Σε τεντωμένο σχοινί βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, μια μέρα πριν την έναρξη της έκτακτης Συνόδου Κορυφής με επίκεντρο την αναθεώρηση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας με ποσό 50 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αγκάθι για τη λήψη απόφασης αποτελεί για άλλη μια φορά ο Βίκτορ Όρμπαν, ο ηγέτης της Ουγγαρίας που είχε φρενάρει και τον Δεκέμβριο τη λήψη απόφασης, ασκώντας βέτο και δημιουργώντας την ανάγκη σύγκλησης της αυριανής έκτακτης συνόδου κορυφής.
Από την μια τα 26 κράτη-μέλη πιέζουν για συμφωνία και από την άλλη ο Όρμπαν, είτε για λόγους ουσίας, είτε για λόγους διαπραγμάτευσης, εμφανίζεται ανυποχώρητος. Δημιουργεί την εντύπωση ότι αποδέχεται την παραχώρηση των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Ουκρανία, με ορίζοντα τετραετίας, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι κάθε έτος θα γίνεται επανεξέταση των κονδυλίων που θα διατίθενται, με δυνατότητα και πάλι μπλοκαρίσματος. Άρα, αυτό που ζητάει ο ηγέτης της Ουγγαρίας, είναι μια ιδιόμορφη απόφαση ανοικτού τέλους, open-ended, η οποία να απαιτεί επικύρωση κάθε χρόνο, γεγονός που δεν αποδέχονται οι Βρυξέλλες, διότι αντιλαμβάνονται ότι θα τελούν υπό την ομηρία του κ. Όρμπαν που θα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.
Για να δώσουμε το εύρος του προδιαγραφόμενου αυριανού θρίλερ, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι αρκετά κράτη-μέλη, αφήνουν να διαρρεύσει ότι απαιτούν από την Ε.Ε να αφαιρέσει από την Ουγγαρία το δικαίωμα ψήφου, ενισχύοντας τις κυρώσεις του άρθρου 7 που έχει ήδη επιβληθεί κατά της Βουδαπέστης λόγω οπισθοδρόμησης στο κράτος δικαίου.
Πάντως, δεν αποκλείεται, ο κ. Όρμπαν να λειτουργήσει για μια ακόμη φορά στο πλαίσιο μιας συναλλακτικής τακτικής, αναμένοντας να λάβει προσφορές και οικονομικά δώρα, προκειμένου να ανάψει το πράσινο φως στη χρηματοδότηση της Ουκρανίας. Όπως είχε κάνει τον Δεκέμβριο, όταν έλαβε από την Κομισιόν 10,2 δισεκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να άρει το βέτο του για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ουκρανίας.
Στο πλαίσιο της αναθεώρησης του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, περιλαμβάνεται και πρόνοια επιπλέον χρηματοδότησης 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το μεταναστευτικό και τη διαχείριση των συνόρων στα κράτη μέλη της πρώτης γραμμής, κάτι που ενδιαφέρει ιδιαίτερα και την Κύπρο.
