Στόχος των διεργασιών στις Βρυξέλλες στη βάση και προτάσεων της Ισπανικής Προεδρίας, είναι μια νέα διεύρυνση, πιθανότατα το 2030, ώστε ο αριθμός των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αυξηθεί από 27, σε 30 και πλέον κράτη.
Ωστόσο, η Γερμανία και η Γαλλία επιχειρούν να θέσουν τις μικρές και μεσαίες χώρες ενώπιον εκβιαστικών διλημμάτων και εγείρουν ως προϋποθέσεις για μια νέα διεύρυνση, την τροποποίηση των Συνθηκών, τον περιορισμό των Επιτρόπων σε 20, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει επίτροπος από όλα τα κράτη-μέλη, αλλά και τον τερματισμό της λήψης αποφάσεων με ομοφωνία και την αντικατάστασή του με ειδική πλειοψηφία.
Όλα αυτά εκτιμάται θα οδηγήσουν σε μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με τις μικρές κυρίως χώρες να καθίστανται έρμαιο των μεγάλων και κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο μια μεγάλη ομάδα κρατών-μελών αντιδρούν και φέρονται να απορρίπτουν τους όρους του Βερολίνου και του Παρισιού.
Οι χώρες που μέχρι στιγμής αντιδρούν είναι η Αυστρία, η Κύπρος, η Σλοβακία, η Κροατία, η Μάλτα, η Ιταλία, η Ουγγαρία και στην ίδια κατεύθυνση εκτιμάται ότι θα κινηθεί και η Πολωνία.
Οι συζητήσεις δεν αναμένεται να ολοκληρωθούν ούτε σύντομα, ούτε εύκολα, όπως έλεγε στον ΑΝΤ1 κοινοτική πηγή.
Την ίδια ώρα συνωστίζονται πολλές χώρες που επιθυμούν να προσχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενδεχομένως το 2030, όπως η Ουκρανία και χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Ωστόσο, δεν παραγνωρίζονται οι πολιτικές δυσκολίες της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, οι επιφυλάξεις για τη Βόρειο Μακεδονία που εκδηλώνονται από τη Βουλγαρία και η τεράστια στήριξη της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Αλβανία.
Ερωτηματικό αποτελεί η Μολδαβία, ενώ με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα, εκτός της νέας διεύρυνσης είναι η Γεωργία, αλλά και η Τουρκία, για την οποία προκρίνεται μια εμπορικού τύπου σχέση, με φόντο την αναβάθμιση της Τελωνειακής της Ένωσης.
