Η Βαρίσεια είναι εγκαταλελειμμένο χωριό της επαρχίας Λευκωσίας στη γεωγραφική περιφέρεια της Τηλλυρίας, 8 περίπου χιλιόμετρα στα δυτικά του Ξερού.
Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, το χωριό ευρίσκεται εντός της Νεκρής Ζώνης και οι κάτοικοι του που ήταν ελληνοκύπριοι το έχουν εγκαταλείψει, με αποτέλεσμα τα σημάδια του χρόνου να είναι έκδηλα στα κτίσματα και τις οικίες που κάποτε έσφυζαν από ζωή.
Το πανέμορφο τοπίο του χωριού διαπερνά ο ποταμός του Κάμπου, το νερό του οποίου χρησιμοποιείτο πριν το 1974 για το πότισμα καλλιεργειών όπως σιτηρά, αμπέλια, ελιές, χαρουπιές, αμυγδαλιές και συκιές.
Η Βαρίσεια, στα νότια συνορεύει με το δάσος Πάφου, στα Βορειοανατολικά με τη Γαληνή, στα Βόρεια με τον Λουτρό, ενώ στα νότια μέσω δασικών δρόμων συνδέεται με τον Κάμπο και την Τσακκίστρα.
Πληθυσμός
Η Βαρίσεια γνώρισε σταθερή πληθυσμιακή αύξηση από το 1881 έως το 1973. Συγκεκριμένα οι 60 κάτοικοι του 1881 αυξήθηκαν στους 94 το 1921, στους 128 το 1931, στους 223 το 1960 και στους 244 το 1973. Και αυτό λόγω της γεωγραφικής της θέσης κοντά στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις του Ξερού, του μεταλλείου της Κυπριακής Μεταλλευτικής Εταιρείας και της πλούσιας γεωργικής περιοχής της Μόρφου.
Μετά από την τουρκική εισβολή του 1974 οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι της Βαρίσειας, λόγω της γειτνίασης της με το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, εγκατέλειψαν το χωριό τους και μετακινήθηκαν σε ασφαλέστερες περιοχές της ελεύθερης Κύπρου, με το χωριό να παραμένει έως σήμερα εγκαταλειμμένο.
Οι Τούρκοι, στην προσπάθειά τους να τουρκοποιήσουν όλες τις ονομασίες των κατεχομένων περιοχών της Κύπρου, μετονόμασαν και το χωριό αυτό, σε Şirinköy που μπορεί να μεταφραστεί ως γλυκό χωριό, αν και βρίσκεται εκτός του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου.
Πλούσια άγρια Ζωή
Οι περιοχές της Βαρίσειας είναι πλούσιες από άγρια ζωή, όπως λαγοί, πέρδικες, φάσσες, φραγκολίνες, τρυγόνια, φιλικουτούνια, και παντός είδους μικροπούλια. Με το «στολίδι» τους να είναι τα αγρινά, τα οποία βρήκαν καταφύγιο, τροφή και νερό, αφού η Ομάδα Ερευνών του Αγρινού της Υπηρεσίας Θήρας φροντίζει κατά τακτά χρονικά διαστήματα να προβαίνει σε καθαρισμό των φυσικών πηγών, σε σπορές, αλλά και σε τοποθέτηση τεχνητών ποτίστρων.
ΦΩΤΟ: ΟΜΑΔΑ ΕΡΕΥΝΩΝ ΑΓΡΙΝΟΥ
Πηγή: Σελίδα ΚΥΝΗΓΙ-HUNTING στο Facebook
