Η επίσκεψη Πελόζι στην Ταϊβάν εντάσσεται στον ανεξάρτητο ρόλο του Αμερικανικού Κογκρέσου, αναφέρει ο Μιχάλης Κοντός, εκφράζοντας την άποψη ότι τα κινεζικά στρατιωτικά γυμνάσια είναι «επίδειξη μυών» και δεν διαβλέπει μια επικίνδυνη κλιμάκωση.
Ο Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής και Διακυβέρνησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, μιλώντας στο ΚΥΠΕ αναφέρθηκε στο ιστορικό των σινοαμερικανικών σχέσεων με φόντο την Ταϊβάν. Για την υφιστάμενη κρίση θεωρεί ότι θα περιοριστεί χρονικά και γεωγραφικά.
Το χρονικό
Ο κ. Κοντός υπενθύμισε ότι το 1950 με την επικράτηση των κομμουνιστών στον κινεζικό εμφύλιο, το καθεστώς της εθνικιστικής Δημοκρατίας της Κίνας μεταφέρθηκε τότε στο νησί της Ταϊβάν, όπου οι κομμουνιστές δεν είχαν ακόμα επικρατήσει. Εκτοτε, συνέχισε, εγκαταστάθηκε εκεί η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κίνας και αξίωνε την επιστροφή της στο Πεκίνο ως η νόμιμη κυβέρνηση ολόκληρης της Κίνας.
Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ανέφερε ο κ. Κοντός, το 1972 αναγνωρίστηκε ως η νόμιμη κάτοχος της έδρας του Μονίμου Μέλους στο ΣΑ του ΟΗΕ, αλλαγή που αποδέχθηκαν οι Αμερικανοί παρότι είχαν κάνει σύμμαχό τους το καθεστώς της Ταϊβάν. Αναγνώρισαν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, σημείωσε, αλλά με νόμο του αμερικανικού κράτους και χωρίς να αναγνωρίζεται η Ταϊβάν ως χωριστό κράτος, αποφάσισαν να εξοπλίζουν την Ταϊπέι και να της παρέχουν ασφάλεια.
Είναι μια ιδιάζουσα κατάσταση, εξήγησε ο επίκουρος καθηγητής, όπου το διεθνώς αναγνωρισμένο καθεστώς είναι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, αλλά η Ταϊβάν – αν και μη αποδεκτή διεθνώς – γίνεται δεκτή να συμμετέχει στη διεθνή κοινότητα, διότι «δεν αποτελεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο παράνομο καθεστώς. Είναι η αντίδραση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας που αποτρέπει την αναγνώρισή της, που είναι προσηλωμένη στην αρχή της ‘μίας Κίνας’ με στόχο να απορροφήσει την Ταϊβάν και να επανέλθει υπό την κυριαρχία του Πεκίνου».
Από καιρού εις καιρόν συμβαίνουν διπλωματικές κρίσεις, συνέχισε, σημειώνοντας ότι δεν είναι η πρώτη αυτή, ούτε η πρώτη επίσκεψη Αμερικανού αξιωματούχου, ενθυμούμενος ότι ο πρώην Πρόεδρος της Αμερικανικής Βουλής, Νιουτ Γκίνγκριτς είχε επισκεφθεί επίσης την Ταϊβάν γύρω στο 2002.
Η επίσκεψη Πελόζι
Ο Μιχάλης Κοντός ανέφερε ότι το Πεκίνο θεωρεί πως η επίσκεψη της νυν Προέδρου της Αμερικανικής Βουλής έχει τη στήριξη και του Αμερικανού Προέδρου, καθότι η ίδια είναι Δημοκρατική και παρά το γεγονός ότι ο Τζο Μπάϊντεν δημοσίως δεν έδωσε κάλυψη σε αυτή.
Ο κ. Κοντός υπενθυμίζοντας ότι η Αμερικανική Βουλή έχει ευαισθησίες σε θέματα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιν Γιανγκ ή στο Χονγκ Κονγκ από την Κίνα, θεωρεί ότι η επίσκεψη εντάσσεται στα πλαίσια του ανεξάρτητου ρόλου του Αμερικανικού Κογκρέσου γενικά, το οποίο διαφέρει στην προσέγγισή του από την αμερικανική κυβέρνηση, όσον αφορά τα θέματα της Ταϊβάν. «Η κυβέρνηση επιδιώκει να διατηρεί ισορροπίες προκειμένου ν’ αποφεύγονται εντάσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας παρά το γεγονός ότι υπάρχει μια παγκόσμια στρατιωτική εξισορρόπηση της Κίνας από το 2017 και μετά και οφείλεται στις πρόσφατες ηγεμονικές της επιδιώξεις».
Υπενθύμισε επίσης ότι οι Ρεπουμπλικάνοι συζητούν ιδιαίτερα έντονα τον τρόπο ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας και τη ζημιά που αυτή προκαλεί στην αμερικανική οικονομία και οδηγούν τέτοια ζητήματα στο Κογκρέσο. «Αυτή τη φορά πέραν της συζήτησης αναλήφθηκε δράση από πλευράς του Αμερικανικού Κογκρέσου».
Ο κ. Κοντός ανέφερε ότι η αμερικανική κυβέρνηση είναι προσηλωμένη αυτό το διάστημα στο Ουκρανικό και θα ήταν εκτεθειμένη, προωθώντας μια τέτοια κίνηση, στον κίνδυνο να σκληρύνει τη στάση της η Κίνα στο ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία. Ναι μεν, εξήγησε, δεν έχει καταδικάσει η Κίνα την εισβολή της Ρωσίας, αλλά δεν προμηθεύει τη Ρωσία με εξοπλισμό.
«Επίδειξη μυών» από πλευράς Κίνας
Η Κίνα είναι μια ανερχόμενη, αλλά ήρεμη δύναμη, ανέφερε ο Επίκουρος Καθηγητής και σίγουρα θα θέλει να «επιδείξει τους μύες της προς πάσα κατεύθυνση ως μια ένδειξη ετοιμότητας ν’ αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση για τα συμφέροντά της».
Πάρα την αυξανόμενη σε ένταση ρητορική από πλευράς Πεκίνου, και μη αποκλεισμό χρήσης ακόμα και στρατιωτικής δύναμης για επανένταξη της Ταϊβάν στην Κίνα, ανέφερε ο κ. Κοντός, οι κινήσεις της Κίνας θα περιοριστούν στην περιοχή της, τη νότια Σινική θάλασσα. Θεωρεί ότι οι κινεζικές εξοπλιστικές δαπάνες είναι εικοσαπλάσιες σε σχέση με εκείνες της Ταϊβάν, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα για υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις όπως οι ΗΠΑ. «Ετσι, οι κινήσεις της Κίνας θα περιοριστούν εκεί (στην περιοχή της) και θα είναι τέτοιες που δεν προκαλούν ένταση σε παγκόσμια κλίμακα».
Μπορεί να υπάρχουν κάποια ψυχροπολεμικά στοιχεία στις σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας, ανέφερε ο κ. Κοντός, ιδιαίτερα από το 2017 και μετά, όμως σήμερα υπάρχει οικονομική αλληλοεξάρτηση, γι’ αυτό και δεν εκτραχύνεται προς έναν ολομέτωπο πόλεμο. Όμως η εξέλιξη αυτή δεν βοηθά να διατηρηθεί η διμερής σχέση σε σχετικά χαμηλά επίπεδα έντασης, πρόσθεσε.
