Ένας κανονικός τρόπος ζωής για την πλειοψηφία των ανθρώπων, θεωρείται μία «κανονική» δουλειά σε γραφείο, η ρουτίνα με το καθημερινό κόλλημα στην κίνηση, να καταναλώνεις και να καταναλώνεσαι, να περνάς τον χρόνο σου σε περιβάλλοντα που τις περισσότερες φορές δεν σε εκφράζουν και να θεωρείσαι δεδομένος. Κάποιοι άνθρωποι όμως τολμούν να ξεφύγουν, όπως ο Ιταλός Guido και η Κύπρια Έλενα. Αποτελώντας την εξαίρεση του κανόνα επέλεξαν να διαμένουν και να εργάζονται από το σκάφος τους, ζώντας μια συναρπαστική καθημερινότητα εδώ και δύο χρόνια.
Οι δυό τους βρίσκονται στην κυριολεξία αντιμέτωποι με όλους τους ανέμους σχεδόν καθημερινά, εξού και η ονομασία τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως «Against All Winds». Πρόκειται για ένα ζευγάρι το οποίο αρνήθηκε μια συμβατική κανονικότητα και επέλεξε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής στη θάλασσα. Ζουν πάνω σε ένα σκάφος και περιγράφουν στο ant1live πως είναι αυτή η καθημερινότητα, τα όσα ανακαλύπτουν καθημερινά ενώ ταξιδεύουν, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις του αντισυμβατικού τρόπου ζωής τους. Μας αποκαλύπτουν και το ταξίδι που θα ήθελαν να κάνουν αλλά δεν μπορούν προς το παρόν να το πραγματοποιήσουν.
Μόνο και μόνο το καλωσόρισμα από δελφίνια μετά από ένα δύσκολο πλου, μηδενίζει αυτόματα τη λίστα με όλα τα αρνητικά...
-Πόσο συναρπαστική είναι η ζωή σ’ ένα σκάφος;
-Δεν θα την χαρακτήριζα αποκλειστικά και πάντα συναρπαστική. Είναι σίγουρα ένας πολύ διαφορετικός τρόπος ζωής και εντελώς έξω από τα τετριμμένα. Ειδικά τις περιόδους που περνάμε εν πλω ή και αρόδο σε απομονωμένους κόλπους, η επαφή με την φύση γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Οπότε δεν είναι τόσο το σκάφος καθαυτό που συναρπάζει, αλλά όλες οι διαφορετικές παράμετροι που το συνοδεύουν.
-Αλήθεια, πόσο χρόνο περνάτε στο σκάφος και πως ζείτε σε αυτό;
-Το σκάφος είναι το σπίτι μας κι ο χώρος εργασίας μας. Επίσης, είναι το μέσο που χρησιμοποιούμε για να μεταβούμε σε προορισμούς διακοπών και αποτελεί και το «τουριστικό μας κατάλυμα» όταν φτάνουμε στον οποιοδήποτε προορισμό. Οπότε περνάμε περισσότερο χρόνο στο σκάφος απ’ όσο περνά ο μέσος άνθρωπος στο σπίτι του και πολύ περισσότερο χρόνο απ’ όσο είχαμε αρχικά υπολογίσει. Κατά τ’ άλλα, οι καθημερινές μας δραστηριότητες εντός του σκάφους, είναι σχεδόν οι ίδιες με κάποιον που ζει σε ένα «κανονικό» σπίτι. Επίσης λόγω περιορισμένου χώρου, μόλις μας δοθεί η ευκαιρία να πατήσουμε στεριά, την αρπάζουμε και ένα απλό περπάτημα σε ένα καινούργιο περιβάλλον, μετατρέπεται αμέσως σε μια πολύ ευχάριστη δραστηριότητα.
-Υπάρχουν μόνο θετικά στο να ζει κάποιος για τόσο μεγάλο διάστημα σε σκάφος;
-Σίγουρα όχι. Εξυπακούεται πως υπάρχουν και αρνητικά. Για να δώσω μερικά παραδείγματα, το να ζεις σε πλωτό σπίτι σημαίνει πως κάποια βράδια λόγω καιρού δεν θα κοιμηθείς καλά ή θα μείνεις ξάγρυπνος.
Σημαίνει πως λόγω της φθοράς που προκαλεί η θάλασσα, υπάρχουν πολλά πράγματα που χρειάζονται συχνά συντήρηση, επιδιόρθωση ή και αντικατάσταση. Σημαίνει ότι η καθημερινότητά σου (με ότι αυτή συμπεριλαμβάνει) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις καιρικές συνθήκες και πως όσο και να προγραμματίζεσαι ο καιρός μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή, οπότε κάποιες φορές πας όπου φυσά ο άνεμος (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Σημαίνει πως θέλοντας και μη, απέχεις από πράγματα που πραγματικά απολαμβάνεις, όπως λόγου χάρη κάποια πολιτιστικά δρώμενα. Και ονομαστικά για να μακρύνω την λίστα, έλλειψη προσωπικού χώρου και χώρου γενικότερα, έλλειψη παρέας, σχετικά συχνός ανεφοδιασμός σκάφους με νερό για διεκπεραίωση καθημερινών δραστηριοτήτων/ καθηκόντων κλπ.
