Τηλεόραση Ραδιόφωνο
Ελλάδα Τουρκία

Προφανώς το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης επικεντρώνεται στις εκλογές σε Κύπρο και Ελλάδα όμως η Τουρκική απειλή γίνεται ολοένα και πιο έντονη και το 2023 εκτιμάται το πιο κρίσιμο στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.

 

Άρθρο – Ανάλυση:

Κωνσταντίνος Φυτιρής, Υποναύαρχος ε.α

ΦΥΤΙΡΗΣ

 

Με το νέο σλόγκαν του «Θα έρθουμε μια νύκτα ξαφνικά» ο Ερντογάν και οι στενοί του συνεργάτες συνεχίζουν την επικίνδυνη ρητορική με  προκλητικές ενέργειες και απειλές του, προς την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα. Όσο δε πλησιάζουν οι εκλογές του Μαίου 2023 στην Τουρκία και με τις δημοσκοπήσεις να είναι ακόμα αρνητικές  για την επανεκλογή του, η επιθετική ρητορική του εναντίον του Ελληνισμού θα συνεχίσει προκειμένου να συσπειρώσει τους οπαδούς του και να αυξήσει τις πιθανότητες νίκης του στις επικείμενες εκλογές. Η εικοσαετής δικτατορική εξουσία του πολύ πιθανόν να φτάσει  στο τέλος της  και ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά ότι  εάν αναγκαστεί να παραδώσει την εξουσία η τύχη του ιδίου και της οικογένειας του δεν θα είναι ευοίωνη. Γνωρίζει επίσης ότι θα πληρώσει πολύ ακριβά τα εγκλήματα του κατά των αντιπάλων του και δεν αποκλείεται να έχει την τύχη του Καντάφι ή του Σαντάμ Χουσεϊν.

Για τον λόγο αυτό θα παίξει όλα του τα «χαρτιά» μέχρι το τέλος. Εάν τον Μάιο του 2023 οι δημοσκοπήσεις τον φέρουν να χάνει την εξουσία,  θα παίξει το τελευταίο του χαρτί, αυτό της αναστολής των εκλογών με κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης. Για να δικαιολογήσει όμως αυτή την πράξη  θα πρέπει να προκαλέσει σοβαρό ζήτημα εξωτερικού κινδύνου και να φανατίσει την Τουρκική κοινή γνώμη. Στο Αιγαίο και στον Έβρο θα προκαλεί αλλά δεν θα προβεί σε σοβαρή στρατιωτική ενέργεια γιατί γνωρίζει ότι η Ελλάδα με πολιτική συνοχή, ανερχόμενη οικονομία και συνεπώς  ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις με υψηλό ηθικό, εκπαίδευση και σύγχρονο εξοπλισμό σε πλήρη ετοιμότητα είναι πλέον Κάστρο απόρθητο. Η επιχειρησιακή ετοιμότητα του Ελληνικού στόλου συμπεριλαμβανομένων των υπερσύγχρονων Υποβρυχίων 214 και η προμήθεια των RAFALE  καθιστά το Αιγαίο  πλήρως ελεγχόμενο από την Ελλάδα. Ακόμα και  τα UAV BAYRAKTAR  που τόσο πολύ διαφημίστηκαν στον πόλεμο Αρμενίας -Αζερμαϊτζάν και Ρωσίας – Ουκρανίας μπορούν πλέον να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά όπως και οι πύραυλοι TYPHOON που προβάλλει συνεχώς ο Ερντογάν. Ως εκ τούτου η πιο εύκολη επιλογή για αυτόν είναι το Κουρδιστάν με μια γενικευμένη  επίθεση κατά των κούρδων ή η Κυπριακή ΑΟΖ με νέες γεωτρήσεις στα νότια της Κύπρου, καθώς και ο εποικισμός των Βαρωσίων και επεισόδια στην Ουδετέρα ζώνη  και στην Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός.  Εκτιμάται ότι χερσαία μεγάλη επιχείρηση κατά των ελευθέρων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι πολύ απομακρυσμένη  λόγω των πιθανών επιπτώσεων από την Ε.Ε  αλλά και της νέας Αμερικανικής Πολιτικής που θέλει να εντάξει την Κυπριακή Δημοκρατία στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, στο πλαίσιο της προσπάθειας της για μείωση της Ρωσικής επιρροής στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Οι προκλήσεις και οι επιθετικές του ενέργειες θα του δώσουν την ευκαιρία να αναστείλει τις εκλογές με το πρόσχημα του Δημοσίου Συμφέροντος και την προστασία της Τουρκίας από εξωτερικούς κινδύνους.

