελευθερίας».
Ο κ. Σουτζίης ανέφερε πως αρχικά διέθετε άγνοια κινδύνου, καθώς δεν είχε καμία απολύτως επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Ήξερε πως είναι αθώος και στήριζε την πίστη του σε αυτό. Ωστόσο όταν του μετέφεραν οι ψευδοαστυνομικοί ότι μπορεί να κατηγορηθεί ως πράκτορας, αλλά και κάποιες πληροφορίες που έφταναν στα αυτιά του για ενδεχόμενο να εμφανιστούν ψευδομάρτυρες, όλα μέσα του άλλαξαν.
Ανέφερε μάλιστα πως μετρούσε τις μέρες κράτησης με βάση τις αποφάσεις του δικαστηρίου. «Δεν είχαμε επαφή με κανέναν, ούτε μπορούσα να δω τους δικούς μου, μόνο τον δικηγόρο» σημείωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως η έλλειψη δραστηριότητας, ήταν αυτή που του προκαλούσε τη μεγαλύτερη δυσανασχέτηση.
Σημείωσε ωστόσο πως δεν έχασε ποτέ την πίστη του, καθώς όλοι τον διαβεβαίωναν ότι είχε τον καλύτερο δικηγόρο, και πως στο τέλος θα υπήρχε αίσια έκβαση στην υπόθεση του.
Περίμενα κάθε φορά που πήγαινα στο δικαστήριο ότι θα με αφήσουν ελεύθερο. Αυτή η αβεβαιότητα με σκότωνε
Η ημέρα της σύλληψης
Ο κ. Σουτζίης ανακάλεσε στη μνήμη του την ημέρα που τον συνέλαβαν οι κατοχικές αρχές. Ήταν 31η Αυγούστου, όταν επιχείρησε να μεταβεί στα Κατεχόμενα μέσω του οδοφράγματος του Περγάμους, για να ξεναγήσει κάποιους φίλους του.
Εκεί τον ενημέρωσαν ένας ψευδοαστυνομικός, ότι υπάρχει ένα θέμα και πρέπει να του μιλήσει η «αστυνομία». Με το που έφθασαν στο σημείο, τον ενημέρωσαν ότι πρέπει να πάνε μαζί στο Λεονάρισσο για ανάκριση.
Με πήραν εκεί, και άρχισαν οι ανακρίσεις
Το παράπονο του
Αυτό που κράτησε ως εικόνα, είναι τους φωτογράφους που τον ακολουθούσαν στο δικαστήριο, οι οποίοι εντέχνως απέφευγαν να παρουσιάζουν φωτογραφίες στις οποίες εσκεμμένα ο ίδιος έβγαινε χαμογελαστός.
Ήθελε να περνά το μήνυμα ότι δεν λυγίζει, ακόμη και την τελευταία ημέρα που εμφανίστηκε με την γραβάτα, «έβαλαν φωτογραφίες από την ράχη μου. Αυτό το έχω παράπονο», σχολίασε χαρακτηριστικά.
Το πολυτιμότερο αγαθό
«Σε προσωπικό επίπεδο, δεν υπάρχει πολυτιμότερο αγαθό από την ελευθερία». Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Ανδρέας Σουτζίης το τι είναι αυτό που κρατά μετά την μεγάλη περιπέτεια που έζησε.
Δεν παρέλειψε καταληκτικά να ευχαριστήσει όλους όσοι έδωσαν τον «αγώνα» για να πετύχουν την απελευθέρωση του.
