Μια μέρα που ξεκίνησε ως ρουτίνα έμελλε να μείνει στην ιστορία ως η ημέρα δολοφονίας πολιτικού ηγέτης της νεότερης Ελλάδας. Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πέντε φορές πρωθυπουργός και αντίπαλος του Χαρίλαου Τρικούπη, έπεσε νεκρός από μαχαιριά μπροστά στη Βουλή, σε μια επίθεση χωρίς πολιτικά κίνητρα, αλλά με βαθιές κοινωνικές προεκτάσεις.
Γεννημένος στα Λαγκάδια Γορτυνίας στις 19 Μαΐου 1824, ο Δηλιγιάννης καταγόταν από την ιστορική οικογένεια των Δεληγιανναίων. Ορφανός από τα 13 του, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο Υπουργείο Εσωτερικών. Το 1862 εισήλθε στην πολιτική και έκτοτε εξελέγετο συνεχώς βουλευτής μέχρι τον θάνατό του.
Σημαντική καμπή στην καριέρα του ήταν η αποστολή του στο Παρίσι το 1867 για το Κρητικό ζήτημα, όπου ήρθε σε επαφή με κύκλους ευρωπαϊκής επιρροής. Διετέλεσε πολλές φορές υπουργός (Εξωτερικών, Οικονομικών, Στρατιωτικών), ενώ συμμετείχε και στο Συνέδριο του Βερολίνου, διεκδικώντας την ένωση των αλύτρωτων ελληνικών περιοχών με το ελεύθερο ελληνικό κράτος.
Η πολιτική του σταδιοδρομία κορυφώθηκε με πέντε πρωθυπουργικές θητείες, την πρώτη το 1885 και την τελευταία λίγο πριν τον θάνατό του. Αντίπαλος του Χαρίλαου Τρικούπη, εκπροσωπούσε τα πιο συντηρητικά στρώματα της κοινωνίας, εκφράζοντας την αντίθεση στις εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις.
Υπό την πρωθυπουργία του, το 1896, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης εποχής στην Αθήνα. Ωστόσο, ένα χρόνο μετά, η εμπλοκή της Ελλάδας σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αποτέλεσμα λαϊκίστικων πιέσεων και κακών εκτιμήσεων, οδήγησε σε εθνική ταπείνωση και την παραίτησή του.
Το απόγευμα της 31ης Μαΐου 1905, καθώς κατευθυνόταν στη Βουλή για μια συνεδρίαση ρουτίνας, ο Δηλιγιάννης δέχτηκε επίθεση από τον 35χρονο Αντώνιο Κωσταγερακάρη, έναν λεσχειάρχη – χαρτοπαίκτη, ο οποίος τον μαχαίρωσε στην κοιλιά. Το κίνητρό του ήταν προσωπικό, είχε πληγεί από την απαγόρευση των χαρτοπαικτικών λεσχών.
Ο δράστης ξυλοκοπήθηκε από το πλήθος και τελικά εξέπνευσε λίγες ώρες αργότερα. Ο Δηλιγιάννης μεταφέρθηκε βαριά τραυματισμένος στο εσωτερικό της Βουλής, όπου υποβλήθηκε σε λαπαροτομία, αλλά δεν τα κατάφερε.
Η δολοφονία του Δηλιγιάννη συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία. Η κηδεία του έγινε με τιμές αρχηγού κράτους, ενώ η καρδιά του φυλάσσεται στον ναό των Αγίων Ταξιαρχών στα Λαγκάδια. Ανδριάντας του δεσπόζει στην είσοδο του Παλαιού Κοινοβουλίου.
Ο Δηλιγιάννης υπήρξε ένας δεινός ρήτορας και αυθεντικός κοινοβουλευτικός, αλλά συχνά κατηγορήθηκε για δημαγωγία και πολιτικές χωρίς σταθερές αρχές. Η πολιτική του πορεία αποτυπώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στην ανάγκη εκσυγχρονισμού και τη διατήρηση των παραδοσιακών κοινωνικών δομών.
Με πληροφορίες από sansimera.gr
