Τηλεόραση Ραδιόφωνο
γερ

Μέρες του Πάσχα και η ευχή όλων είναι να έχουμε ένα Πάσχα χωρίς παρατράγουδα, τραυματισμούς από κροτίδες και λαμπρατζιές.  Κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο τα προαύλια των εκκλησιών και όχι μόνο μετατρέπονται σε «εμπόλεμη» ζώνη από τη ρίψη κροτίδων από νεαρούς. Τι πραγματικά όμως μπορεί να κρύβεται πίσω από την ανάγκη των νεαρών να έρχονται σε επαφή με τα επικίνδυνα αυτά «έθιμα» και τι βαθύτερο μπορεί να φανερώνει για την κοινωνία μας; Απαντήσεις στα ερωτήματα έδωσε μιλώντας στο ant1live ο Κοινωνιολόγος, Νίκος Περιστιάνης.

Κρύβονται πολλοί και διάφοροι λόγοι πίσω από την ανάγκη των νεαρών να ρίχνουν κροτίδες και να έρχονται σε επαφή με αυτά τα επικίνδυνα «έθιμα» και «παραδόσεις» διαμήνυσε ο κ. Περιστιάνης.

Η ρίψη κροτίδων είναι συνδεδεμένη με μια μεγάλη γιορτή των Κυπρίων παραδέχθηκε ο κ. Περιστιάνης τονίζοντας ότι μέσα από αυτή την «γιορτή» τα αγόρια και οι νεαροί άνδρες αναζητούν κάποιο ρόλο. Το χρησιμοποιούν σαν μια ευκαιρία να διασκεδάσουν αλλά και να βρουν τρόπο να εκφράσουν κάποια ένστικτα τους που στην καθημερινότητα είναι δύσκολο να τα εκφράσουν. Επεσήμανε επίσης το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο έθιμο συμμετέχουν κυρίως αγόρια και όχι κορίτσια.

«Πρόκληση με το θάνατο και τον κίνδυνο»

Πίσω από αυτή την ανάγκη του να προβαίνει κάποιος σε κάτι επικίνδυνο όπως είναι η ρίψη κροτίδων κρύβεται η ανάγκη για πρόκληση με τον ίδιο το θάνατο και τον κίνδυνο αλλά και η αίσθηση του κατορθώματος.

Όπως εξήγησε ο κ. Περιστιάνης «η ιδέα του να παίζεις με τον κίνδυνο και να αποδεικνύεται ότι τα καταφέρνεις να μην επηρεαστείς και να επιβιώσεις χωρίς να πληγωθείς είναι μια απόδειξη ότι είσαι τολμηρός, θαρραλέος. Είναι και οι αντρικές αξίες που καλλιεργούνται από μικρή ηλικία και είναι μια ευκαιρία συμμετοχής σε μια δημόσια δραστηριότητα όπου εκφράζονται όλα αυτά τα συναισθήματα».

Όπως τόνισε ο κ. Περιστιάνης το να προβαίνεις σε κάτι επικίνδυνο είναι μια αφορμή επαναβεβαίωσης όλων αυτών των συναισθημάτων που μπορεί να έχει κάποιος  καθώς μέσα από αυτή την πρόκληση  μπορεί να νιώθουν πιο σημαντικοί καθώς και να αναδειχθούν μέσα από την αντίσταση που προβάλουν.

«Παιγνίδι εναντίον της εξουσία»

Ένας άλλος λόγος που κρύβεται πίσω από αυτή την «ανάγκη» των νεαρών σύμφωνα με τον κ. Περιστιάνη είναι ότι δημιουργείται στο μυαλό τους ένα είδος «παιγνιδιού» αντίστασης εναντίον της εξουσίας.

Όπως εξήγησε ο κ. Περιστιάνης εξαιτίας της σημασίας που δίνεται στο φαινόμενο τόσο από την Αστυνομία όσο και από τους αρμόδιους φορείς αλλά και μέσα από τις παρακλήσεις των δικών τους ανθρώπων, οι νεαροί θεωρούν ότι αγνοώντας τους δείχνουν με αυτόν τον τρόπο την τόλμη τους και τον ανδρισμό τους, νομίζοντας ότι είναι κατόρθωμα να πηγαίνεις ενάντια στον νόμο.

«Αυτή η εστίαση της κοινής γνώμης γύρω από το ζήτημα η ανάμειξη της αστυνομίας, δημόσιων προσώπων δημιουργεί μια ατμόσφαιρα παιγνιδιού εναντίον της εξουσίας, Το κακό της υπόθεσης είναι ότι μέσα από αυτές τις εμπειρίες της ψυχαγωγίας, του παιχνιδιού της αντίστασης και της επίδειξης του ανδρισμού τους υπάρχουν θύματα», εξήγησε ο κ. Περιστιάνης.

Τι βαθύτερο μπορεί να σημαίνει για την κοινωνία μας ;

Όπως εξήγησε ο κ. Περιστιάνης πρόκειται για μια τελετουργία στην οποία αυτοί που συμμετέχουν νιώθουν ότι υπάρχει ένα νόημα ομαδικότητας, συμμετοχής στα κοινά με ένα τρόπο παρεμβατικό, προκλητικό και η ιδέα της πρόκλησης της εξουσίας στους νεαρούς είναι πολύ ελκυστική.

Αυτό φανερώνει για την κοινωνία μας «ότι είμαστε μια κοινωνία που τα πρότυπα του κοινωνικού φύλου είναι ακόμα αρκετά διαφορετικά για το τι είναι άνδρας και γυναίκα, κάποιοι μεγαλώνουν με στερεότυπα και αξίες θεωρούν ότι πρέπει να συμπεριφέρονται αναλόγως και να αποδεικνύουν ότι κατορθώνουν να επιδείξουν τα χαρακτηριστικά τα οποία υποτίθεται ότι έχουν».

Σύμφωνα με τον κ. Περιστιάνη μέσα από το συγκεκριμένο έθιμο κρύβεται και η ανάγκη των νέων «παίξουν» με τον κίνδυνο και τον θάνατο και να αποδείξουν ότι καταφέρνουν να επιβιώσουν μέσα από μια δύσκολη πρόκληση και να νιώσουν με αυτό τον τρόπο σημαντικοί.