Εάν όμως με οποιοδήποτε τρόπο καταφέρει ο Ερντογάν να κερδίσει τις εκλογές του Μαϊου 2023, τότε  πολύ πιθανόν εντός του 2023 να προσπαθήσει να  υλοποιήσει το όραμα του για την νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία,  100 χρόνια μετά την ουσιαστική διάλυση της. Παρά τα προβλήματα της Τουρκικής οικονομίας και τις κακές διεθνείς σχέσεις του ο Ερντογάν επικεντρώνεται στην υλοποίηση αυτού του οράματος  με τελικό στόχο την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης στηριζόμενος στους εξής πυλώνες που πιστεύει ότι έχει πετύχει:

  • Πλήρη έλεγχο των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και του βαθέως κράτους κυρίως από τον στενό του συνεργάτη  πρώην ΑΓΕΕΘΑ και νυν Υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ.
  • Έξαρση του τουρκικού εθνικισμού όχι μόνο  στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό με τα συνεχή συλλαλητήρια και τις πολεμικές απειλές που εξαπολύει σχεδόν καθημερινά το τελευταίο διάστημα, τόσο ο ίδιος όσο και οι στενοί του συνεργάτες.
  • Σταθερή αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της με αποκορύφωμα την ολοκλήρωση του πρώτου αεροπλανοφόρου της  Τουρκίας, το οποίο αποτελεί ένδειξη της φιλοδοξίας της να καταστεί ως μια από τις 10 μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, με δυνατότητα εκτέλεσης επιχειρήσεων ανά το παγκόσμιο!
  • Μειωμένες σοβαρές διεθνείς αντιδράσεις και μη αποτρεπτικές κυρώσεις στις προκλητικές και παράνομες επεμβάσεις που προέβη η Τουρκία στην Συρία, ΑΟΖ Κυπριακής Δημοκρατίας και  της Ελλάδας.
  • Να διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο διαμεσολαβητή στον Πόλεμο Ουκρανίας – Ρωσίας εξασφαλίζοντας σημαντικά οφέλη όχι μόνο από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές αλλά και από την διεθνή κοινότητα.  

 Αναφερθήκαμε πάμπολλες φορές ότι η μόνη επιλογή που έχει η Κυπριακή Δημοκρατία για ακόμα λίγο χρόνο  πριν χάσει το παιχνίδι, όχι μόνο της ΑΟΖ αλλά και της ίδιας της επιβίωσης της , είναι η ενιαία εθνική στρατηγική Ελλάδας -Κύπριακής Δημοκρατίας -με ορίζοντα τουλάχιστον δεκαετίας- εγκεκριμένη από τις κυβερνήσεις και την Βουλή Ελλάδας -Κύπρου.

Είναι επίσης απαραίτητη η  πρακτική εφαρμογή των τριμερών συμφωνιών με την  ανάπτυξη στην πράξη, κοινού συστήματος ασφάλειας και αποτροπής στην Ανατολική Μεσόγειο, από το Σουέζ  μέχρι την Κύπρο, στα πρότυπα της UNIFIL που επιτηρεί και αποτρέπει τα οποιαδήποτε θερμά επεισόδια στην περιοχή του Λιβάνου. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία δεν θα ενεργεί ούτε θα  διεκδικεί τον ρόλο του κυρίαρχου στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο άξονας Αίγυπτος – Ισραήλ - Κύπρος – Ελλάδα και Γαλλία είναι η μόνη διέξοδος.  Από την στιγμή που η Κ.Δ. ως μέλος της Ε.Ε. τάχθηκε αναγκαστικά κατά της Ρωσίας  στον πόλεμο με την Ουκρανία και η πολιτική ηγεσία επιδίωξε την ανάπτυξη στρατηγικής σχέσης ΗΠΑ - Κυπριακής Δημοκρατίας, θα πρέπει να τεθούν γερές βάσεις πρακτικής εφαρμογής αυτής της σχέσης  με απώτερο στόχο  την εξασφάλιση της διατήρησης της ασφάλειας της  Κυπριακής Δημοκρατίας και την αποτροπή οποιασδήποτε Τουρκικής επιθετικής ενέργειας.

