Η εισβολή στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα το γόητρο του Πούτιν και ο μύθος της πανίσχυρης Ρωσικής στρατιωτικής μηχανής να έχει πληγεί ανεπανόρθωτα με τη Ρωσία να έχει μετατραπεί σε παρία της διεθνούς κοινότητας επισημαίνει η Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου, Ανώτερη Επιστημονική Συνεργάτιδα στο Κυπριακό Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων-Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, απαντώντας στις ερωτήσεις του ant1live. Καταγράφει ακόμα ότι η ο πόλεμος που σήμερα συμπληρώνειο ένα έτος, έχει δράσει ως ως καταλύτης που επίσπευσε την αμφισβήτηση της παγκόσμιας Αμερικανικής ηγεμονίας.
-Πως βλέπετε ένα χρόνο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την εξέλιξη του Ουκρανικού;
Είναι προφανές ότι ο άμεσος στόχος του Πούτιν, που ήταν ουσιαστικά η κατάληψη και ο έλεγχος της Ουκρανίας, με πρωταρχικό βήμα την αντικατάσταση της δυτικού προσανατολισμού κυβέρνησης Ζελένσκι με ένα καθεστώς φιλικά προσκείμενο προς την Μόσχα, έχει αποτύχει. Ο Ζελένσκι είναι ακόμα στη θέση του, κατάφερε να περάσει σημαντικά επικοινωνιακά μηνύματα προς όφελος της Ουκρανίας στην παγκόσμια κοινή γνώμη και αντιστέκεται στη Ρωσική εισβολή με συντονισμένες προσπάθειες της Δύσης, που τον στηρίζει πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Η Ρωσία, παρά το γεγονός ότι κατάφερε να επικρατήσει στα παράλια της χώρας και στην Ανατολική Ουκρανία, συνεχίζοντας την κατοχή της Κριμαίας, έχει υποφέρει σημαντικά πλήγματα. Το γόητρο του Πούτιν και ο μύθος της πανίσχυρης Ρωσικής στρατιωτικής μηχανής έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, έχουν αρχίσει να διαφαίνονται σημαντικοί τριγμοί στο εσωτερικό μέτωπο της χώρας, ενώ η Ρωσία έχει μετατραπεί σε παρία της διεθνούς κοινότητας, συνεχίζοντας να έχει φιλικές σχέσεις κυρίως με άλλα αυταρχικά καθεστώτα. Βεβαίως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το κόστος του πολέμου σε ανθρώπινες ζωές και σε οικονομικές απώλειες, κάτι που καθιστά την μελλοντική επανάκαμψη της Ουκρανίας ένα δύσκολο και ακριβό εγχείρημα.
-Ποια είναι η δική σας άποψη για την επίδραση του πολέμου στη διεθνή πολιτική σκηνή;
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δράσει ως καταλύτης που επίσπευσε την αμφισβήτηση της παγκόσμιας Αμερικανικής ηγεμονίας. Παρότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να στηρίζουν την Ουκρανία και να ενδυναμώνουν το ΝΑΤΟ, η Μόσχα έχει θέσει επιτακτικά το δικό της εθνικό συμφέρον στο σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης ως ζήτημα που δεν μπορεί να παραβλέψει η Δύση. Παρά τη Ρωσική αδυναμία να επιβάλει τη δική της σφαίρα επιρροής στην Ευρασία, όπως φαίνεται από την τωρινή έκβαση του πολέμου, είδαμε τους συμμάχους της Ουάσιγκτον να διαφοροποιούνται από τη γραμμή των κυρώσεων που κατάφερε να περάσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ισραήλ, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία είναι συγκεκριμένα παραδείγματα αυτού του είδους διαφοροποίησης. Παράλληλα, η Κίνα και η Ινδία επωφελήθηκαν τα μέγιστα σε οικονομικό επίπεδο από ενεργειακές και εμπορικές συμφωνίες που πέτυχαν να συνάψουν με τη Μόσχα. Πιστεύω ότι μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι τεκτονικές πλάκες του διεθνούς συστήματος έχουν αρχίσει να κινούνται, με επικείμενες κρίσεις ορατές πλέον στον ορίζοντα, μέχρι να επανακαθοριστεί το ισοζύγιο δυνάμεων μεταξύ των παικτών.
Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου
Ανώτερη Επιστημονική Συνεργάτιδα
Κυπριακό Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων-Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
