Πριν από σχεδόν ένα μήνα ακούγαμε για ακόμη μια φορά μέτρα για αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της οπαδικής βίας. Κάποια από αυτά ακούστηκαν και τον περασμένο Σεπτέμβριο μετά τα σοβαρά επεισόδιά στην Πάφο. Ίσως στα γήπεδα να απέφεραν κάποιους καρπούς ωστόσο για το οργανωμένο έγκλημα θα μπορούσε να πει κάποιος πως πέρασαν αλλά δεν ακούμπησαν.
Σε ό,τι αφορά το οργανωμένο έγκλημα ακούσαμε για ενίσχυση του αριθμού των μελών της Αστυνομίας που εργάζονται στην πρώτη γραμμή. Ενίσχυση της αστυνόμευσης με την ανάπτυξη πεζών και μηχανοκίνητων περιπόλων σε πόλεις και προάστια συμπεριλαμβανομένων και στατικών ελέγχων. Ενίσχυση της Υποδιεύθυνσης Διαχείρισης και Ανάλυσης Πληροφορίων της Αστυνομίας Ενίσχυση και της Υποδιεύθυνσης Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος.
Τα μέτρα αυτά τέθηκαν σε ισχύ αλλά φαίνεται πως κάποιους ούτε καν τους ανησύχησαν... Και αυτό μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί κάποιος αν δει πως σε 46 ημέρες είχαμε 25 εμπρησμούς. Άρα δεν περνά διήμερο που να μην κτυπήσουν οι εμπρηστές ενώ σημειώθηκαν και αρκετές υποθέσεις τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών. Ακόμη είναι στο συρτάρι οι δύο επιθέσεις εναντίων λειτουργών της νομικής υπηρεσίας...
Σίγουρα κάποιος θα πει πως η αστυνομία δεν μπορεί να βρίσκεται σε κάθε γειτονιά ταυτόχρονα όμως θα μπορούσε να υποδείξει ότι τα μέτρα θα μπορούσαν να ήταν ποιο έντονα. Για να προκαλέσουν έστω την ελάχιστη ανησυχία στα εγκληματικά στοιχεία. Για να μπορέσουν μέσω αυτών οι αρχές να δηλώσουν παρών και όχι απών. Για να επανέλθει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών που εδώ και μήνες έχει χαθεί με τους αρμόδιους να προσπαθούν μεν αλλά τα εγκληματικά στοιχεία να είναι πάντα ένα βήμα ποιο μπροστά.
Για αυτό και ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε πως αν τελικά υπάρχει κάτι οργανωμένο σε αυτή την χώρα αυτό μάλλον είναι το έγκλημα…
