Η Λάρνακα ή αλλιώς πόλη του Ζήνωνα, αποτελεί έναν αγαπημένο προορισμό τόσο για τους τουρίστες που επισκέπτονται την Κύπρο όσο και για τους ντόπιους. Είναι κατά πολλούς η πιο φυσική και ομορφότερη πόλη της χώρα μας, με 2 φυσικές λίμνες την Αλυκή και την Λίμνη Ορόκλινης αλλά και με πληθώρα μνημείων. Είναι επίσης γνωστή για την πλούσια νυχτερινή ζωή της, ιδιαίτερα στη περιοχή Μακένζυ.
Μπορεί οι επισκέψεις στη Λάρνακα που έχει πραγματοποιήσει ο καθένας μας να είναι ίσως αμέτρητες, ωστόσο την επόμενη φορά αξιοποιείστε την επίσκεψη σας για να επισκεφτείτε μερικά από τα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης με σημαντική ιστορία. Θα σας δώσουν την ευκαιρία να τραβήξετε φωτογραφίες δημιουργώντας πολύτιμες αναμνήσεις ενώ θα δώσετε έτσι έναν όμορφο, ντόπιο αέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής σας.
Εκκλησία Αγίου Λαζάρου
Μια από τις πιο ωραίες και αρχαίες εκκλησίες της Κύπρου που στολίζει την πόλη του φιλοσόφου Ζήνωνα. Η εκκλησία του αγίου Λαζάρου, του φίλου του Χριστού, κτισμένη πάνω από τον τάφο του αγίου, ο οποίος διετέλεσε, κατά την παράδοση, πρώτος Επίσκοπος Κιτίου.
Σύμφωνα με την παράδοση ο τόπος του τάφου του Λαζάρου χάθηκε κατά την περίοδο της αραβικής κυριαρχίας που ξεκίνησε το 649. Το 890, βρέθηκε τάφος στη Λάρνακα με την επιγραφή «Λάζαρος, τέσσερις ημέρες νεκρός, φίλος του Χριστού». Ο αυτοκράτορας Λέων Στ΄ μετέφερε τα λείψανα του Λαζάρου στην Κωνσταντινούπολη το 898. Η μεταφορά καταγράφηκε από τον Αρέθα, επίσκοπο Καισάρειας, και εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία κάθε χρόνο στις 17 Οκτωβρίου. Τα λείψανα κλάπηκαν αργότερα κατά την Τέταρτη Σταυροφορία και μεταφέρθηκαν στη Μασσαλία, αλλά στη συνέχεια χάθηκαν. Ως ανταμοιβή στην πόλη της Λάρνακας για τη μεταφορά, ο Αυτοκράτορας Λέων ανέγειρε το ναό του Αγίου Λαζάρου πάνω από τον τάφο τα τέλη του 9ου ή τις αρχές του 10ου αιώνα.
Η αλυκή Λάρνακας
Η Αλυκή Λάρνακας βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της πόλης της Λάρνακας, ανατολικά των χωριών Μενεού και Δρομολαξιάς, παρά του αεροδρομίου Λάρνακας. Αποτελείται από ένα δίκτυο τεσσάρων αλμυρών λιμνών διαφόρων μεγεθών τρεις από τις οποίες είναι συνδεδεμένες. Η αλυκή θεωρείται ως υδροβιότοπος διεθνούς σημασίας και προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ από το 2001, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας από το 2005.
Κάθε χρόνο, την ίδια εποχή, η Αλυκή της Λάρνακας βάφεται ροζ από τα χιλιάδες φλαμίνγκο (Phoenicopterus roseus) που ξεχειμωνιάζουν στις όχθες της. Στη δυτική όχθη είναι χτισμένο το Τέμενος Χαλά Σουλτάν Τεκκέ (Ουμμ Χαράμ τούρκικη εκκλησία).
φωτογραφία: wikipedia
Καμάρες
Το υδραγωγείο Καμαρών, γνωστό ως Υδραγωγείο Μπεκίρ Πασά, βρίσκεται έξω από την πόλη, κοντά στον παλιό δρόμο προς τη Λεμεσό και χτίστηκε ξεκινώντας από το 1747. Το υδραγωγείο χρηματοδοτήθηκε από τον Εμπουμπεκίρ Πασά, τον Οθωμανό Κυβερνήτη της Λάρνακας. Η δομή ήταν σε λειτουργία μέχρι το 1939 και αποτελούνταν από 75 καμάρες.
