Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθεί η Λευκωσία τις εξελίξεις στις Τουρκογερμανικές σχέσεις, μετά και την ακαριαία πρόσκληση του Καγκελάριου Όλαφ Σολτς προς τον επανεκλεγέντα Ταγίπ Ερντογάν όπως επισκεφτεί άμεσα το Βερολίνο.
Η συμπερίληψη, από την καγκελαρία των ζητημάτων της Ανατολικής Μεσογείου, παράλληλα με τα ευρωτουρκικά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων που συμφωνήθηκαν στην διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας Σόλτς- Ερντογάν, ενεθάρρυνε τη Λευκωσία, καθώς όπως επισημαίνουν κυβερνητικές, ευθυγραμμίζεται πλήρως με την φιλοσοφία της πρότασης του προέδρου Χριστοδουλίδη, για διασύνδεση Κυπριακού και Ευρωτουρκικών.
Ανακοίνωση Καγκελαρίας
«Συμφώνησαν ( Σολτς και Ερντογάν) να συνεργαστούν για μια θετική εξέλιξη στην Ανατολική Μεσόγειο, για τις αποφάσεις που εκκρεμούν αυτή τη στιγμή στο ΝΑΤΟ και για τη σχέση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Πηγές από το προεδρικό με τις οποίες επικοινώνησε ο ΑΝΤ1 υποδείκνυαν παράλληλα πως η ανάληψη μία τέτοιας πρωτοβουλίας από το Βερολίνο, για επαναφορά της Τουρκίας στις Ευρωπαϊκές ράγες, ήταν ανάμεσα στα ζητήματα που κυριάρχησαν στην πρόσφατη συνάντηση του προέδρου Χριστοδουλίδη με τον Γερμανό Καγκελάριο, χωρίς αυτό βεβαίως να προεξοφλά και το αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας Σολτς, πόσο μάλλον αυτή της Λευκωσίας, που επιδιώκει να εντάξει το κυπριακό στην ατζέντα των Ευρωτουρκικών.
Ανασταλτικός παράγοντας, τα πρώτα δείγματα γραφής που έδωσε ο Ερντογάν, αμέσως μετά την επανεκλογή του, αλλά στο μεσοδιάστημα μεταξύ του πρώτου και των δεύτερου γύρου των Τουρκικών εκλογών, τα οποία ερμηνεύονται από διπλωματικούς κύκλους και αναλυτές ως επιστροφή, σταδιακά έστω, στην πολιτική του αναθεωρητισμού και του μεγαλοϊδεατισμού.
Η αναφορά του σε «Τουρκικό αιώνα» επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις, πως ο Ταγίπ Ερντογάν θέλοντας να αποπροσανατολίσει το εσωτερικό ακροατήριο από την τραγική οικονομική κατάσταση και την φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας της τουρκική κοινωνίας, θα συνεχίσει να διεγείρει τα εθνικιστικά αντανακλαστικά του τουρκικής κοινής γνώμης, είτε με μεγαλεπήβολα εγχώρια εξοπλιστικά προγράμματα είτε με προκλητικά αφηγήματα όπως η «Γαλάζια Πατρίδα» που αμφισβητεί ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.
