«Προέχει η ασφάλεια!», διαβεβαίωσαν με διαφορά κάτι ωρών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την διάρκεια της «μη προγραμματισμένης επίσκεψης» του στον Άγιο Δομέτιο, αλλά και ο Υπουργός Μεταφορών, αιτιολογώντας τον παροπλισμό του μισού στόλου των Λεωφορείων, που άφησε εκτός σχολείων χιλιάδες μαθητές.
Προέχει η ασφάλεια λοιπόν. Τι πιο λογικό και εύηχο. Ένα κράτος και οι υπηρεσίες του να ιεραρχεί ως πρώτο αγαθό την ασφάλεια των πολιτών του. Είτε πρόκειται για τους μαθητές και το επιβατικό κοινό, είτε τους κατοίκους των ακριτικών του περιοχών.
Είναι όμως έτσι;
Επιτρέψετε μου να αμφιβάλλω. Η ασφάλεια στις μεταφορές διασφαλίζεται με την πρόληψη. Με την διενέργεια τακτικών και αξιόπιστων ελέγχων στα λεωφορεία και όλα τα άλλα οχήματα που κυκλοφορούν στους δρόμους. Δεν γίνεται ένα πρωί να βγάζουμε το κεφάλι από την τρύπα και να ανακαλύπτουμε ότι περισσότερα από τα μισά λεωφορεία δεν έχουν το «Α» ή το «Β» σύστημα ανίχνευσης ή αυτόματης κατάσβεσης φωτιάς.
Αν οι εικόνες με το φλεγόμενο σχολικό δεν έκαναν τον γύρο της Κύπρου, τα παιδιά μας όπως και το υπόλοιπο επιβατικό κοινό θα εξακολουθούσαν να
χρησιμοποιούν τα «επικίνδυνα», κατά το Υπουργείο Μεταφορών, λεωφορεία. Άλλωστε δεν ήταν δα και το πρώτο περιστατικό, για να μην θυμηθούμε τις ρόδες που… για αλλού τράβηξαν.
Κάτι ανάλογο ισχύει για τις ακριτικές περιοχές στον Άγιο Δομέτιο.
-Οι παρεμβάσεις στην νεκρή ζώνη δεν έγιναν εν μία νυκτί. Βδομάδες τώρα ο κατοχικός στρατός προέβαινε σε προετοιμασίες για την τοποθέτηση της κάμερας παρακολούθησης στο «Σπίτι της Μαρίας». Ένοπλοι στρατιώτες κυκλοφορούσαν μέσα και μπροστά ακόμα από το συγκεκριμένο υποστατικό, στο οποίο εδώ και χρόνια τοποθέτησαν και τις σημαίες της Τουρκίας και του ψευδοκράτους, χωρίς κανένας να διαμαρτυρηθεί. Όχι μόνο δεν είχαμε καμία επίσημη καταγγελία των παράνομων παρεμβάσεων, αλλά αντίθετα η προτεραιότητα τότε ήταν να μην βγει στο «αέρα» το θέμα. Και βεβαίως ούτε λόγος για την ασφάλεια ή έστω το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων, που έβλεπαν τους ένοπλους Τούρκους να κυκλοφορούν σε απόσταση αναμονής από τις αυλές των σπιτιών τους. Θα μου πείτε, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ίσως αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι ήδη πολύ αργά για μέτρα, ορατά και αόρατα. Το «Σπίτι της Μαρίας» ή της «τουρκούς» θα βρει τη θέση του δίπλα από τα Στροβίλια στις εκθέσεις της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και οι κάτοικοι της περιοχής θα έχουν να θυμούνται την προεδρική «μη προγραμματισμένη» αλλά με κάμερες επίσκεψη στην γειτονιά τους.
