Στην Γκαλερί Stand in Line στη Λευκωσία θα παρουσιαστεί η νέα δουλειά του εικαστικού Σταύρου Αντωνόπουλου με τίτλο «00:00». Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή, 10 Νοεμβρίου στις 19:00. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου 2023.
Γράφει για τη δουλειά του Σταύρου Αντωνόπουλου ο Θεατρικός συγγραφέας και Ζωγράφος Μιχάλης Παπαδόπουλος:
«Στα εκλεπτυσμένα άτομα δεν αρέσει το χρώμα είπε ο Βόλφγκανγκ Γκαίτε, ταυτίζοντας το καλό γούστο με την απλότητα, τη δωρική λιτότητα. Με αυτό του το σχόλιο, ο «πατέρας» του Φάουστ θέλησε να δείξει την προτίμηση του σε έργα που επιλέγουν να διηγηθούν μια ιστορία με την τέλεια ομορφιά τους και που προκαλούν ευγενή συνειδητοποιημένα συναισθήματα από μόνα τους, σε αντίθεση με άλλα που γενούν ωμό το συναίσθημα χρησιμοποιώντας το χρώμα.
Αυτή ακριβώς την διακριτική κομψότητα, την «ντροπαλή» τελειότητα, αντιλήφθηκα όταν αντίκρισα για πρώτη φορά τους ανθρώπους του Σταύρου Αντωνόπουλου. Φτιαγμένοι χειρουργικά, με μαεστρία, γεμάτοι συναίσθημα, κρύβοντας μέσα στην τελειότητα τους ακόμα και τις χαρακιές του δημιουργού τους, καταφέρνουν να περάσουν στον θεατή τα υπαρξιακά μηνύματα του καλλιτέχνη.
Οι άνθρωποι του Σταύρου Αντωνόπουλου δίνουν την αίσθηση πως ακόμα και όταν κοιμούνται, σκέφτονται. Η φαινομενική ηρεμία του ύφους τους, έρχεται σε αντίθεση με την ένταση του σώματος, ενός σώματος που μεταμορφώνεται σε όργανο με χιλιάδες αισθητήρια νεύρα, τόσα όσα και τα αποτυπώματα του καλλιτέχνη στο έργο.
Τα ζώα που απεικονίζονται στους πίνακες του, δίνουν την εντύπωση πως κουβαλούν ανθρώπινο μυαλό, τα βασανίζουν ανθρώπινα προβλήματα, ανθρώπινη σκέψη. Άλλοτε λοιπόν, είναι μεταμορφωμένοι άνθρωποι, άλλοτε συμβολίζουν αισθήματα και άλλοτε την ίδια την αντίληψη του καλλιτέχνη για τη ζωή.
Στην καινούργια του ανθρωποκεντρική δουλειά, το χρώμα, που συνήθως συνοδεύει τους ήρωες του, βρίσκεται εκεί για να «γεμίσει» και αυτό με τη σειρά του τον πίνακα και είναι εκεί γιατί υπηρετεί τη σύνθεση, γιατί πολύ μελετημένα εξυπηρετεί τους συμβολισμούς του καλλιτέχνη.
Η καινούργια δουλειά του Αντωνόπουλου, χαρακτηρίζεται από μια έντονη θεατρικότητα και ο ίδιος για να «φτιάξει» την «πλοκή» του, επιλέγει να βάλει το χρώμα να παλέψει με τους πρωταγωνιστές του, να αναγκάσει τον θεατή να αποφασίσει από μόνος του το αν η φιγούρα εξυπηρετεί την ύπαρξη της ή το φόντο ή αν το ίδιο το φόντο βρίσκεται εκεί για αυτό το ίδιο ή για να εξυπηρετήσει τη φιγούρα. Αποδεσμευμένα το ένα από το άλλο, αποδεσμευμένα από την πραγματικότητα, βυθισμένα σε δυο εντελώς διαφορετικούς κόσμους, συνυπάρχουν για να ισορροπούν.
Ο καλλιτέχνης γνωρίζει καλά τα θέματα ισορροπίας και φέρνει αντιμέτωπους τους διακριτικά τέλειους ήρωές του με ένα φόντο επιθετικό, συνήθως κόκκινο και μαύρο, εμπλουτισμένο με περίεργους μεσαιωνικούς λαβύρινθους. Φέρνει τους ήρωες του αντιμέτωπους με το παρελθόν τους, τις απώλειες τους, τον αγώνα τους, τις αναμνήσεις τους.
Υπάρχει μια κρυμμένη οργή σε αυτή του τη δουλειά, μια οργή που μοιάζει με ορμή και είναι αυτή που γεννάει τη σύγκρουση της ύπαρξης με την απώλεια, μια μάχη που οι ήρωες μοιάζουν να απολαμβάνουν, μια σύγκρουση που τελικά μετατρέπεται σε μια γιορτή της ίδιας της ζωής. Αυτή ακριβώς η πάλη είναι που τελικά θα οδηγήσει τον ίδιο τον καλλιτέχνη στην κάθαρση.
Ο Αντωνόπουλος επέλεξε να πλαισιώσει τους πίνακες με μπαρόκ κορνίζες θέλοντας να κουβαλήσει αυτή την ευαίσθητη τέχνη του σε «Βικτοριανές» πολύτιμες θήκες. Με αυτό τον τρόπο θέλησε να μας μεταφέρει, πως αυτό που κοιτάμε πέρα από πολύτιμο είναι και εύθραυστο.
Αντιλαμβάνομαι τη συνέχεια από τις προηγούμενες εκθέσεις του, μια συνέχεια που δεν είναι επανάληψη αλλά συνέπεια. Με συνέπεια λοιπόν, συνεχίζει να ζωγραφίζει, εν αντιθέσει με το πνεύμα των καιρών που θέλει την τέχνη να γίνεται ορατή μονάχα μέσα από κείμενα και τον προβληματισμό των θεατών. Στην περίπτωση του Αντωνόπουλου η τέχνη συνεχίζει να βρίσκεται εκεί απέναντι σου, να είναι πράξη, έτοιμη να σε προβληματίσει, να σου γεννήσει συναισθήματα.
Όπως σε κάθε δουλειά του, έτσι και σε αυτή, ο Σταύρος Αντωνόπουλος γδύνει τους ήρωες του από το χρόνο και τον τόπο, τους απομονώνει και εστιάζει στο μυαλό, στις διαχρονικές σκέψεις τους, σε διαχρονικές υπαρξιακές ανησυχίες. Το σώμα γίνεται ορατό μονάχα για να περιγράψει την ίδια την ψυχή και τα πάθη της.
Σε μια εποχή που η ψυχή, η σκέψη, ο προβληματισμός, το συναίσθημα, απορρίπτονται, ο καλλιτέχνης τολμά να μας τα υπενθυμίσει, να μας βάλει απέναντι από καθρέφτες, να μας θυμίσει μια ανθρώπινη, ευαίσθητη και ξεχασμένη πλευρά μας που οι καιροί βάφτισαν αδυναμία.»
Η γκαλερί Stand in Line art space βρίσκεται στην οδό Μετοχίου 26Α, στον Άγιο Ανδρέα, Λευκωσία, 1101.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 99 412000
email: standinlineartspace@gmail.com
