Το φαινόμενο των αδέσποτων ζώων στην Κύπρο δυστυχώς όλο και αυξάνεται. Σε καθημερινή βάση σχεδόν με μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ιδιαίτερα στο facebook, οι αναρτήσεις για τον εντοπισμό αδέσποτων σκύλων είναι αμέτρητες. Κουτάβια πεταμένα σε χωράφια ή ακόμα και σε κάδους σκουπιδιών. Αυτήν την στιγμή ο αριθμός των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και εκείνων που φιλοξενούνται σε φιλοζωικές, καταφύγια και σπίτια εθελοντών περιμένοντας να υιοθετηθούν ανέρχεται σε χιλιάδες.
Η Σωτηρία Κυριάκου, εθελόντρια στην Κύπρο που μαζί με άλλα άτομα περιμαζεύουν καθημερινά σχεδόν, αδέσποτα από δρόμους και χωράφια, εξέφρασε την απελπισία της στο Ant1 Live αναφέροντας πως το πρόβλημα φέτος είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλη χρονιά.
«Υπάρχει τεράστιο θέμα με απίστευτες διαστάσεις. Βρέχει κουτάβια στην Κύπρο, πεταμένα παντού. Ένα καταφύγιο πήρε 48 αδέσποτα κουτάβια μέσα σε μία εβδομάδα… Πρέπει αμέσως ο κόσμος να ενημερωθεί για την στείρωση και να γίνει νόμος να απαγορεύονται οι γέννες. Είμαστε όλοι απελπισμένοι... Φέτος είναι από τις χειρότερες χρονιές.. Όλα τα καταφύγια είναι υπερπλήρη με μικρούς, μεγάλους και άρρωστους σκύλους.»
Η κυρία Νάντια Νικολάου μέλος του καταφυγίου Hope For Homeless μιλώντας επίσης στο Ant1 Live αναφέρθηκε στα κονδύλια που εκταμιεύει το κράτος μέσω των αρμόδιων υπουργείων και αφορούν στις στειρώσεις ζώων. «Πρέπει να παραχωρηθεί κονδύλι για δωρεάν στειρώσεις και να δοθεί σε κοινότητες, δήμους. Δυστυχώς λόγω της ανευθυνότητας μας σαν λαός, μόνο με στειρώσεις θα επιλυθεί το πρόβλημα».
Εξέφρασε επίσης την απογοήτευση της ως προς την μη εφαρμογή των νομοθεσιών για την προστασία των ζώων που έχουν ψηφιστεί στη Βουλή.
«Ψηφίστηκαν κάποιες νομοθεσίες σε ισχύ όπως η δημιουργία της Αστυνομίας Ζώων στην Κύπρο αλλά δυστυχώς ο αριθμός των αστυνομικών δεν επαρκεί για τις ανάγκες των περιστατικών που συμβαίνουν. Παίρνουμε τηλέφωνα για περιστατικά κακοποίησης ζώων αλλά είτε δεν απαντούν το τηλέφωνο λόγω της υποστελέχωσης είτε δεν υπάρχει η ανάλογη ανταπόκριση. Επίσης τα άτομα αυτά δεν είναι εκπαιδευμένα ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις, δεν ξέρουν που να πάρουν ένα ζώο το οποίο πρέπει να απομακρυνθεί από την οικία του λόγω κακοποίησης. Επίσης, έχει ψηφιστεί νομοθεσία που απαγορεύει να υπάρχουν δεμένα ζώα σε αυλές και βεράντες αλλά ακόμα συναντάμε ζώα δεμένα σε σπίτια. Τηλεφωνάμε στην Αστυνομία Ζώων, πάνε εκεί κάνουν απλά μια παρατήρηση αλλά το ζώο συνεχίζει να είναι δεμένο. Δεν υπάρχουν πρόστιμα!».
Μερικά βίντεο από την σελίδα του καταφυγίου Hope for Homeless, που αποδεικνύουν πως η εγκατάλειψη των ζώων πέρα από την αύξηση των αδέσποτων δημιουργεί και αρκετά προβλήματα στα ίδια τα ζώα, μπορείτε να δείτε ΕΔΩ.
Πως μπορούμε να συνεισφέρουμε όλοι εμείς στη μείωση του φαινομένου;
1. Στείρωση: Τα ζώα που περιμένουν να υιοθετηθούν είναι περισσότερα από τις οικογένειες που θέλουν να υιοθετήσουν. Οι ανεξέλεγκτες γέννες αποτελούν την νούμερο ένα αιτία δημιουργίας αδέσποτων ζώων. Στειρώνοντας τον σκύλο μας περιορίζουμε τον αριθμό των αδέσποτων και βοηθάμε εκείνα που ψάχνουν σπίτι, ενώ την ίδια στιγμή θωρακίζουμε την υγεία του και αυξάνουμε το προσδόκιμο της ζωής του. Ζητάμε σχετική ενημέρωση από τον κτηνίατρο μας.
2. Υπεύθυνη υιοθεσία: Η υιοθεσία ενός σκύλου δεν είναι μόνο χαρά αλλά αποτελεί και μια πράξη ευθύνης. Είναι μια απόφαση που θα πρέπει να πάρουμε χωρίς παρορμητισμό και μετά από ώριμη σκέψη. Προτού υιοθετήσουμε έναν σκύλο θα πρέπει να σκεφτούμε ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας απέναντι του και να αναλογιστούμε αν θα μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες του από την πρώτη στιγμή μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Ο αριθμός των σκύλων που εγκαταλείπονται στους δρόμους ή που «επιστρέφονται» στους ανθρώπους που τους φιλοξενούσαν είναι τεράστιος κυρίως λόγω της άγνοιας των ευθυνών που έχουμε απέναντι στο ζώο αυτό.
Δίνουμε ευκαιρία στη ζωή σε έναν σκύλο που βρίσκεται σε ανάγκη. Είναι αδύνατον να μην βρούμε τον παντοτινό μας φίλο ανάμεσα στα χιλιάδες μικρού, μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, κουτάβια, ενήλικα ή υπερήλικα, «καθαρόαιαμα» ή «ημίαιμα» που βρίσκονται στην αναμονή σε κάποιο καταφύγιο.
3. Ηλεκτρονική σήμανση και ταυτότητα: Με την τοποθέτηση ηλεκτρονικής σήμανσης ο σκύλος μας έχει πάντα μαζί του τα στοιχεία που σε περίπτωση που τον χάσουμε μπορούν να τον οδηγήσουν πίσω σε εμάς, μετά από σχετικό έλεγχο σε κτηνίατρο από αυτόν που θα τον βρει. Επίσης μια ταυτότητα με τα στοιχεία μας στο κολάρο του μπορεί να κάνει αυτή τη διαδικασία ακόμα πιο γρήγορη.
4. Βόλτα με λουρί: Δεκάδες σκύλοι χάνονται και γίνονται αδέσποτοι, τραυματίζουν, τραυματίζονται ή και σκοτώνονται κάθε μέρα, λόγω του ότι οι ιδιοκτήτες δεν τοποθετούν λουρί κατά τη διάρκεια της βόλτας ή επειδή τους αφήνουν ανεξέλεγκτους να τριγυρνούν στις γειτονιές. Αφήνοντας τον σκύλο μας ελεύθερο δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε την συμπεριφορά του (πόσο μάλλον των υπόλοιπων σκύλων), βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την ασφάλεια τόσο του ίδιου όσο και άλλων σκύλων και ανθρώπων. Βάσει νόμου αλλά και απλής λογικής τον βγάζουμε βόλτα πάντα με λουρί.
