Πάνω που άνοιγαν τα φτερά τους.. κόπηκαν ακαριαία. Η Κύπρος βουβή από το χαμό των δύο παιδιών της. Το Αυγόρου και η Πάφος σπαράζουν.
Η Αναστασία και ο Κυπριανός επιβιβάστηκαν στο τρένο με προορισμό την Θεσσαλονίκη. Προορισμός τους όμως ήταν τελικά ο παράδεισος.
Το ταξίδι της επιστροφής από τη Βουλγαρία όπου βρισκόταν με τις φίλες της έμελλε να είναι το τελευταίο για την Αναστασία. Το όνομά της συγκαταλέγεται από χθες στη μαύρη λίστα των θυμάτων της μεγαλύτερης σιδηροδρομικής τραγωδίας της Ελλάδας.
Η μοίρα τους έπαιξε άσχημο παιχνίδι.
Ο Κυπριανός επέστρεφε από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη αφού είχε μεταβεί στην Άνδρο μαζί με την αρραβωνιαστικιά του για να ευλογήσουν τα στέφανα τους στην Αγία Μαρίνα καθώς το καλοκαίρι θα ανέβαιναν τα σκαλιά της εκκλησίας.
Τραγικές φιγούρες οι γονείς του 23χρονου Κυπριανού Παπαϊωάννου και της 24χρονης Αναστασίας Αδαμίδου. Αυτό που απομένει πια είναι ο επαναπατρισμός των σορών των αγαπημένων τους για την τελευταία πράξη του δράματος.
Στην οικογένεια του Κυπριανού παραδόθηκαν χθες, ο σταυρός και η βέρα των αρραβώνων που φορούσε στο μοιραίο ταξίδι.
«Σήμερα έπρεπε να είμαστε μαζί»
Θλίψη, πόνος και σπαραγμός.
Εικοσιτέσσερις ώρες μετά την ταυτοποίηση της σορού της Αναστασίας, ο σύντροφος της την αποχαιρετά με προσωπικές τους στιγμές και με λόγια που πραγματικά ραγίζουν καρδιές. Ο πατέρας του την αναζητούσε με μια φωτογραφία στο χέρι για ημέρες έξω από όλα τα νοσοκομεία της Λάρισας.
Σύντροφος Αναστασίας Αδαμίδου:
«Σήμερα θα έπρεπε να ήμασταν μαζί όπως κάθε Σαββατοκύριακο από τον Σεπτέμβριο μέχρι τώρα αλλά είμαι μόνος μου πλέον στην πόλη μας, τη Θεσσαλονίκη που τόσο αγαπούσες (ίσως την αγαπούσες και λίγο περισσότερο από εμένα ). Ήρθα όπως κάθε Παρασκευή αλλά δεν είσαι εδώ»
Σύμφωνα με το σύντροφο της Αναστασία, σε λίγους μήνες θα άρχιζαν την κοινή τους πορεία συγκατοικώντας στην Αθήνα. Δεν πρόλαβαν...
«Δεν ξέρω τι να περιμένω πλέον με τόση ανυπομονησία, γιατί οι δυο μας ήμασταν ένα και όλα τα όνειρα και τα σχέδια ήταν κοινά. Μακάρι να μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση σου σε ένα τραίνο που έπαιρνα να έρθω να σε δω, όπως το χθεσινό, γιατί ήταν η σειρά μου αυτό το Σαββατοκύριακο να έρθω. Μακάρι να μην ήσουν μόνη και να ήμουν εκεί μαζί σου να σε προστάτευα όπως πάντα ή αν δε μπορούσα να ήμασταν και σε αυτό μαζί, γιατί είχαμε πει όλα μαζί θα τα καταφέρουμε. Πήγαμε τόσα ταξίδια και στο σημαντικότερο δε με πήρες μαζί σου. Με άφησες μόνο και δεν ξέρω τι να κάνω με αυτό», ανέφερε ο σύντροφος της Αναστασίας.
Με τον δικό της τρόπο, με μια ανάρτηση γεμάτη συναισθήματα την Αναστασία αποχαιρετά και η στενή της φίλη με την οποία μοιράστηκε αρκετές στιγμές από τη ζωή της.
«Πριν μια εβδομάδα κοιμόμασταν μαζί. Χαιρόμασταν για την φίλη μας. Το ένα απόγευμα μιλάμε και το επόμενο απλά... Στο άνθος της νιότης σου, σου άλλαξε πορεία ζωής αυτό το τρένο.[...] Ήσουν πολύ καλή για αυτό τον κόσμο Αναστασία μου. Είναι εγωιστικό που σε ήθελα όμως δίπλα μου; Όπως τόσα χρόνια, χαρές, λύπες, ανησυχίες, φτερουγίσματα, στιγμές, αναμνήσεις. Όταν ήθελα να εξηγήσω τι σημαίνει πόθος, λαχτάρα, δίψα για ζωή, όταν ήθελα να περιγράψω τι σημαίνει για μένα όνειρα, πείσμα, έφερνα παράδειγμα εσένα», γράφει η φίλη της Αναστασίας, Ζωή Δημητρίου.
Το τραγικό δυστύχημα προκάλεσε μεγάλη θλίψη και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καθώς στο φονικό τρένο χάθηκαν εννέα φοιτητές. Ανάμεσα τους και η Αναστασία.
«Ένα τρένο χωρίς τελικό προορισμό…»
Σε ένα μικρό χαρτί ο Κυπριανός έγραψε κάποτε ένα σημείωμα το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τους φίλους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την ανάρτηση να κατακλύζεται με μηνύματα συμπαράστασης.
«Μάταια τα του κόσμου. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι σαν την πεταλούδα, να παίρνει αυτό που πρέπει από τα κοσμικά αγαθά. Π.χ. φαγητό - να τρώει αυτό που χρειάζεται έρωτας - όπως πρέπει, όπως δόθηκε από τον Θεό. Αν γίνει παράχρηση, τότε η μικρή ζωή, που μας έδωσε ο Θεός, μετατρέπεται σε μαραμένα γιασεμιά και δεν απολαμβάνεις την γλύκα του μπαξέ, ρόδου, κρίνου.»
Φίλοι, γνωστοί και συγγενείς με αναρτήσεις τους τιμούν την μνήμη του Κυπριανού.
«Οι ψαλμωδίες και τα τραγούδια με την κιθάρα σου δεν φεύγουν από τα αυτιά μου, καθημερινά ήταν το σημάδι της παρουσίας σου που χρωμάτιζε με ήχους από το κάτω διαμέρισμα σου που έμενες με τα αδέλφια σου στη Θεσσαλονίκη», ανέφερε φίλος του Κυπριανού.
«Μας έκανες όλους καλύτερους ανθρώπους, διδάσκοντας μας να δρούμε πάντα με γνώμονα την ηθική, την αγάπη, τον αλληλοσεβασμό και τις ύψιστες αξίες και ιδανικά του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού», επισήμανε φίλος του Κυπριανού.
Οι φίλοι του Κυπριανού ανέλαβαν πρωτοβουλία για εκτύπωση φανέλας στη μνήμη του φίλου τους, έτσι ώστε τα έσοδα να διατεθούν σε φιλανθρωπικό σκοπό.