Η κατασκευή του υδραγωγείου ξεκίνησε το 1747 και ολοκληρώθηκε το 1750. Οι ξένοι ταξιδιώτες συχνά το θεωρούν ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία που κατασκευάστηκαν κατά την Οθωμανική περίοδο στην Κύπρο.
Κατάδυση στο Ναυάγιο Ζηνοβία
Το ναυάγιο του πλοίου Ζηνοβία, στη Λάρνακα, θεωρείται ένα από τα δέκα καλύτερα ναυάγια του κόσμου και είναι το πιο εμβληματικό ναυάγιο της Μεσογείου. Η Ζηνοβία, ένα Σουηδικό οχηματαγωγό 172 μέτρων τύπου Ρο-Ρο, φορτωμένο με 108 νταλίκες βυθίστηκε στις 7 Ιουνίου 1980 στο παρθενικό του ταξίδι έξω από το λιμάνι Λάρνακας.
Στο ναυάγιο υπάρχει αφθονία θαλάσσιας ζωής, με αγέλες ψαριών συμπεριλαμβανομένων σφυρίδων, μπαρακούντα, σκουμπρί, βασιλικό σκουμπρί καθώς και σμέρνες, σαλάχια, χελώνες και χταπόδια. Το πλοίο και μέρος του φορτίου του είναι άθικτα, καθιστώντας το συναρπαστικό για εξερεύνηση. Σήμερα το Ζηνοβία αποτελεί έναν από τους δέκα καλύτερους προορισμούς για δύτες που επισκέπτονται ναυάγια.
Του αποδόθηκε η ονομασία «Ο Τιτανικός της Μεσογείου». Για τους λάτρεις της κατάδυσης είναι μια μοναδική περιπέτεια που αξίζει να ζήσετε!
Μεσαιωνικό Κάστρο
Το Μεσαιωνικό Κάστρο της Λάρνακας βρίσκεται στο τέλος του παραλιακού δρόμου των Φοινικούδων και αναφέρεται επίσης και ως Φρούριο της Λάρνακας. Πιστεύεται ότι είχε αρχικά χτιστεί κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και πήρε τη σημερινή του μορφή κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας, αν και υπάρχει κάποια αμφισβήτηση σχετικά με την προέλευσή του.
Ο Χρονογράφος Florius Βουστρώνιος το τοποθετεί στα χρόνια του Λουζινιανού Βασιλιά Ιάκωβου I (1382 - 1398 μ.Χ.), ο οποίος το έχτισε για την προστασία του λιμανιού της πόλης. Την ίδια περίοδο οι Γενουάτες κατέλαβαν την Αμμόχωστο και οι Λουζινιανοί έπρεπε να αναπτύξουν ένα άλλο σημαντικό λιμάνι για τις ανάγκες του βασιλείου τους. Πηγές του 18ου αιώνα επιμένουν ότι το κάστρο χτίστηκε από τους Τούρκους το 1625 μ.Χ., παρά το γεγονός ότι τουρκική φρουρά τοποθετήθηκε εκεί από το 1570 μ.Χ. Άλλες αναφορές από τους ταξιδιώτες επιβεβαιώνουν ότι το κάστρο κτίστηκε πριν από το 1625.
Μετά το τέλος της Οθωμανικής Περιόδου στην Κύπρο, οι Βρετανοί το μετέτρεψαν σε φυλακή και χρησιμοποιήθηκε κατά τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας τους. Το δυτικό τμήμα του ισογείου στα ανατολικά χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση αιχμαλώτων. Η αγχόνη, που πρέπει να είχε κατασκευαστεί σε ειδικό δωμάτιο, χρησιμοποιείτο μέχρι και το 1948.
Σήμερα, το κάστρο στεγάζει το μικρό Μεσαιωνικό Μουσείο της Λάρνακας σε τρεις αίθουσες και σ΄ αυτό εκτίθενται αντικείμενα από την Παλαιοχριστιανική Περίοδο (4ος - 7ος αιώνας) και την Περίοδο της Τουρκοκρατίας (18ος - 19ος αιώνας).
