14 Αυγούστου 1974. Με το συνθηματικό «Η Αϊσέ μπορεί να πάει διακοπές», η Άγκυρα οδηγώντας ηθελημένα στις συνομιλίες της Γενεύης σε κατάρρευση, θέτει σε εφαρμογή τα φρικτά σχέδια της και ολοκληρώνει το ανοσιούργημα σε βάρος της Κύπρου και του λαού της.
Προηγήθηκε το προδοτικό πραξικόπημα και η πρώτη φάση της βάρβαρης εισβολής με την κατάληψη της Κερύνειας και την συνένωση με το τουρκοκυπριακό θύλακα της Λευκωσίας.
Παρά την ηρωική αντίσταση ορισμένων μονάδων της Εθνικής Φρουράς και των παλικαριών της ΕΛΔΥΚ, ο αγώνας είναι άνισος και οι Αττίλες από τις 14 μέχρις τις 16 Αυγούστου, εκμεταλλευόμενοι την συντριπτική υπεροπλία τους, σκορπάνε το θάνατο και τον όλεθρο στο πέρασμα τους.
Η Τουρκία, μέσα σε διάστημα μόλις τριών ημέρων, παραβιάζοντας κάθε κανόνα τους διεθνούς δικαίου καταλαμβάνει την Αμμόχωστο, τα κεφαλοχώρια της Μεσαορίας, την χερσόνησο της Καρπασίας, την περιοχή της Μόρφου, θέτοντας υπό την κατοχή της συνολικά το 37 τοις εκατό του εδάφους του νησιού.
Και άλλες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι παίρνουν το δρόμο του ξεριζωμού και περίπου 20 χιλιάδες παρέμειναν εγκλωβισμένοι στις εστίες τους, τις οποίες τους επόμενους μήνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν υπό τον φόβο των απειλών και της τρομοκρατίας των εισβολέων.
Εκατοντάδες χάνονται στα πεδία της μάχης, αγνοούνται και άμαχοι δολοφονούνται.
48 χρονιά μετά οι πρόσφυγες του 1974, είδαν τα παιδία τους να μεγαλώνουν, να φέρνουν στο κόσμο τα δικά τους παιδία, μεταλαμπαδεύοντας σε αυτά τον πόθο της επιστροφής.