Η ζωή στη θάλασσα είναι πραγματικά συναρπαστική, και παρόλο που μπορούμε να καταμετρήσουμε αρκετά αρνητικά, η ζυγαριά πάντα θα βαραίνει προς τη μεριά με τα θετικά. Η ηρεμία που νιώθεις όταν είσαι εν πλω αλλά και το αίσθημα της ελευθερίας που σε καταβάλει όταν αντιληφθείς τις δυνατότητες που σου δίνει αυτός ο τρόπος ζωής είναι κάτι που δεν συγκρίνεται κι ούτε περιγράφεται εύκολα. Επίσης θεωρώ σημαντικό να αναφέρω πως δεν έχουμε δει στη στεριά το επίπεδο αλληλεγγύης που υπάρχει μεταξύ των θαλασσινών, καθώς επίσης και το πόσο εύκολη είναι η συναναστροφή με άλλους ιστιοπλόους, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης ή μεγέθους σκάφους. Επιπλέον μόνο και μόνο το καλωσόρισμα από δελφίνια μετά από ένα δύσκολο πλου για παράδειγμα, μηδενίζει αυτόματα τη λίστα με όλα τα αρνητικά.
-Το σκάφος είναι ιδιόκτητο; Πως το αποκτήσατε;
-Ναι, το σκάφος είναι ιδιόκτητο. Πριν από 2 χρόνια είχαμε αγοράσει ένα μικρό ιστιοπλοϊκό 26 ποδών στην Λάρνακα, για να δούμε κατά πόσο μας αρέσει να είμαστε για μεγάλες περιόδους πάνω στο νερό κι επίσης να δοκιμάσουμε αν αυτό είναι κάτι που θα μπορούσαμε να το πάρουμε στο επόμενο στάδιο. Όταν ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε αυτό το βήμα, είχαμε και οι δύο πολύ καλές δουλειές κι έτσι είχαμε κάνει ήδη κάποιες οικονομίες.
Όταν τελικά πήραμε την απόφαση, πουλήσαμε το σκάφος στη Λάρνακα, προκειμένου να πάρουμε κάτι μεγαλύτερο το οποίο θα ήταν πλέον το σπίτι μας. Η όλη διαδικασία για εύρεση του επόμενου σκάφους μας ήταν εξουθενωτική κυρίως επειδή ενώ ο προϋπολογισμός μας ήταν σχετικά χαμηλός, ψάχναμε κάτι το οποίο να είναι πολύ ποιοτικό και ανθεκτικό και παράλληλα να μας παρέχει ασφάλεια. Επιπλέον, δυστυχώς, τα καλοσυντηρημένα και ποιοτικά σκάφη της αγοράς είναι ελάχιστα, γεγονός που έκανε το ψάξιμο μας ακόμη πιο δύσκολο. Μετά από πολλούς μήνες, και με την πολύ σημαντική βοήθεια του επιθεωρητή του σκάφους μας, του λεγόμενου surveyor, καταλήξαμε στο σκάφος που έχουμε τώρα. Ένα Compromis 999, ένα πανέμορφο σκαφάκι 32 ποδών (σχεδόν 10 μέτρα).
-Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι το να έχει κάποιος σκάφος χρειάζεται να είναι και πλούσιος. Είναι όντως έτσι; Εσείς που ζείτε πάνω στη θάλασσα πόσο σας κοστίζει η διατήρηση και επιβίωση σε ένα σκάφος;
Υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά μεταξύ του να ζεις σε σκάφος και το να είσαι ιδιοκτήτης σκάφους αναψυχής. Όταν είναι το σπίτι σου, τα έξοδα μειώνονται δραστικά.
Το ποσό που ξοδέψαμε για ελλιμενισμό την χρονιά που μας πέρασε, συνυπολογίζοντας τα έξοδα για ρεύμα και νερό, ασφάλιση, μικροδιορθώσεις και συντήρηση, φτάνουν περίπου τα 550 ευρώ τον μήνα, ποσό το οποίο είναι δραματικά χαμηλότερο από το τρίπτυχο ενοίκιο-ρεύμα-νερό που πληρώναμε πριν 2 χρόνια (χωρίς να υπολογίσουμε τα έξοδα ενός σπιτιού). Επιπλέον τα έξοδα που έχουμε για μετακίνηση από το ένα μέρος στο επόμενο κάθε φορά που ο αέρας δεν βοηθά, φτάνουν περίπου τα 400 ευρώ για ένα χρόνο. Το σκάφος κατά τους ηλιόλουστους μήνες, ηλεκτροδοτείται από φωτοβολταϊκά των 80W/h και η κατανάλωση νερού είναι η ελάχιστη δυνατή, ειδικά σε περιόδους που περνάμε πολλές μέρες αρόδο.
