Τηλεόραση Ραδιόφωνο Podcasts
1

Όπως κατά κόρον έχει ειπωθεί από την στιγμή της ανακοίνωσης σύγκλησης της διάσκεψης τρία είναι τα σενάρια που βρίσκονται στο τραπέζι και τα οποία καλό είναι να υπενθυμίσουμε ενόψει του κρίσιμου διημέρου που ακολουθεί. 

Το πρώτο, το οποίο είναι και αυτό που εμφανίζεται ως επικρατέστερο, είναι με κάποιο τρόπο να βρεθεί μια συνισταμένη, η οποία θα παραβλέπει κάποια διπλωματικά τρικ στο χάος που χωρίζει τις θέσεις των δυο πλευρών και θα επιτρέπει με κάποιο τρόπο τη συντήρηση της διαδικασίας μέχρι νεωτέρας.

Και όταν μιλάμε μέχρι νεωτέρας εννοούμε και την λεγόμενη «προεδρική» εκλογή στα κατεχόμενα τον ερχόμενο Οκτώβριο. Αυτή η συντήρηση της διαδικασίας μπορεί να γίνει είτε με το διορισμό ειδικού απεσταλμένου από τα Ηνωμένα Έθνη, κάτι για το οποίο το προηγούμενο διάστημα δεν συναίνεσε η κατοχική πλευρά, είτε μέσω προσωπικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα, κάτι για το οποίο η τουρκική πλευρά εμφανίζεται πιο διαλλακτική. 

Το δεύτερο ενδεχόμενο, κάνει λόγο για κήρυξη αδιεξόδου από πλευράς Γκουτέρες, σε περίπτωση που ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού διαπιστώσει ότι οι θέσεις των πλευρών δεν μπορούν να γεφυρωθούν. 

Τρίτο ενδεχόμενο είναι η επίτευξη συμφωνίας για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, σενάριο το οποίο ωστόσο εμφανίζεται ως το πλέον απομακρυσμένο λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να προκύψει στροφή πολλών μοιρών από μια εκ των πλευρών και υπαναχώρηση της από τα όσα δημοσίως διακηρύττει.

Δηλαδή για να συμβεί αυτό είτε η δική μας πλευρά θα πρέπει να δεχθεί να υπαναχωρήσει από το συμφωνημένο πλαίσιο, είτε η τουρκική πλευρά να απεμπολήσει τις αδιάλλακτες θέσεις της για δυο κράτη και κυριαρχική ισότητα.

Η διάσκεψη πραγματοποιείται υπό την σκιά και το πρίσμα των ρευστών και ανατρεπτικών γεωπολιτικών εξελίξεων καθώς επίσης και των νέων δεδομένων στις ευρωτουρκικές σχέσεις. 

Από την μια είναι ο αναβαθμισμένος ρόλος της Άγκυρας μετά τις εξελίξεις κυρίως στην Συρία, οι οποίες όλος παραδόξως καθιστούν την κατοχική δύναμη, ως αξιόπιστο συνομιλητή και σύμμαχο για ορισμένους ακόμη και ευρωπαίους εταίρους. 

Διαβάστε περισσότερα: 

Ποιες οι προσδοκίες για την Γενεύη; Οι εκτιμήσεις 4 πρώην διαπραγματευτών

«Ενώπιος ενώπιω» στη Γενεύη για το μέλλον του Κυπριακού (ΒΙΝΤΕΟ)

Επίσης σημειώνεται το αυξημένο ενδιαφέρον της Τουρκίας να συμμετάσχει ή μάλλον καλυτέρα να γίνει η τουρκική αμυντική βιομηχανία ο κυριότερος προμηθευτής εξοπλιστικών στο υπό εκκόλαψη δόγμα ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πάντως ο Ερσίν Τατάρ πάει στην Ελβετία έχοντας υπό μάλης την πρόταση για κυριαρχική ισότητα και δυο κράτη. Θέσεις οι οποίες τυγχάνουν, τουλάχιστον προς ώρας, στήριξης από την Άγκυρα, όπως διαφάνηκε και στις τελευταίες δηλώσεις του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης Γιλμάζ. 

Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται πλέον στις θέσεις που θα καταθέσει στη διάσκεψη η Τουρκία δια του υπουργού Εξωτερικών της Χακάν Φιντάν.  Δηλαδή εάν θα επιλέξει να συνεχίσει να στηρίζει τις θέσεις Τατάρ. 

Εάν θα αφήσει τον κατοχικό ηγέτη να εκφράσει τις αδιάλλακτες θέσεις του, καλυπτόμενη πίσω από τον Τατάρ αποφεύγοντας η ίδια να στιγματιστεί ως συνυπεύθυνη για ένα αδιέξοδο που θα προκύψει
ή τέλος εάν θα κάνει στροφή 180 μοιρών, να κινηθεί τουλάχιστον στις παρυφές του συμφωνημένου πλαισίου που θα επιστρέψει την επίτευξη προόδου στις προσπάθειες για επιστροφή της διαπραγμάτευσης στις ράγες. 

Ακόμη και τώρα στο παρά πέντε, δεν έχει διευκρινιστεί από ποιο πρόσωπο και ποιο ρόλο θα έχει η ΕΕ στη διάσκεψη. Αν και ο εκπρόσωπος της Κομισιόν την περασμένη Πέμπτη δήλωσε ότι η Ένωση θα είναι παρούσα. 

Ο ρόλος του Λονδίνου, δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμάται. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα εκπροσωπηθεί από τον υφυπουργό εξωτερικών αρμόδιο για θέματα Ευρώπης Στίβεν Ντάουντι, ο οποίος προ δεκαημέρου βρέθηκε στην Κύπρο για επαφές.

Πρόκειται υπενθυμίζουμε για το ίδιο πρόσωπο που δήλωσε στο πρόσφατο παρελθόν ότι οι πλευρές θα πρέπει να επιδείξουν την απαραίτητη ευελιξία και έκανε λόγο για νέες ιδέες, με στόχο να βρεθεί κοινό έδαφος ώστε να προχωρήσει η διαδικασία.

Αυτές οι δηλώσεις είναι ίσως ενδεικτικές και της στάσης που θα τηρήσει το Λονδίνο στη Γενεύη, ασκώντας πιέσεις για εκατέρωθεν υποχωρήσεις, κάτι το οποίο η Λευκωσία από πλευράς της απορρίπτει κατηγορηματικά.