Δεληγιάννειον Παρθεναγωγείον

Το καλοκαίρι του 1939, λειτουργεί σε μια μικρή επαρχιακή πόλη το πρότυπο οικοτροφείο θηλέων Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο. Ο διευθυντής και φιλόλογος Μίμης Μεταξάς είναι παντρεμένος με την Δεσπούλα, σε έναν δυστυχισμένο για εκείνον γάμο. Η Δεσπούλα κατάγεται από την οικογένεια Δεληγιάννη που είναι η πλουσιότερη και σημαντικότερη της πόλης και ιδιοκτήτης του οικοτροφείου είναι ο αδελφός της Αγάπης, μητέρας της Δεσπούλας, Φαίδων Δεληγιάννης. Ο «θείος» Φαίδων κατέχει και την περιουσία της οικογένειας ως ο τελευταίος άρρενας απόγονος με το όνομα της. Η Αγάπη είναι αποξενωμένη από την οικογένεια της αδελφής της Κλειώς, η οποία πέθανε στη γέννα. Με την ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς, ο Φαίδων προσκαλεί την φιλόλογο κόρη της Κλειώς, την Ζωή Μαδρά, που είναι αρκετά νεότερη από τη Δεσπούλα, να μείνει στην οικογενειακή έπαυλη και να διδάξει ιστορία στο σχολείο. Η Δεσπούλα και η Αγάπη προσπαθούν με κάθε μέσο να εμποδίσουν τη Ζωή να έρθει και, στη συνέχεια, να παραμείνει στην πόλη, ενώ ο Μίμης την ερωτεύεται κεραυνοβόλα και προσπαθεί να καταπιέσει την έλξη του. Τα υπόλοιπα μέλη της τοπικής κοινωνίας, οι καθηγητές του σχολείου και οι σύζυγοί τους, αναμειγνύονται σε διάφορες καταστάσεις που αφορούν τη Ζωή, και ο Μίμης, κρυφά πάντοτε, προσπαθεί να την προστατεύσει.