Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η προσπάθεια της Τουρκίας να περάσει, μέσω των επίσημων κειμένων και αποφάσεων του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC), τις πάγιες εθνικές της θέσεις για το Κυπριακό αλλά και για την υποτιθέμενη «τουρκική» μειονότητα στη Δυτική Θράκη και τη δήθεν «τουρκική» κοινότητα στα Δωδεκάνησα, κατά τη διάρκεια της Συνόδου Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τη συμμετοχή του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν.
Η προσπάθεια της Άγκυρας όμως δεν έμεινε αναπάντητη. Αντιθέτως, προκάλεσε την αντίδραση ομάδας σημαντικών αραβικών χωρών, της Αιγύπτου, του Ιράκ, της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ, του Λιβάνου και του Μπαχρέιν. Οι χώρες αυτές διατύπωσαν επίσημες επιφυλάξεις, διαχωρίζοντας σαφώς τη θέση τους από την τουρκική προσπάθεια εργαλειοποίησης του Οργανισμού για την εξυπηρέτηση διμερών επιδιώξεων, εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η τουρκική πλευρά επιχείρησε να αξιοποιήσει την παρουσίαση και ψήφιση σειράς αποφάσεων της Συνόδου για να ενισχύσει τη θέση των Τουρκοκυπρίων, να τους παρουσιάσει ως απομονωμένη μουσουλμανική κοινότητα υπό καταπίεση και ταυτόχρονα να εντάξει στη ρητορική του Οργανισμού τους ισχυρισμούς περί ύπαρξης «τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας» στη Δυτική Θράκη, καθώς και «τουρκικού μουσουλμανικού πληθυσμού» στα Δωδεκάνησα.
Οι τουρκικές θέσεις αποτυπώθηκαν με σαφήνεια στην παράγραφο 24 της Διακήρυξης της Κωνσταντινούπολης, η οποία ανέφερε ότι «υποστηρίζουμε τις επιδιώξεις των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων για τη διασφάλιση των εγγενών δικαιωμάτων τους και τονίζουμε τη σημασία μιας διαπραγματευμένης, αμοιβαία αποδεκτής, δίκαιης, διαρκούς και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού ζητήματος, καθώς και την ανάγκη ανάπτυξης επαφών με τους Μουσουλμάνους Τουρκοκυπρίους για την υπέρβαση της άδικης απομόνωσης που τους έχει επιβληθεί».
Ανησυχητική ήταν και η παράγραφος 25 της ίδιας Διακήρυξης, στην οποία αναφερόταν ότι «επαναβεβαιώνουμε την υποστήριξή μας προς την τουρκική μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης και τον τουρκικό μουσουλμανικό πληθυσμό των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, για την πλήρη απόλαυση των βασικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών, και διακηρύσσουμε ότι τα θρησκευτικά και πολιτιστικά τους δικαιώματα θα πρέπει να γίνονται πλήρως σεβαστά». Πρόκειται για διατύπωση που υιοθετεί πλήρως τη μονομερή τουρκική ρητορική, αγνοώντας το διεθνές δίκαιο, τις Συνθήκες και τις διμερείς συμφωνίες, ιδίως τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Οι συγκεκριμένες αραβικές χώρες αντέδρασαν απέναντι στο Ψήφισμα υπ’ αριθμ. 3/51, το οποίο αφορά τη «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη και τον μουσουλμανικό πληθυσμό στα Δωδεκάνησα». Το ψήφισμα αυτό, το οποίο προωθήθηκε από την Τουρκία και τελικώς εγκρίθηκε, περιλαμβάνει πληθώρα μονομερών αιτημάτων που στοχοποιούν την Ελλάδα, παρουσιάζοντάς την ως κράτος που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα της μειονότητας. Συγκεκριμένα, καλεί την Ελλάδα:
- να διασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένης της θρησκευτικής ελευθερίας, για όλους τους μουσουλμάνους στη χώρα·
- να λάβει κατάλληλα μέτρα για την προάσπιση των βασικών δικαιωμάτων, ελευθεριών και της ταυτότητας της «τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας», στη βάση των διεθνών και διμερών συμφωνιών·
- να αναγνωρίσει τους εκλεγμένους Μουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής ως τους επίσημους Μουφτήδες·
- να αμφισβητήσει την πολιτική διορισμού των 240 ιμάμηδων και ιεροδιδασκάλων·
- να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σχετικά με τις ΜΚΟ της «τουρκικής» μουσουλμανικής μειονότητας·
- να ασχοληθεί με τα εκπαιδευτικά ζητήματα της μειονότητας.
Το ίδιο ψήφισμα ζητά από τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας να κινήσει διαδικασία έρευνας για τα θέματα που αναφέρονται και να υποβάλει σχετική έκθεση στην επόμενη, 52η Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού.
Παράλληλα, υιοθετήθηκε και ψήφισμα που αφορά το Κυπριακό, μέσω του οποίου η Τουρκία επιχείρησε να προωθήσει περαιτέρω την πολιτική αναβάθμισης του ψευδοκράτους. Το ψήφισμα αυτό καλεί τη διεθνή κοινότητα και τα μέλη του OIC να λάβουν μέτρα για τον τερματισμό της «απομόνωσης των Μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων», να ενισχύσουν την «αποτελεσματική αλληλεγγύη» μαζί τους και να συνεργαστούν στενά με στόχο να τους βοηθήσουν «υλικά και πολιτικά» να ξεπεράσουν την «απάνθρωπη απομόνωση» που τους έχει επιβληθεί.
Ζητείται επίσης η ανταλλαγή επιχειρηματικών αποστολών με το ψευδοκράτος, η ανάπτυξη πολιτιστικών και αθλητικών σχέσεων και η υποστήριξη του αιτήματος των Τουρκοκυπρίων να έχουν φωνή σε όλα τα διεθνή φόρα όπου συζητείται το Κυπριακό, με βάση την «ισότητα των δύο πλευρών στην Κύπρο». Προβλέπεται ακόμη η στήριξη της ελεύθερης διακίνησης των Τουρκοκυπρίων στα κράτη-μέλη του Οργανισμού.
Με πληροφορίες από protothema.gr
