«Του κρατούσα το χέρι, του χάιδευα τα μαλλιά και ήταν σαν να κοιμόταν, ανέπνεε ήσυχα, μέχρι που έβγαλε την τελευταία αναπνοή και έφυγε», με αυτά τα συγκλονιστικά λόγια περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του Αρχιεπίσκοπου Χρυσόστομου Β’ ο Επίσκοπος Καρπασίας Χριστόφορος.
Είχε μια ιερότητα και θεοπρέπεια και η πορεία προς τον θάνατο αλλά και ο θάνατος του Αρχιεπίσκοπου επισήμανε ο Επίσκοπος Καρπασίας Χριστόφορος στον ΑΝΤ1 ο οποίος μίλησε για το πώς βίωνε τους τελευταίους μήνες της ζωής του ο Αρχιεπίσκοπου.
«Μέσα από τον πόνο σκόρπισε χαρά και ειρήνη»
Ήταν δύσκολες οι στιγμές από τότε που παρουσιάστηκε ο καρκίνος παραδέχθηκε ο Επίσκοπος Καρπασίας, ωστόσο μέσα από την δοκιμασία ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δεν έχασε στιγμή την πίστη και την αγάπη του προς τον Θεό. «Αυτό που έβγαζε μέσα από αυτή την δοκιμασία ήταν η πίστη και εμπιστοσύνη στην πρόνοια και την αγάπη του θεού, δεν είχε παράπονο, αγωνία, απογοήτευση, φοβία για αυτό το οποίο ερχόταν, έβγαζε δύναμη με ένα χαμόγελο».
Όταν επιδεινώθηκε η κατάσταση της υγείας του Αρχιεπίσκοπου «άρχισε ο θεός να τον αποκαλύπτει και να φανερώνει τι ζούσε μέσα του, αυτό ήταν η ευγένεια, η καλοσύνη, ένα χαμόγελο, μια δοξολογική και ευχαριστιακή κατάσταση, μια πορεία που έδειχνε ότι μεταβαίνει αυτό που λέει και στο ευαγγέλιο εκ τού θανάτου στη ζωή».
Περιγράφοντας τις τελευταίες στιγμές του Αρχιεπίσκοπου ανέφερε ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν είχε καθόλου απογοήτευση καθόλου αγωνία και ακόμα και τους τελευταίους μήνες έβγαινε αυτή η καλοσύνη και η αγάπη της ψυχής του για τον άνθρωπο.
«Να έχετε έγνοια τους φοιτητές»
«Η καρδιά έστω και στην πορεία του θανάτου και στη διαδικασία του πόνου ήταν δοσμένη στους πονεμένους», με αυτά τα λόγια θέλησε ο Επίσκοπος Καρπασίας να περιγράψει την μοναδική έγνοια που είχε ο Αρχιεπίσκοπος για τους συνανθρώπους του ακόμα και τις πιο δύσκολες του στιγμές.
«Μιαν μέρα που δυσκολευόταν πολύ να μιλήσει επαναλάμβανε συνεχώς την λέξη Λεμεσός και με κοιτούσε και του λέω τι είναι η Λεμεσός μακαριότατε τι συμβαίνει; και αυτός τότε μου λέει να έχετε έγνοια τους φοιτητές».
Την ίδια ώρα ο Επίσκοπος αναφέρθηκε και σε ένα άλλο περιστατικό που θυμάται από τον Αρχιεπίσκοπο, «μια μέρα μου λέει δεσπότη μου τους φτωχούς, τους ορφανούς, αυτούς που έχουν ανάγκη να τους έχεις και εσύ στην έγνοια σου και να τους βοηθάτε».
