Μετατέθηκε, τελικά, η συζήτηση, από τους είκοσι-επτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το έγγραφο του Ζοζέπ Μπορέλ, με τα επτά δώρα προς την Τουρκία, γεγονός που ερμηνεύθηκε ως επιτυχία για την Κύπρο. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει απόψε ο ΑΝΤ1, η μετάθεση της συζήτησης μάλλον εξυπηρετεί όσους θέλουν να ασκήσουν πιέσεις, ώστε το έγγραφο να υιοθετηθεί ως έχει, χωρίς διασύνδεση με το Κυπριακό.
Το πρώτο που θα πρέπει να πούμε είναι ότι έχουμε ανακωχή στο ζήτημα του εγγράφου Μπορέλ, το οποίο δικαίως προβληματίζει τη Λευκωσία, καθώς προτείνει την παροχή δώρων προς την Άγκυρα σε επτά πυλώνες, χωρίς να θέτει ως προϋπόθεση, τη λύση του Κυπριακού. Η Σύνοδος Κορυφής παρέπεμψε σε μεταγενέστερο χρόνο το έγγραφο Μπορέλ, αλλά όπως αποκαλύπτει απόψε ο ΑΝΤ1, κούρεψε στην κυριολεξία πρόταση της Λευκωσίας, η οποία είχε ζητήσει όπως στο κείμενο καταγράφει ότι θα ληφθούν υπόψη και τα προηγούμενα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τα οποία αναφέρονται ρητώς στις υποχρεώσεις της Τουρκίας και έτσι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ανάχωμα υπέρ των κυπριακών θέσεων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΑΝΤ1, η πρόταση αυτή της Κύπρου είχε αρχικά γίνει αποδεκτή από τη Γερμανία την περασμένη Δευτέρα, στην Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων COREPER, ενώ κανένα κράτος δεν εξέφρασε επιφύλαξη. Ωστόσο, στη συνέχεια, απαλείφθηκε από το κείμενο της Συνόδου Κορυφής, αφήνοντας ουσιαστικά τη Λευκωσία αγκαλιά με το έγγραφο Μπορέλ, χωρίς την ασφαλιστική δικλείδα που παρέχουν τα προηγούμενα Συμπεράσματα, για τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της Τουρκίας.
Σε αυτή την αρνητική εξέλιξη, θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η ανακωχή και η μετάθεση της συζήτησης του εγγράφου Μπορέλ, εξυπηρετεί τους ισχυρούς και εκείνους που μπορούν να το επιβάλουν. Δηλαδή το Βερολίνο και τη Κομισιόν, που έχουν την εντός εισαγωγικών τεχνική, να κινούν τα νήματα και να ασκούν πιέσεις. Και βεβαίως όχι τη Λευκωσία.
Μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να απαρατήρητο το αρνητικό προηγούμενο της λήψης απόφασης για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ουκρανίας από 26 κράτη-μέλη αφήνοντας εκτός αίθουσας, έστω και οικειοθελώς, την Ουγγαρία η οποία απειλούσε με βέτο.
Αν και ο Βίκτορ Όρμπαν, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας θεωρείται μια ειδική περίπτωση ηγέτη, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ανάλογες μεθοδεύσεις και για άλλα ζητήματα. Άλλωστε, όπως έχουμε μεταδώσει, την αποχώρηση της Ουγγαρίας από την αίθουσα εισηγήθηκε ο Καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς κι εν πολλοίς την επέβαλε, γεγονός που μοιραία παραπέμπει σε συνειρμούς για ανάλογα παιγνίδια του Βερολίνου και σε άλλα μείζονα ζητήματα. Όπως για παράδειγμα στα ευρωτουρκικά. Αυτός είναι προφανώς και ο λόγος για τον οποίο ο Νίκος Χριστοδουλίδης εξέφρασε χθες προβληματισμό.
Ένας προβληματισμός, ο οποίος δεν περιορίζεται στα της Κύπρου, αλλά ενδέχεται να εκτείνεται και στο ζήτημα της αναθεώρησης του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου προκειμένου να χορηγηθούν 50 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ουκρανία, κάτι με το οποίο συμφωνούν 26 κράτη-μέλη περιλαμβανομένης και της Κύπρου, με εξαίρεση και πάλι την Ουγγαρία.
