Το ημερολόγια έγραφε 11 Αυγούστου 1996, οι Τούρκοι κατακτητές συντελούν ακόμα ένα έγκλημα. Ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ λιντσάρεται μέχρι θανάτου από ακροδεξιούς Τούρκους και Τουρκοκύπριους Γκρίζους Λύκους, στη νεκρή ζώνη κοντά στη Δερύνεια, κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης μοτοσικλετιστών.
Η πανευρωπαϊκή πορεία των μοτοσικλετιστών
Το 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλέτας διοργάνωσε πανευρωπαϊκή πορεία μαζί με την Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών (FEM). Το σύνθημα της πορείας ήταν «Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα-ζήσε ελεύθερα-οδήγησε ελεύθερα».
Έτσι στις 2 Αυγούστου 1996 ξεκίνησε από το Βερολίνο, μια πορεία με 150 μοτοσικλέτες, από 12 ευρωπαϊκές χώρες. Έγινε μια διαδρομή μέσα από αρκετά κράτη της Ευρώπης, με τους μοτοσικλετιστές να αντιμετωπίζουν και την αφιλόξενη στάση κάποιων από τις Βαλκανικές χώρες που πέρασαν.
Έφτασαν στις 7 Αυγούστου στην Ελλάδα και ενώθηκαν με άλλους Ελλαδίτες και Κύπριους μοτοσικλετιστές. Συνέχισαν την πορεία τους προς τον Πειραιά και επιβιβάστηκαν για να μεταφερθούν στην Κύπρο.
Εν μέσω του ταξιδιού των μοτοσικλετιστών, είχαν ξεκινήσει ήδη οι πιέσεις από την κυπριακή κυβέρνηση και τον Τύπο για ακύρωση της πορείας προς την Κερύνεια. Είχαν προηγηθεί οι εμπρηστικές δηλώσεις του Ντενκτάς, πως θα πυροβολείται όποιος μοτοσικλετιστής παραβιάσει τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός (την λεγόμενη «Πράσινη Γραμμή») και πως μέλη της οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι» ετοιμάζουν αντιπορεία και «εκπλήξεις για τους μοτοσικλετιστές».
Οι πιέσεις να ματαιώσει η ΚΟΜ την πορεία είχαν γίνει αφόρητες. Ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Γιώργος Χατζηκώστας, στις 11.00 το πρωί της Κυριακής 11 Αυγούστου, ανήγγειλε την ματαίωση της πορείας και ύστερα ξέσπασε σε κλάματα.
Μία μεγάλη μερίδα των μοτοσικλετιστών, διαφώνησε με την απόφαση και συνέχισαν κανονικά το πλάνο της πορείας για την Κερύνεια.
Ο Τάσος Ισαάκ πήγε να βοηθήσει και έπεσε στο χώμα
Οι μοτοσικλετιστές κατευθύνθηκαν προς το αφύλαχτο οδόφραγμα της Δερύνειας και ήρθαν αντιμέτωποι με Τούρκους και Τουρκοκύπριους που κρατούσαν πέτρες, ξύλα, ρόπαλα και σιδερολοστούς. Ανάμεσα στο πλήθος ήταν και Γκρίζοι Λύκοι.
Η πορεία πέρασε στη Νεκρή Ζώνη και η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει με τους Τούρκους και Τουρκοκύπριους να επιτίθενται και να πυροβολούν.
Ο Τάσος Ισαάκ προσπάθησε να βοηθήσει έναν Ελληνοκύπριο που κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα.
Γύρω του μαζεύτηκε πλήθος Τούρκων, Τουρκοκυπρίων με μελών της ψευδοαστυνομίας όπου κτυπούσαν λυσσασμένα και αλύπητα τον Τάσο με πέτρες, λοστούς και ρόπαλα.
Άφησε την τελευταία του πνοή στη Νεκρά Ζώνη, 95 μέτρα από τις ελεύθερες περιοχές, σύμφωνα με την έκθεση του OHE.
Η κηδεία του Τάσου Ισαάκ έγινε στις 14 Αυγούστου. Η σύζυγός του με την οποία παντρεύτηκαν λίγους μήνες πριν ήταν την ημέρα της δολοφονίας του έγκυος, στον όγδοο μήνα. Σχεδόν ένα μήνα μετά τη δολοφονία του, ήρθε στη ζωή η κόρη του. Η ελληνική κυβέρνηση ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του προς την Ελλάδα αποφάσισε να είναι ο ανάδοχος γονέας της Αναστασιάς, πριν ακόμη αυτή γεννηθεί. Μετά τη γέννησή της βαπτίστηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Θεόδωρο Πάγκαλο και πήρε το όνομα Αναστασία.
Στην μικρή Αναστασία αφιέρωσε η Χάρις Αλεξίου το τραγούδι της «Το Τραγούδι του Χελιδονιού».
Η Αναστασία, ενήλικας πια, συμμετέχει τα τελευταία χρόνια στις πορείες των μοτοσυκλετιστών στη μνήμη του πατέρα της.
Μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ στις 14 Αυγούστου 1996 σημειώθηκε άλλη μία άγρια δολοφονία στη Νεκρή Ζώνη. Ο 26χρονος εξάδελφος του Τάσου Ισαάκ Σολωμός Σολωμού ο οποίος προσπάθησε να αφαιρέσει την τουρκική σημαία από φυλάκιο στη Νεκρή Ζώνη έπεσε νεκρός από πυρά που προήλθαν από τα Κατεχόμενα. Οι δολοφόνοι ταυτοποιήθηκαν από την Κυπριακή Αστυνομία και εκδόθηκε διεθνές ένταλμα σύλληψής τους.
Στις 24 Ιουνίου 2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ένοχη την Τουρκία για τις δολοφονίες Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δηλαδή δεν προχώρησε σε ενέργειες για την εύρεση των ενόχων. Επίσης επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ.
Η κόρη του Τάσου Ισαάκ, Αναστασία και πίσω της η μητέρα του.
