Τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Αυγούστου, μονάδες του ουκρανικού στρατού διέσχισαν τα σύνορα στην περιφέρεια Κουρσκ της Ρωσίας σε μια αιφνιδιαστική κίνηση. Οι στόχοι αυτής της φιλόδοξης ουκρανικής επιχείρησης στο Κουρσκ δεν είναι ακόμα γνωστοί. Παρ’ όλα αυτά διαφάνηκαν σε ένα σημείο πως οι «κόκκινες γραμμές» του Πούτιν, σε μια πιθανή εισβολή στη Ρωσία, δεν είναι τόσο κόκκινες τελικά. Τα μεγάλα λόγια φάνηκαν, τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση, πως είναι κούφια.
Η επίθεση της Ουκρανίας αποτελεί σημαίνοντα σημείο στον πόλεμο και ένα ιστορικό ορόσημο από μόνη της. Για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1941, η Ρωσία δέχεται εισβολή ξένου στρατού. Οι αναφορές δήλωναν ότι αυτή η επιχείρηση προετοιμάστηκε με μεγάλη μυστικότητα για πολλούς μήνες.
Σε διάστημα μιας εβδομάδας, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει αλλάξει. Η εισβολή των ουκρανικών δυνάμεων στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας μετατράπηκε γρήγορα στο μεγαλύτερο εδαφικό κέρδος, των δύο πλευρών. Σε ανακοίνωσή του πάντως σήμερα, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε πως εμπόδισε «απόπειρες διάτρησης» των ρωσικών αμυντικών γραμμών από ουκρανικές μονάδες με «τεθωρακισμένα» κοντά στις κοινότητες Ταλπίνο, Ζουράβλι και Όμπσι Καλόντεζ, περίπου τριάντα χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή από τα σύνορα της Ρωσίας με την Ουκρανία.
Ωστόσο, ενώ η επιχείρηση στο Κουρσκ είναι λιγότερο πιθανό να δημιουργήσει μακροπρόθεσμα και μεγάλα αποτελέσματα για το Κίεβο, νοουμένου ότι τα ουκρανικά στρατεύματα δεν θα είναι σε θέση να κρατήσουν τα εδάφη που καταλαμβάνουν, υπάρχουν διάφοροι συμβολικοί λόγοι που έγινε η επιχείρηση.
Η Ουκρανία ίσως να θέλει να αναγκάσει τον στρατό της Μόσχας να ανανεώσει τις γραμμές του, πιθανότατα παίρνοντας στρατεύματα από την περιοχή του Χάρκοβο της Ουκρανίας. Αυτό θα μειώσει λίγο την πίεση στις αμυντικές γραμμές της ίδιας της Ουκρανίας, για σύντομο χρονικό διάστημα, και θα καταστήσει επίσης τη Μόσχα πιο επιφυλακτική.
Η Ουκρανία με αυτή την κίνηση έφερε σε δύσκολη αμηχανία τον Βλαντιμίρ Πούτιν και το Κρεμλίνο. Η επίθεση δείχνει στον ρωσικό λαό ότι η Μόσχα μπορεί να κάνει λάθη, τους δείχνει ότι αυτός ο πόλεμος μπορεί να φτάσει κοντά τους και ότι η Ρωσία δεν είναι άτρωτη.
Η επίθεση δημιουργεί επίσης ευκαιρίες για την Ουκρανία να ανακτήσει τη στρατιωτική πρωτοβουλία μετά από ένα χρόνο δαπανηρών και αποθαρρυντικών αμυντικών επιχειρήσεων. Είναι από καιρό προφανές ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να ελπίζει ρεαλιστικά ότι θα κερδίσει έναν πόλεμο φθοράς ενάντια στην πολύ μεγαλύτερη και περισσότερο εξοπλισμένη Ρωσική Ομοσπονδία.
Η πιθανότητα στρατιωτικής επιτυχίας του Κιέβου έγκειται στην αλλαγή σε ένα πόλεμο κινητικότητας και ελιγμών που επιτρέπει στους Ουκρανούς να επωφεληθούν από τη ευελιξία τους, ενώ εκμεταλλεύονται τις πολύ πιο δυσκίνητες διαδικασίες λήψης αποφάσεων του ρωσικού στρατού.
Από ψυχολογική άποψη, η μεταφορά του πολέμου στη Ρωσία επέτρεψε στην Ουκρανία να επιφέρει ισχυρό πλήγμα στο ηθικό του εχθρού. Η πρόοδος του ουκρανικού στρατού στην περιφέρεια Κουρσκ σκορπίζει πανικό στη γύρω περιοχή και διαταράσσει την καθημερινή ζωή των απλών Ρώσων.
Στο εσωτερικό μέτωπο, η αιφνιδιαστική επίθεση της Ουκρανίας παρείχε στην ουκρανική κοινωνία μια απελπιστικά αναγκαία ώθηση ηθικού, αναζωογονώντας τις ελπίδες ότι το κουρασμένο από τον πόλεμο έθνος μπορεί ακόμα να επιτύχει.
Το Κίεβο φαίνεται να δηλώνει ότι η μόχλευση στις διαπραγματεύσεις είναι ένας από τους στόχους της επίθεσης. Ένας ανώνυμος σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι είπε στην Washington Post : «Αυτό θα τους δώσει τη μόχλευση που χρειάζονται για τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, αυτό είναι το θέμα». Αυτό συνδυάζεται με πρόσφατους υπαινιγμούς του Ζελένσκι ότι το Κίεβο ήταν έτοιμο να διαπραγματευτεί. Σε μια συνέντευξη στο BBC News τον Ιούλιο, είπε, «Δεν χρειάζεται να ανακαταλάβουμε όλα τα εδάφη» με στρατιωτικά μέσα. «Νομίζω ότι αυτό μπορεί επίσης να επιτευχθεί με τη βοήθεια της διπλωματίας». Η κατεχόμενη Ρωσία θα μπορούσε να ανταλλαχθεί με την κατεχόμενη Ουκρανία.
Όσο η Ουκρανία μπορεί να κρατήσει τα εδάφη που κατέλαβε μέσα στη Ρωσία, θα υπάρχει ισχυρή πίεση στον Πούτιν να τα ανακαταλάβει και να τα θέσει υπό τον έλεγχο της Μόσχας.
Ένας από τους μεγάλους στόχους των Ουκρανών στο πεδίο πάντως, είναι να καταληφθεί το πυρηνικό εργοστάσιο, σε αντίποινα για την καταστροφική κατοχή των Ρώσων στο εργοστάσιο της Ζαπορίζια το 2022.
Όλα τα πιο πάνω θα εξαρτηθούν με το πόσο θα αντέξουν τα ουκρανικά στρατεύματα μέσα στα ρωσικά εδάφη αλλά και με το πως θα «απαντήσει» ο Πούτιν.
