Ο πρώην Υπαρχηγός της Αστυνομίας Δημήτρης Δημητρίου μιλά στον Κρις Μιχαήλ σε αποκλειστική συνέντευξη του για τον ANT1.
- Τις πρώτες ημέρες μετά την αιφνίδια παύση μου από τη θέση του Υπαρχηγού Αστυνομίας, με κυρίευσαν αισθήματα πικρίας, λύπης και βαθιάς απογοήτευσης. Ο τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε να με απομακρύνει από τα καθήκοντα μου, χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση ή τεκμηριωμένη εξήγηση, προσέβαλε όχι απλώς την επαγγελματική μου υπόσταση, αλλά και την προσωπική μου αξιοπρέπεια.
- Έπειτα από τέσσερις και πλέον δεκαετίες αδιάλειπτης υπηρεσίας στην Αστυνομία, αισθάνομαι πως η πολιτική αποτελεί το φυσικό επόμενο βήμα για να συνεχίσω να προσφέρω στον τόπο μου. Οι γνώσεις, οι δεξιότητες και – κυρίως – οι πολύτιμες εμπειρίες που αποκόμισα από την καθημερινή μάχη για την ασφάλεια του πολίτη, και τα προβλήματα της καθημερινότητας σε συνδυασμό με την ωριμότητα που με χαρακτηρίζει, μου επιτρέπουν να μετατρέψω αυτήν τη συσσωρευμένη εμπειρία σε ουσιαστικό έργο για την κοινωνία.
Μετέτρεψαν την περίοδο του Πάσχα σε περίοδο φόβου και «τρομοκρατίας» για κατοίκους, επαγγελματίες και κοινωνικές ομάδες, καθώς ομάδες νεαρών, συχνά ανηλίκων, δρούν ανεξέλεγκτα, καταστρέφουν περιουσίες σχολείων, πολιτών και γενικά τρομοκρατούν το κοινό
Ποια είναι η άποψή σας για τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή ενός νέου ανθρώπου σε περιστατικό που σχετίζεται με τις Λαμπρατζιές; Ποια θεωρείτε ότι θα μπορούσαν να είναι τα ουσιαστικά και θεραπευτικά μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου των Λαμπρατζιών και της γενικότερης νεανικής παραβατικότητας;
Τα πρόσφατα γεγονότα που οδήγησαν στον άδικο χαμό ενός νέου ανθρώπου μας συγκλονίζουν όλους και προκαλούν βαθιά θλίψη, αλλά και προβληματισμό.
Πρόκειται για μία ανθρώπινη ζωή που χάθηκε άδικα, μέσα σε ένα περιβάλλον ανομίας, ανοχής και αμφισβητούμενης παράδοσης.
Οι Λαμπρατζιές, με τη σημερινή μορφή του εθίμου, δεν είναι παράδοση – είναι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.
Οι Λαμπρατζιές, παρόλο που ξεκινούν ως παραδοσιακή πρακτική με πολιτιστικό και θρησκευτικό υπόβαθρο, τα τελευταία χρόνια έχουν μετατραπεί σε εστίες παραβατικής συμπεριφοράς, βίας, και καταστροφών περιουσιών, με τη συμμετοχή κυρίως ανηλίκων και νέων.
Τα τελευταία χρόνια, κάθε Πάσχα και ιδιαίτερα φέτος παρατηρήσαμε να συμβαίνουν πρωτοφανή επεισόδια βίας εναντίον πολιτών, Αστυνομικών, και Πυροσβεστών. Μετέτρεψαν την περίοδο του Πάσχα σε περίοδο φόβου και «τρομοκρατίας» για κατοίκους, επαγγελματίες και κοινωνικές ομάδες, καθώς ομάδες νεαρών, συχνά ανηλίκων, δρούν ανεξέλεγκτα, καταστρέφουν περιουσίες σχολείων, πολιτών και γενικά τρομοκρατούν το κοινό. Και όλα αυτά με την πρόφαση ενός «εθίμου» που στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με τον πολιτισμό ή τη θρησκεία μας. Οι Λαμπρατζιές, αντί να είναι σύμβολο ελπίδας και Ανάστασης, κατέληξαν να συμβολίζουν τον φόβο, τον τρόμο την οργή την αγανάκτηση και τον θάνατο.
