Καθώς η ραγδαία αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη συμβάλλει στο να φτάσει ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα, απειλείται η ίδια η ύπαρξη ενός από τα πιο εμβληματικά είδη της ηπείρου: των αυτοκρατορικών πιγκουίνων.
Τέσσερις από τις πέντε αποικίες αυτοκρατορικών πιγκουίνων που αναλύθηκαν στη θάλασσα Bellingshausen, δυτικά της Ανταρκτικής Χερσονήσου, δεν είδαν κανένα νεοσσό να επιβιώνει πέρυσι, καθώς η περιοχή γνώρισε τεράστια απώλεια θαλάσσιου πάγου, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Nature Communications Earth & Environment.
Αυτή η εκτεταμένη «καταστροφική αποτυχία αναπαραγωγής» είναι το πρώτο τέτοιο καταγεγραμμένο περιστατικό, σύμφωνα με την έκθεση, και υποστηρίζει τις ζοφερές προβλέψεις ότι πάνω από το 90% των αποικιών αυτοκρατορικών πιγκουίνων θα είναι «σχεδόν εξαφανισμένες» μέχρι το 2100, καθώς ο κόσμος θερμαίνεται.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν πέντε αποικίες αυτοκρατορικών πιγκουίνων στη Θάλασσα Μπελινγκχάουζεν, με μέγεθος που κυμαίνεται από περίπου 630 ζευγάρια έως 3.500. Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες από το 2018 έως το 2022, μέτρησαν πόσα από τα πουλιά ήταν παρόντα σε αυτές τις αποικίες κατά την περίοδο αναπαραγωγής.
Διαπίστωσαν ότι το 2022, τέσσερις από τις αποικίες παρουσίασαν «πλήρη αναπαραγωγική αποτυχία», δηλαδή είναι πολύ πιθανό να μην επιβίωσε κανένας νεοσσός.
Οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι βασίζονται σε σταθερούς θαλάσσιους πάγους συνδεδεμένους με την ξηρά για την ωοτοκία και την ανατροφή των νεοσσών τους. Τα αυγά γεννιούνται από τον Μάιο έως τον Ιούνιο και αφού εκκολαφθούν, οι νεοσσοί αναπτύσσουν τα αδιάβροχα φτερά τους και ανεξαρτητοποιούνται γύρω στον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο.
Όμως το 2022, ο θαλάσσιος πάγος έσπασε πολύ νωρίτερα, με ορισμένα τμήματα της περιοχής να έχουν χάσει εντελώς τον πάγο μέχρι τον Νοέμβριο. Οι ερευνητές που παρακολουθούσαν τις δορυφορικές εικόνες δήλωσαν ότι είχαν συνηθίσει να βλέπουν μαύρες κηλίδες στον πάγο εκείνη την εποχή του έτους, αλλά ξαφνικά δεν υπήρχαν.
«Μαζική απώλεια»
Όταν ο θαλάσσιος πάγος σπάει νωρίτερα, οι νεοσσοί μπορεί να πέσουν στο νερό και να πνιγούν, δήλωσε ο Norman Ratcliffe, συν-συγγραφέας της μελέτης και βιολόγος θαλασσοπουλιών της Βρετανικής Έρευνας της Ανταρκτικής. «Ή μπορεί να παρασυρθούν σε πλεούμενα και τα ενήλικα απλά να τα χάσουν και τότε θα πεθάνουν από την πείνα», δήλωσε στο CNN.
Οι πιγκουίνοι σε αυτή την περιοχή έχουν βιώσει «μια μαζική απώλεια», δήλωσε ο Ratcliffe, χαρακτηρίζοντας τα ευρήματα «ένα πρώιμο καμπανάκι κινδύνου». Προηγουμένως, αυτού του είδους οι αποτυχίες αναπαραγωγής «ήταν πολύ διασκορπισμένες και σε μικρότερη συχνότητα σε όλη την ήπειρο», είπε.
Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την απότομη μείωση των θαλάσσιων πάγων της Ανταρκτικής.
Έπεσε σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα τον Φεβρουάριο, στο αποκορύφωμα του καλοκαιριού της ηπείρου. Ακόμη και στα βάθη του χειμώνα, όταν ο πάγος συνήθως ανακάμπτει, δεν επέστρεψε ούτε κατά διάνοια στα αναμενόμενα επίπεδα. Στα μέσα Ιουλίου, οι θαλάσσιοι πάγοι της Ανταρκτικής έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο για αυτή την εποχή του έτους από τότε που άρχισαν οι καταγραφές το 1945. Ήταν 2,6 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα (1 εκατομμύριο τετραγωνικά μίλια) κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 - μια έκταση όσο η Αργεντινή.
Οι επιστήμονες προσπαθούν ακόμη να διαλευκάνουν τους λόγους, αλλά πολλοί πιστεύουν ότι η κλιματική κρίση που προκαλείται από τον άνθρωπο αποτελεί σημαντικό παράγοντα.
Για τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους, αυτή η πτωτική τάση είναι ιδιαίτερα καταστροφική, δήλωσε ο Ratcliffe, επειδή «δεν υπάρχει πουθενά αλλού να πάνε τα πουλιά». Τα πουλιά είναι γνωστό ότι προσαρμόζονται στις αποτυχίες αναπαραγωγής με τη μετεγκατάστασή τους σε άλλες κοντινές περιοχές, αλλά αυτό δεν θα λειτουργήσει αν επηρεαστεί ολόκληρο το περιβάλλον αναπαραγωγής
Δεν επιβιώνουν οι νεοσσοί
Μεταξύ 2018 και 2022, το 30% των 62 γνωστών αποικιών αυτοκρατορικών πιγκουίνων στην Ανταρκτική επηρεάστηκαν από μερική ή ολική απώλεια θαλάσσιου πάγου, σύμφωνα με την έκθεση.
Μια ξεχωριστή μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι διαπίστωσε ότι το 65% των αυτοφυών ειδών της Ανταρκτικής, μεταξύ των οποίων και οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι, θα εξαφανιστούν πιθανότατα μέχρι το τέλος του αιώνα, αν ο κόσμος δεν περιορίσει τη ρύπανση από ορυκτά καύσιμα που θερμαίνει τον πλανήτη. Στο χειρότερο σενάριο, διαπιστώθηκε ότι οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι θα μπορούσαν να εξαφανιστούν εντελώς μέχρι το 2100.
Η εξαφάνιση των θαλάσσιων πάγων δεν θα επηρεάσει μόνο τους πιγκουίνους. Θέτει σε κίνδυνο και άλλα είδη, όπως οι φώκιες, οι οποίες βασίζονται στον θαλάσσιο πάγο για να τραφούν και να ξεκουραστούν, καθώς και τους μικροοργανισμούς και τα φύκια που τρέφουν το κριλ, το οποίο με τη σειρά του είναι ζωτικής σημασίας για τη διατροφή πολλών φαλαινών της περιοχής.
Ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής συμβάλλει επίσης στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του πλανήτη, αντανακλώντας την εισερχόμενη ενέργεια του ήλιου πίσω στο διάστημα. Όταν ο πάγος λιώνει, αποκαλύπτει τον πιο σκοτεινό ωκεανό από κάτω, ο οποίος απορροφά την ενέργεια του ήλιου και συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Πηγή: Ethnos.gr
