Πέντε τουλάχιστον τουρκικές τράπεζες με πολιτική απόφαση του Ερντογάν, φέρονται να έχουν υιοθετήσει το ρωσικό σύστημα συναλλαγών μέσω καρτών, Mir, ανατρέποντας εν μέρει τα μέτρα που επιβλήθηκαν προς τη Ρωσία και καλύπτοντας το κενό που δημιουργήθηκε από την αποχώρηση της Visa και της Mastercard, οι οποίες ανέστειλαν τις εργασίες τους στη ρωσική επικράτεια, από τον περασμένο Μάρτιο.
Η συνεργασία Άγκυρας-Μόσχας φαίνεται να έχει εισέλθει σε βαθιά νερά και ο Ερντογάν κερδίζει τεράστια ποσά, παίζοντας σε διπλό ταμπλό.
Από την μια οι τουρκικές εξαγωγές προς τη Ρωσία, κατέγραψαν αύξηση που ξεπερνά το 45%, το τρίμηνο Μαΐου-Ιουλίου 2022, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2021, ανεβάζοντας τα κέρδη της Άγκυρας στα ύψη, ενώ παράλληλα σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝΤ1, κάποιες ευρωπαϊκές εταιρίες εξάγουν πλέον τα προϊόντα τους στη Ρωσία, μέσω Τουρκίας, η οποία λειτουργεί και εισπράττει και ως διαμετακομιστικός σταθμός, «τράνζιτ», στην προσπάθεια παράκαμψης των κυρώσεων.
Από την άλλη, η Άγκυρα εμφανίζεται να στηρίζει την Ουκρανία, στην οποία έχει πωλήσει μη επανδρωμένα τουρκικά αεροσκάφη Bayraktar TB2, που χρησιμοποιούνται από τους Ουκρανούς κατά των Ρώσων εισβολέων. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι η εταιρία των τουρκικών drones ανήκει στον γαμπρό του Ερντογάν, τότε γίνεται αντιληπτό ότι το κέρδος προσλαμβάνει και προσωπικό χαρακτήρα για τον Πρόεδρο της Τουρκίας, πέραν των κρατικών εισόδων.
Αμηχανία και αδράνεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Σε αυτό το θέατρο του παραλόγου, η Ευρωπαϊκή Ένωση συλλογικά και η ηγεσία της στις Βρυξέλλες, επιδεικνύουν αμηχανία και αποφεύγουν να θέσουν την Άγκυρα προ των ευθυνών της.
Οι προειδοποιητικές βολές της περασμένης βδομάδας για ενδεχόμενες δευτερογενείς κυρώσεις κατά της Τουρκίας, δεν είχαν συνέχεια καθώς μόνο κάποια κράτη-μέλη εμφανίζονται ενοχλημένα από το διπλό παιγνίδι που παίζει ο Ερντογάν και από το ροκάνισμα των ευρωπαϊκών κυρώσεων.
Η αδράνεια των Βρυξελλών έχει τεράστιες επιπτώσεις και για την Κύπρο. Αφενός λόγω του πανευρωπαϊκού ράλι των τιμών στην ενέργεια και της εκτόξευσης του πληθωρισμού. Και αφετέρου, γιατί η στάση των Βρυξελλών, επιτρέπει την εκτροφή της Τουρκίας ως μιας «περιφερειακής δύναμης», η οποία με κάθε ευκαιρία δείχνει τα δόντια της στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα. Με την ανοχή μάλιστα κάποιων ευρωπαίων εταίρων που βλέπουν στο πρόσωπο του Ερντογάν, ένα δήθεν «έντιμο διαμεσολαβητή» στο Ουκρανικό.