Το θέμα της νεανικής παραβατικότητας αλλά και της εγκληματικότητας γενικότερα, χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση, από το Κράτος την Πολιτεία που να εκτείνεται σε όλα τα επίπεδα: Παιδεία, Οικογένεια, Κοινωνία και Πολιτεία.
- Ενίσχυση της Οικογένειας μέσω προγραμμάτων και συμβουλευτικής
- Ενίσχυση των Τοπικών Δομών
- Βελτίωση της Εκπαίδευσης και Πρόληψη
- Εναλλακτικές Εκδηλώσεις και Κοινοτική Συμμετοχή
- Ενεργή Παρέμβαση από Ειδικούς
Η νεανική παραβατικότητα δεν είναι ζήτημα «κακών παιδιών», αλλά ένδειξη βαθύτερων κοινωνικών προβλημάτων που αγνοούμε εδώ και χρόνια. Είναι ώρα για το Κράτος την Πολιτεία για μια συντονισμένη, σοβαρή και μακροπρόθεσμη δράση.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για καταπολέμηση των ναρκωτικών χωρίς να επενδύουμε ουσιαστικά στην πρόληψη. Είναι ο πιο ανθρώπινος, οικονομικός και αποτελεσματικός τρόπος για να προστατεύσουμε τη νέα γενιά
Ποια είναι η σημερινή εικόνα της κατάστασης με τα ναρκωτικά στην Κύπρο και ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η Αστυνομία στον τομέα αυτό;
Η κατάσταση με τα ναρκωτικά στην Κύπρο, όπως καταγράφεται σήμερα, παραμένει σύνθετη και απαιτεί διαρκή επαγρύπνηση. Η εμπορία ναρκωτικών, όπως και σε άλλες χώρες, έτσι και στην Κύπρο θεωρείται ένας από τους πλέον επικίνδυνους τομείς εγκληματικότητας, εντασσόμενος στη σφαίρα του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος. Τα ναρκωτικά αυτά είναι η κοκαϊνη, η μεθαμφεταμίνη και η κάνναβη . Απαιτείται λοιπόν η εστίαση στους εμπόρους και όχι στους χρήστες. Η εμπορία ναρκωτικών συνδέεται σχεδόν πάντα με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, τη διαφθορά, τον εκφοβισμό και πώληση προστασίας, τους εμπρησμούς, φόνους, παράνομο στοίχημα, διαρρήξεις και κλοπές.
Αν και τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της πρόληψης, της ενημέρωσης, της θεραπείας και της κοινωνικής επανένταξης αλλά και στην καταστολή, εξακολουθούμε να παρατηρούμε αυξητικές τάσεις στη χρήση ουσιών, ιδιαίτερα μεταξύ των εφήβων και των νέων ενηλίκων αλλά και στη διακίνηση. Το φαινόμενο δεν αφορά πλέον μόνο τις παραδοσιακές ουσίες, αλλά επεκτείνεται και σε νέες ψυχοδραστικές ουσίες που διατίθενται πολλές φορές ως "νόμιμες", δημιουργώντας πρόσθετη σύγχυση και κινδύνους.
Η Αστυνομία και η πολιτεία καλούνται να διαχειριστούν αυτό το πολυδιάστατο φαινόμενο σε συνεργασία με φορείς πρόληψης και θεραπείας και τη συμβολή μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Οι προκλήσεις δεν περιορίζονται μόνο στον εντοπισμό και τη δίωξη της διακίνησης, αλλά επεκτείνονται στην ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας στην κοινωνία. Η ουσιαστική πρόληψη ξεκινά από την οικογένεια, συνεχίζεται στο σχολείο και υποστηρίζεται από την κοινότητα και το κράτος.
Η αποτελεσματικότητα των μέτρων πρόληψης εξαρτάται από τη βιωματική εκπαίδευση, τη σωστή ενημέρωση, την ενίσχυση δεξιοτήτων ζωής στους νέους και την ενδυνάμωση του σχολικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Πρέπει να δίνουμε στους νέους μας επιλογές, προοπτική και ουσιαστική υποστήριξη. Ο ρόλος των ΜΚΟ, , των Τοπικών Αρχών και της ίδιας της κοινωνίας των πολιτών είναι πολύ κρίσιμος και ουσιαστικός.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για καταπολέμηση των ναρκωτικών χωρίς να επενδύουμε ουσιαστικά στην πρόληψη. Είναι ο πιο ανθρώπινος, οικονομικός και αποτελεσματικός τρόπος για να προστατεύσουμε τη νέα γενιά και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία με λιγότερα ευάλωτα άτομα.
Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με τον θεσμό των συμβασιούχων αστυνομικών και κατά πόσο θεωρείτε ότι θα έπρεπε να παραμείνουν στο Σώμα με μόνιμη ή μακροχρόνια μορφή απασχόλησης;
O θεσμός των συμβασιούχων αστυνομικών αποδείχθηκε ότι αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο για την Αστυνομία Κύπρου. Η πρόσληψη τους το 2022 συνέπεσε με μιαν από τις σοβαρότερες περιόδους στο μεταναστευτικό ζήτημα, κατά την οποία οι αφίξεις μεταναστών ξεπέρασαν τις 17.000. Θεωρώ ότι και η ένταξη τους στο Σώμα, η εκπαίδευση που έτυχαν και η άμεση τοποθέτηση τους σε καίριες θέσεις συνέβαλαν καθοριστικά στη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης. Συγκεκριμένα οι συμβασιούχοι αστυνομικοί συνέβαλαν ουσιαστικά:
- Στην πρόληψη των μεταναστευτικών ροών,
- Στη φρούρηση των κρατουμένων μεταναστών,
- Στη συμμετοχή σε επιχειρήσεις για σύλληψη παράνομων μεταναστών που διέμεναν στην Κύπρο και
- Στην αύξηση του αριθμού των απελάσεων.
Επιπλέον, με την πρόσληψη τους δημιουργήθηκε η Υποδιεύθυνση Επιτήρησης της Πράσινης Γραμμής, η οποία ενίσχυσε την προσπάθεια για τον εντοπισμό και τη σύλληψη τόσο διακινητών παράνομων μεταναστών όσο και διακινητών παράνομων προϊόντων από τις κατεχόμενες περιοχές. Παράλληλα η παρουσία των συμβασιούχων Αστυνομικών είχε και μια ακόμη σημαντική επίδραση, την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών που ζουν κοντά στην πράσινη γραμμή αφού κάλυπταν με περιπόλους ολόκληρη την γραμμή αντιπαράταξης από τον Πύργο Τυλληρίας μέχρι την Δερύνεια, μια γραμμή έκτασης 183 χιλιομέτρων. Η εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τους τελευταίους 26 μήνες, από την ημερομηνία πρόσληψης τους μέχρι σήμερα θεωρώ ότι θα συνεχίσει να είναι καθοριστικής σημασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Ως εκ τούτου θεωρώ απαραίτητο να παραμείνουν στο Αστυνομικό Σώμα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια ρύθμιση μακροχρόνιας απασχόλησης όπως συμβαίνει και με τους ΣΥΟΠ στην Εθνική Φρουρά. Δηλαδή, θα μπορούσε να υπογραφεί ένα τριετές συμβόλαιο, το οποίο να ανανεώνεται τουλάχιστον μέχρι την οριστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού φαινομένου που ταλανίζει τον τόπο μας τα τελευταία χρόνια.
Η έγκριση και η πρόσληψη 300 νέων ειδικών αστυνομικών όσον αναγκαία και εάν είναι δεν μπορεί να υποκαταστήσει την εμπειρία και την τεχνογνωσία που απέκτησαν οι 300 Συμβασιούχοι Αστυνομικοί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 26 μηνών. Επιπλέον λαμβάνοντας υπόψη μάλιστα τον χρόνο που απαιτείται για την διαδικασία πρόσληψης και εκπαίδευσης των νέων ειδικών αστυνομικών υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί κενό, ειδικά αν δεν ανανεωθούν έγκαιρα τα συμβόλαια των ήδη υπηρετούντων από τους οποίους οι πρώτοι 200 αναμένεται να αποχωρήσουν περί τα τέλη Ιουνίου.
