Πώς βλέπει ένα παιδί τον πόλεμο και πώς τον αποτυπώνει σε ένα χαρτί; Με κόκκινο και μαύρο χρώμα. Με φιγούρες σκυθρωπές. Φωτιές και άρματα. Και τότε και τώρα.
Η συγκλονιστική εικαστική έκθεση «Μαμά, δεν θέλω πόλεμο» την οποία διοργανώνουν από κοινού οι Πρεσβείες της Πολωνίας και της Ουκρανίας στην Κύπρο, άνοιξε τις πύλες της χθες το βράδυ, παρουσιάζοντας στο κοινό ζωγραφιές παιδιών από την Ουκρανία του σήμερα και παιδιών από την Πολωνία του μακρινού 1939 - 1945, της γερμανικής κατοχής και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ομοιότητες σοκαριστικές.
Όπως δήλωσε η πρέσβειρα της Πολωνίας, Irena Lichnerowicz-Augustyn
Ο στόχος της έκθεσης είναι να δείξει ότι ο πόλεμος φαίνεται ίδιος μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου, είναι τεράστιο κακό και το παιδί είναι πάντα το θύμα. Οι ομοιότητες των σύγχρονων και ιστορικών ζωγραφιών είναι εντυπωσιακές
Ο πρέσβης της Ουκρανίας, Ruslan Nimchynsky ανέφερε πως
Ο μεγαλύτερος πόνος του πολέμου είναι τα παιδιά. Όταν τα παιδιά πληγώνονται, σκοτώνονται, τραυματίζονται. Τα παιδιά δεν έχουν ανοσία στον πόλεμο. Αυτές οι εικόνες, αυτές οι ζωγραφιές μιλούν από μόνες τους
Στα εγκαίνια της έκθεσης παρέστησαν, μεταξύ άλλων, η Πρόεδρος της Βουλής, ο Υπουργός Παιδείας, ο Υφυπουργός Πολιτισμού, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς και άλλοι ξένοι Πρέσβεις.
Η Αννίτα Δημητρίου δήλωσε ότι
Η Κύπρος μπορεί να καταλάβει. Η Κύπρος είναι κάτω από συνεχιζόμενη κατοχή και υποφέρει ακόμη από την εισβολή του 1974, οπότε ξέρουμε τι σημαίνει και γι’ αυτό αισθανόμαστε και μια επιπλέον ευθύνη να είμαστε εκεί
Η έκθεση φιλοξενείται στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών και Ερευνών στην οδό Ερμού, στην εντός των τειχών Λευκωσία.
