Πόλη φάντασμα θύμιζε για άλλο ένα δεκαπενταύγουστο η Λευκωσία.
Δρόμοι άδειοι και βουβοί. Αυτοκίνητα και πεζοί, λιγοστά, με τα ανοικτά καταστήματα να μετριόνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Μοναδική περιοχή με σημεία ζωής, το ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας και η οδός Λήδρας.
Ακόμη και οι εντός των τειχών περιοχές, που συνήθως σφύζουν από ζωή όπως η οδός Ονασαγόρου και η Πλατεία Φανερωμένης, θύμιζαν εγκατάλειψη.
Οι ελληνοκύπριοι που παρέμειναν στην πρωτεύουσα ελάχιστοι. Καθώς οι περισσότεροι πήραν το δρόμο για τα μοναστήρια, τις παραλίες και τους εκδρομικούς χώρους στα ορεινά.
Στην καρδιά της Λευκωσίας έβλεπες το μεσημέρι μόνο αλλοδαπούς και τουρίστες.
Ο υδράργυρος ήταν και σήμερα στα ύψη. Όπως και η υγρασία, προκαλώντας μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, με τους εναπομείναντες στην πρωτεύουσα να αναζητούν λίγη δροσιά στα ελάχιστα ανοικτά καταστήματα και ταχυφαγεία.