Το νερό που χρησιμοποιούμε για μπάνιο για παράδειγμα, είναι σημαντικά δυσανάλογο με αυτό που χρησιμοποιεί ο μέσος άνθρωπος στο σπίτι του. Βλέποντας τον τρόπο ζωής κι άλλων φίλων ιστιοπλόων, θα έλεγα ότι αν και δεν είναι σκοπός όλων μας να ζουμε μια ευλαβικά οικολογική ζωή, οι περισσότεροι θέλοντας και μη το κάνουν μέχρι ένα βαθμό και μάλιστα με τους πιο ευρηματικούς τρόπους (μπάνιο με θαλασσινό νερό και ξέπλυμα με φρέσκο, ηλεκτροδότηση σκαφών με ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κλπ, συλλογή και χρήση νερού βροχής κ.α.).
-Κάθε πότε ταξιδεύετε; Πως προγραμματίζετε τον επόμενο σας σταθμό;
-Το κάθε πότε ταξιδεύουμε είναι σχετικό. Το καλοκαίρι του 2023 ήταν σημαντικό να δούμε όσα περισσότερα τοπία μπορούσαμε, άρα ταξιδεύαμε πολύ συχνά. Φέτος προτεραιότητά μας είναι να μείνουμε για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους σε κάποια μέρη και να τα απολαύσουμε αλλά και να περάσουμε παραπάνω χρόνο με φίλους. Συνήθως προγραμματίζουμε την πλοήγησή μας βάσει της κατεύθυνσης στην οποία θέλουμε να κινηθούμε σε συνάρτηση με την προβλεπόμενη κατεύθυνση του ανέμου.
-Με τι ασχολείστε όταν δεν ταξιδεύετε;
-Το καλοκαίρι κολυμπάμε πολύ, εξερευνούμε τα καινούργια μέρη, διαβάζουμε και κάνουμε βασική συντήρηση του σκάφους. Ο Guido στα τέλη του 2023 ξεκίνησε να δουλεύει από το σκάφος για μια εφαρμογή ναυσιπλοΐας, την «Navily».
Αυτό που ξεχωρίζει πάντα, είναι τα μέρη στα οποία δημιουργήσαμε αναμνήσεις με ανθρώπους
-Σε πόσες χώρες και πόσες πόλεις έχετε ταξιδέψει με το σκάφος σας;
-Το περασμένο καλοκαίρι ξεκινήσαμε με δίψα για εξερεύνηση και πολλή όρεξη για ιστιοπλοΐα, οπότε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα καλύψαμε αρκετά ναυτικά μίλια με πανιά και επισκεφτήκαμε πάρα πολλούς προορισμούς. Έχουμε πάει μέχρι στιγμής στα νησιά του Αργοσαρωνικού (Σαλαμίνα, Πόρο, Αίγινα, Αγκίστρι, Μονή, Ύδρα, Σπέτσες και Δοκό), Κυκλάδες (Κύθνο, Σύρο, Πάρο, Αντίπαρο, Δεσποτικό, Νότια Νάξο, Άνω και Κάτω Κουφονήσι, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Σίκινο, Φολέγανδρο και Μήλο), Πελοπόννησο (Μέθανα, Άγιο Γεώργιο, Ερμιόνη, Πόρτο Χέλι, Λεωνίδιο, Κυπαρίσσι, Ιέρακα, Βελανίδια περάσαμε από τον ξακουστό Καβομαλιά για Ελαφόνησο, προχωρήσαμε Γύθειο, Πόρτο Κάγιο, Κορώνη, Φοινικούντα, Πύλο, Βοϊδοκοιλιά, Κυπαρισσία και Κατάκολο), Ιόνιο (Ζάκυνθο, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Παξούς Λευκάδα, Κέρκυρα καθώς και μικρότερα νησάκια του Ιονίου όπως η Άτοκος, το Ποντικονήσι, οι Αντίπαξοι, η Ερείκουσα και οι Οθωνοί) Νότια Αλβανία (Άγιοι Σαράντα), Ανατολική Ιταλία (Santa Maria di Leuca, Crotone, Roccella Ionica, Africo Nuovo), και Σικελία (Catania, Syracuse, Porto Palo και καταλήξαμε μετά από ένα γεμάτο καλοκαίρι στην όμορφη Marina Di Ragusa όπου ξεχειμωνιάσαμε). Μετά από ένα σχετικά σύντομο χειμώνα ανεβάσαμε πανιά τον περασμένο Μάρτιο προς Μάλτα και στην παρούσα φάση ετοιμάζουμε το σκάφος για την ερχόμενη σεζόν.
