Διπλή παρέμβαση αμφιβόλου αποτελέσματος επεχείρησε η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο μείζον ζήτημα της Μέσης Ανατολής. Επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες που μετέδωσε χθες ο ΑΝΤ1, το κείμενο των Συμπερασμάτων, λανσάρει μια πολιτική απόφαση, λαμβάνοντας δέσμευση για ένα νέο κύμα κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Με στόχους να φρενάρει το πυραυλικό του πρόγραμμα και την κατασκευή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, drones, κάτι πάντως που είχε επιδιωχθεί και στο παρελθόν, αλλά η Τεχεράνη είχε καταφέρει να ξεγλιστρήσει με ιδιαίτερη ευκολία.
Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, οι κυρώσεις που υπόσχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μεν καλοδεχούμενες αλλά δεν θεωρούνται επαρκείς από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Όπως μάλιστα αφέθηκε να διαρρεύσει, δυτικοί κύκλοι θεωρούν ότι το Ιράν προμηθεύει τη Ρωσία με βαλλιστικούς πυραύλους, ενώ τα πράγματα δείχνουν να περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, καθώς αποδίδεται στην Μόσχα και στην Τεχεράνη κοινός σχεδιασμός για εγκαθίδρυση πυραυλικής τεχνολογίας.
Για να κλείσουμε με το ζήτημα Ισραήλ-Ιράν, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το κείμενο των Συμπερασμάτων καταδικάζει εντονότατα την επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ, ζητώντας παράλληλα μέγιστη αυτοσυγκράτηση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Μήνυμα που προφανώς αφορά κατά κύριο λόγο τον Βενιαμίν Νετανιάχου.
Να επαναλάβουμε, ότι παρά το μήνυμα που στέλνει η ΕΕ, όλοι θεωρούν ως δεδομένη «κάποια στιγμή» όπως χαρακτηριστικά λένε, μια ισραηλινή επίθεση, και απλώς ελπίζουν ότι το εύρος της θα είναι τέτοιο που δεν θα οδηγήσει σε γενίκευση της σύγκρουσης με το Ιράν, καθώς μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται καταστροφική, για ευνόητους λόγους.
Στο ζήτημα του Λιβάνου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αρκείται να επιβεβαιώσει την αποφασιστικότητα της Ε.Ε να στηρίξει τους πλέον ευάλωτους ανθρώπους στον Λίβανο περιλαμβανομένων των προσφύγων και να παράσχει στήριξη για καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και των λαθρεμπόρων, φωτογραφίζοντας μάλλον μια οικονομική στήριξη, την οποία επιδιώκει η Λευκωσία για να αναχαιτίσει τις μεταναστευτικές ροές.
Την ίδια ώρα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει την ανάγκη να επιτευχθούν συνθήκες για ασφαλείς, εθελοντικές και αξιοπρεπείς, όπως λέει, επιστροφές Σύρων προσφύγων, όπως ορίζονται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αφήνοντας εξ αντανακλάσεως να διαφανεί ότι επί του παρόντος τέτοιες συνθήκες δεν υπάρχουν. Αυτό μπορεί να εκληφθεί και ως αρνητική απάντηση προς τη Λευκωσία, η οποία διεκδικεί τον χαρακτηρισμό κάποιων περιοχών της Συρίας ως ασφαλείς, προκειμένου να καταστεί δυνατή η επιστροφή Σύρων προσφύγων. Κάτι που όπως ανέφερε στον ΑΝΤ1 ευρωπαϊκή πηγή, είναι εκτός συζήτησης επί του παρόντος, για πολιτικούς και ανθρωπιστικούς λόγους.
Αναφορικά με την Τουρκία το κείμενο Συμπερασμάτων, ζητά την προώθηση της εργασίας για τη νέα ευρωτουρκική μακρόπνοη σχέση, στη βάση του εγγράφου Μπορέλ/Κομισιόν, το οποίο προτείνει την παραχώρηση δώρων προς την Άγκυρα σε επτά πυλώνες, περιλαμβανομένης και της αναβάθμισης της Τελωνειακής Ένωσης. Κι αυτό είναι ένα σαφές κέρδος για την Άγκυρα.
Την ίδια ώρα πάντως, υποδεικνύεται ότι η εποικοδομητική στάση της Τουρκίας θα είναι καθοριστική για την ενίσχυση των διαφόρων τομέων συνεργασίας, που καταγράφονται στο έγγραφο Μπορέλ/Κομισιόν. Και στην επόμενη ακριβώς παράγραφο σημειώνεται ότι «από αυτή την άποψη η Ε.Ε. αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην επανέναρξη και την πρόοδο των συνομιλιών για τη διευθέτηση του Κυπριακού, για περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας Ε.Ε.-Τουρκίας». Η εν λόγω αναφορά, θεωρείται από τη Λευκωσία ως διασύνδεση των ευρωτουρκικών σχέσεων με την επίλυση του Κυπριακού.
Είναι όμως προφανές ότι η σύνδεση αυτή λειτουργεί μάλλον ανάποδα. Δηλαδή δεν θέτει την επίλυση του Κυπριακού ως προϋπόθεση, αλλά, αντίθετα θεωρεί ότι ενδεχόμενη επανέναρξη των συνομιλιών ή πρόοδος στο Κυπριακό θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Πρόκειται για μια ιδιότυπη σύνδεση των δύο ζητημάτων, χωρίς να καθιστά το Κυπριακό ως προϋπόθεση για το μέλλον των ευρωτουρκικών σχέσεων. Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι γι αυτήν την ιδιότυπη σύνδεση, υπήρξε εντονότατη αντίδραση από την Άγκυρα, η οποία σύμφωνα με ευρωπαϊκή πηγή αποδίδεται στην προσφιλή τακτική της Τουρκίας να μην σταματά ποτέ και να διεκδικεί το απόλυτο από τις Βρυξέλλες.
Αυτό πάντως που είναι σίγουρα θετικό για τη Λευκωσία, είναι το γεγονός ότι στο κείμενο των Συμπερασμάτων επανέρχεται μια ασφαλιστική δικλείδα για επιπλέον καθοδήγηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που μπορεί υπό προϋποθέσεις να καταστεί εργαλείο στα χέρια της κυπριακής κυβέρνησης, προκειμένου να μπλοκάρει τη διαδικασία της νέας ευρωτουρκικής σχέσης. Εάν βεβαίως οι συζητήσεις δεν την ικανοποιήσουν και καταφέρει να πείσει και τους 26 εταίρους της.