Καταλήγοντας, εκφράζω την άποψη βασισμένος και σε θεμελιώδεις Αρχές της Διοίκησης ότι όταν ένας θεσμός αποδεικνύεται επιτυχημένος και αποτελεσματικός ορθό είναι να ενισχύεται και να αναπτύσσεται περεταίρω και όχι να αποδυναμώνεται ή να εγκαταλείπεται.
Σύμφωνα με την Εurostat η Κύπρος διαθέτει μεγάλο αριθμό αστυνομικών σε σχέση με τον πληθυσμό της. Πως το σχολιάζετε;
Σε αυτό το θέμα έχω διαφορετική άποψη. Σήμερα η Αστυνομία Κύπρου ασχολείται με πολλά καθήκοντα τα οποία δεν είναι της δικής της αρμοδιότητας, όπως επιδόσεις κλήσεων, επιδόσεις Φ.Α.Π, έλεγχος νυκτερινών κέντρων αναψυχής, και άλλα, κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης οι ιδιαιτερότητες που έχει η Κύπρος, ως μια ημικατεχόμενη πατρίδα μοιρασμένη και τη δημιουργία εισόδων/εξόδων από και προς τα κατεχόμενα (στελέχωση οδοφραγμάτων), η επιτήρηση της γραμμής κατάπαυσης του πυρός 183 χιλιομέτρων. Το πιο σημαντικό είναι και η στελέχωση με αστυνομικούς διαφόρων Υπηρεσιών, Τμημάτων που σε άλλες χώρες δεν ανήκουν στην Αστυνομία, όπως η Λιμενική και Ναυτική Αστυνομία, η Μονάδα Αεροπορικών Επιχειρήσεων, η Μονάδα Προεδρικής Φρουράς, και η Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών. Ο αριθμός των αστυνομικών που υπηρετούν σ’ αυτές τις υπηρεσίες είναι γύρω στους 1.000. Συνεπώς εάν αφαιρέσεις αυτούς τους 1000 αστυνομικούς που υπηρετούν στα πιο πάνω Τμήματα, Υπηρεσίες , Μονάδες σε συνδυασμό με τις πιο πάνω αναφερόμενες ιδιαιτερότητες που έχει η Κύπρος, σίγουρα ο αριθμός των αστυνομικών που διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μεγάλος σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Καταλήγοντας θα έλεγα ότι τα στοιχεία με τα οποία συγκρίνεται η Κύπρος με άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες δεν είναι όμοια, ως εκ τούτου δεν πρέπει να γίνονται τέτοιες συγκρίσεις.
Μόνο μέσα από την επαρκή στελέχωση, την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την ορθολογιστική κατανομή των θέσεων εργασίας θα μπορέσει η Αστυνομία να παραμείνει ένας αποτελεσματικός πυλώνας ασφάλειας και σταθερότητας στην κοινωνία μας
Πιστεύετε ότι η Αστυνομία, με το υφιστάμενο προσωπικό που διαθέτει σήμερα, είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στα καθήκοντα και τις απαιτήσεις της;
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τα καθήκοντα και οι ευθύνες της Αστυνομίας έχουν αυξηθεί σημαντικά. Το δύσκολο και συνεχώς μεταβαλλόμενο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, η εμφάνιση νέων μορφών εγκλήματος όπως το ηλεκτρονικό έγκλημα, το οργανωμένο έγκλημα, η εμπορία προσώπων καθώς και η ανάγκη δημιουργίας νέων εξειδικευμένων Τμημάτων/Υπηρεσιών εντός της Αστυνομίας, ώστε να μπορεί να μπορεί να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προκλήσεις, σίγουρα δημιουργούν επιπρόσθετες δυσκολίες στην αποτελεσματικότητα και στην αποδοτικότητάς της.
Παράλληλα λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα η Αστυνομία Κύπρου ασχολείται με πολλά άλλα καθήκοντα τα οποία δεν είναι της δικής της αρμοδιότητας και δεν ανήκουν στον αυστηρό πυρήνα της αποστολής της όπως τα περιγράψαμε πιο πάνω και σε συνδυασμό με την στελέχωση άλλων Υπηρεσιών που δεν θα έπρεπε να ανήκουν στην Αστυνομία, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες , επιβαρύνουν το προσωπικό της και αποσπούν δυνάμεις από τον κύριο της ρόλο της που είναι η πρόληψη και εξιχνίαση του εγκλήματος και η προστασία των πολιτών. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω θεωρώ ότι για να μπορεί η Αστυνομία Κύπρου να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις συνεχώς αυξανόμενες και πολυσύνθετες απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας, θα πρέπει να επανεξεταστεί άμεσα το πλαίσιο των καθηκόντων της να αποδεσμευτεί από καθήκοντα ξένα προς την αποστολή της και παράλληλα να αυξηθεί ο αριθμός των οργανικών της θέσεων.