Η ανάγκη της Ε.Ε για πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση της από την Ρωσία και οι ποσότητες των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο δημιουργούν ακόμα περισσότερο τώρα τις καταλληλότερες προϋποθέσεις για την υλοποίηση του προγράμματος αξιοποίησης Υδρογονανθράκων της Κυπριακής Δημοκρατίας που δυστυχώς 12 χρόνια μετά την επιβεβαίωση των ποσοτήτων του οικοπέδου 12 ακόμα δεν έχει επιτευχθεί οποιαδήποτε εξόρυξη. Επίσης η έναρξη διαπραγματέυσεων για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου και κατάθεση στον ΟΗΕ με βάση το δίκαιο της θάλασσας ως αναφαίρετο δικαίωμα της Κ.Δ., αποτελεί αντίμετρο στις τουρκικές επιδιώξεις παρόμοιο με την προοπτική επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 ναυτικά μίλια.  Χωρίς την οριοθέτηση αυτή  και την συνεργασία για συγκρότηση κοινής στρατιωτικής δύναμης ασφάλειας των φίλιων εμπλεκομένων χωρών  που αναφέρθηκαν (Με την Κυπριακή Δημοκρατία να παρέχει δωρεάν υποδομές λιμάνια,  αεροδρόμια και χερσαίες εγκαταστάσεις στο πλαίσιο της συνεισφοράς της) δεν θα μπορέσει ποτέ να υλοποιηθεί ούτε το πρόγραμμα του EASTMED ούτε και το EUROASIA INTERCONNECTOR! Και οι δύο αυτοί αγωγοί διέρχονται από την περιοχή δυτικά της Πάφου που η Τουρκία διακηρύσσει παράνομα ως δική της υφαλοκρηπίδα. Αυτά τα δύο προγράμματα είναι μεν πολύ φιλόδοξα όμως εάν αρχίσει η κατασκευή τους από τον Ισραήλ με χρηματοδότηση από τους ίδιους και τα άλλα εμπλεκόμενα κράτη  θα ολοκληρωθούν  έστω και δύσκολα παρά τις οποιεσδήποτε αντιδράσεις της Τουρκίας!

Όσον αφορά στην αμυντική ικανότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας  εκτιμάται ότι είναι  μονόδρομος η αναβίωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Σε αυτό το πλαίσιο είναι αναγκαία η πρόσληψη επιπλέον ΣΥΟΠ στην Ε.Φ  και η  επίσπευση της προμήθειας έξυπνων όπλων για την ΕΦ ικανών να προκαλέσουν υψηλό κόστος στις Τουρκικές Δυνάμεις κατοχής  σε ξηρά, θάλασσα και αέρα πάντα σε συνεργασία με την Ελλάδα. Το τριπλό αμυντικό μέτωπο του Ελληνισμού  ΘΡΑΚΗ-ΑΙΓΑΙΟ -ΚΥΠΡΟΣ πρέπει να έχει τον ίδιο βαθμό αντίστασης. Σε διαφορετική περίπτωση ο αδύναμος κρίκος που ρεαλιστικά θεωρείται ότι είναι σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία, είναι προφανές ότι θα είναι η ευάλωτη πλευρά και φυσικά θα αποτελέσει τον στόχο για την εκτόνωση της Τουρκικής επιθετικότητας. Όλοι γνωρίζουν και ιδιαίτερα ο διεθνής παράγοντας ότι δεν είναι στις επιθυμητές επιλογές του Ελληνισμού ούτε και  επιδιώκει  τον πόλεμο, όμως  είναι στις επιλογές της Τουρκίας. Για τον λόγο αυτό η ετοιμότητα στο τριπλό μέτωπο του Ελληνισμού, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.  Με θέληση, αποφασιστικότητα και φυσικά με σωστό σχεδιασμό, είναι εφικτή η επίτευξη  του στόχου του αποτελεσματικού αποτρεπτικού ενιαίου μετώπου. Και τότε οι απειλές του Ερντογάν   «Θα  έρθουμε  κάποια  νύκτα  ξαφνικά» θα παραμένει αιωνίως μια ψευδής και φαιδρή ρητορική...