Στους Αντίπαξους το μέρος στο οποίο αγκυροβολήσαμε, πέραν του ότι ήταν παραδεισένιο, είχαμε όλη την παραλία για μας και μας δόθηκε η ευκαιρία για ατέλειωτες βουτιές από το πρωί μέχρι το βράδυ, ορειβασία και εξερεύνηση.
-Ποια απ’ όλες αυτές τις χώρες ή πόλεις σας άγγιξε περισσότερο και γιατί;
-Το κάθε μέρος έχει την δικιά του αίγλη, τη δική του μοναδική πινελιά. Ανάμεσα στο ιδιαίτερο ελληνικό προφίλ των Κυκλάδων, στην ευλογημένη θάλασσα του Σαρωνικού, στον συνδυασμό γαλάζιων νερών και θεόρατων βουνών της Πελοποννήσου, στο πράσινο και το μπλε μέχρι να χορτάσει το μάτι σου του Ιονίου, στην ευγένεια και την απλότητα του κόσμου στην Αλβανία, στο αθάνατο Μεσογειακό ταμπεραμέντο των Ιταλών και την ιταλική κουζίνα, αυτό που ξεχωρίζει πάντα, είναι τα μέρη στα οποία δημιουργήσαμε αναμνήσεις με ανθρώπους. Ίσως και λόγω του ότι η ζωή στη θάλασσα έχει αρκετή μοναξιά, οι στιγμές που μοιραστήκαμε με φίλους και οικογένεια που μας επισκέφτηκαν, αλλά και με άλλους ναυτικούς που γνωρίσαμε στην πορεία έδωσαν σε κάποια μέρη μια διαφορετική νότα.
Αν πρέπει να κατονομάσουμε ένα συγκεκριμένο μέρος… θα διάλεγα ίσως τους Αντίπαξους καθώς το μέρος στο οποίο αγκυροβολήσαμε, πέραν του ότι ήταν παραδεισένιο, είχαμε όλη την παραλία για μας και μας δόθηκε η ευκαιρία για ατέλειωτες βουτιές από το πρωί μέχρι το βράδυ, ορειβασία και εξερεύνηση.
-Υπάρχει κάποιο ταξίδι που θέλετε να κάνετε αλλά είναι δύσκολο για σας;
-Κάποια πιο μακρινά ταξίδια, όπως το να διασχίσουμε τον Ατλαντικό για παράδειγμα. Είναι δύσκολο σε αυτή την φάση γιατί χρειάζεται αρκετή προετοιμασία του σκάφους και αγορά ακριβού εξοπλισμού. Αλλά είναι κάτι το οποίο σχεδιάζουμε για αργότερα.
-Τι σας λείπει όταν βρίσκεστε στο σκάφος;
-Κυρίως η αμεσότητα, η άνεση και η ευκολία στα πάντα. Αντιλαμβάνεσαι από τις πρώτες κιόλας μέρες πόσο δεδομένα είναι κάποια πράγματα στη στεριά. (Δεν πρέπει ποτέ να ανεφοδιάσεις για παράδειγμα το σπίτι με νερό για να πλύνεις τα πιάτα).
-Ταξιδεύετε μόνοι ή με παρέα;
-Ταξιδεύουμε κυρίως μόνοι.
-Τελικά όλη η ουσία είναι στο ταξίδι ή στον προορισμό;
-Είναι μια συνάρτηση και των δύο θεωρώ. Με άλλη ενέργεια θα ξεκινήσεις για ένα μέρος που ονειρεύεσαι καιρό να επισκεφτείς και με άλλη ενέργεια θα ξεκινήσεις για ένα μέρος το οποίο θα χρησιμεύσει κυρίως σαν σταθμός πριν κάνεις ένα πέρασμα. Λένε ότι η ουσία είναι στο ταξίδι, κυρίως λόγω του ότι το ταξίδι είναι εύκολα μεταβλητό και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Στον τρόπο ζωής που επιλέξαμε τόσο το ταξίδι όσο και ο προορισμός είναι μεταβλητά (π.χ. είχαμε ξεκινήσει από Africo Nuovo για Taormina και λόγω ισχυρών ανέμων, καταλήξαμε Catania οπότε στα μέσα της διαδρομής άλλαξε και το ταξίδι και ο προορισμός) και όσο πιο νωρίς το αντιληφθείς τόσο περισσότερο εκτιμάς κάθε ευχάριστη έκπληξη που έρχεται στο δρόμο σου.
Μπορείτε να παρακολουθείτε το συναρπαστικό ταξίδι της Έλενας και του Guido μέσα από το instagram με την ονομασία «Against All Winds».