Μόνο μέσα από την επαρκή στελέχωση, την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την ορθολογιστική κατανομή των θέσεων εργασίας θα μπορέσει η Αστυνομία να παραμείνει ένας αποτελεσματικός πυλώνας ασφάλειας και σταθερότητας στην κοινωνία μας.
Είναι γεγονός πως, τις πρώτες ημέρες μετά την αιφνίδια παύση μου από τη θέση του Υπαρχηγού Αστυνομίας, με κυρίευσαν αισθήματα πικρίας, λύπης και βαθιάς απογοήτευση
Σε διάφορα ΜΜΕ εκφράσατε τη δυσφορία σας και μιλήσατε για τον άκομψο τρόπο της παύσης σας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έχετε ξεπεράσει αυτό το σοκ;
Είναι γεγονός πως, τις πρώτες ημέρες μετά την αιφνίδια παύση μου από τη θέση του Υπαρχηγού Αστυνομίας, με κυρίευσαν αισθήματα πικρίας, λύπης και βαθιάς απογοήτευσης. Ο τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε να με απομακρύνει από τα καθήκοντα μου, χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση ή τεκμηριωμένη εξήγηση, προσέβαλε όχι απλώς την επαγγελματική μου υπόσταση, αλλά και την προσωπική μου αξιοπρέπεια.
Για περισσότερο από σαράντα χρόνια η ζωή μου ταυτίστηκε με το σώμα της Αστυνομίας. Η στολή δεν παρέπεμπε απλώς στην επαγγελματική μου ιδιότητα, αλλά ήταν κλίση και καθήκον. Η αιτιολόγηση με την οποία συνδέθηκε η παύση μου με την απόδραση ισοβίτη, σε μια υπόθεση με την οποία ουδεμία σχέση είχα – και μάλιστα ενώ βρισκόμουν σε υπηρεσιακό ταξίδι (συνάντηση Αρχηγών Αστυνομίας των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) στο εξωτερικό την ημέρα εκείνη – θίγει βαθιά την επαγγελματική μου τιμή και το ήθος με το οποίο υπηρέτησα.
Παρά τη σκληρή αυτή διάψευση των προσδοκιών μου, παραμένω προσηλωμένος στις αρχές της ευνομίας και της διαφάνειας.. Η στάση μου σε όλη αυτή τη δοκιμασία είναι και θα συνεχίσει να είναι ψύχραιμη, θεσμική και προσανατολισμένη στο δημόσιο συμφέρον. Σίγουρα οι πρώτες μέρες της μεγάλης αυτής δοκιμασίας ήταν πολύ δύσκολες για εμένα και την οικογένειά μου όμως , σιγά σιγά και με την βοήθεια του Θεού, έχω ξεπεράσει αυτό το ΣΟΚ.
Στέκομαι όρθιος, με το ίδιο αίσθημα ευθύνης που με καθοδηγούσε πάντοτε, έτοιμος να εργαστώ ξανά για την κοινωνία από οποιοδήποτε μετερίζι, απέναντι σε όποια πρόκληση ή αδικία. Γιατί, τελικά, το μεγαλύτερο παράσημο ενός αξιωματικού δεν είναι οι τίτλοι, αλλά η ακλόνητη πίστη του στην αλήθεια και στην υπηρεσία του πολίτη.
Το τελευταίο διάστημα ακούγεται έντονα το όνομά σας σε πολιτικούς κύκλους, με φήμες να σας θέλουν να εξετάζετε το ενδεχόμενο καθόδου στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2026, καθώς και να έχετε δεχθεί προσεγγίσεις από διάφορα πολιτικά κόμματα. Ποια είναι η δική σας θέση επί του θέματος και πώς σχολιάζετε αυτές τις πληροφορίες;
Έπειτα από τέσσερις και πλέον δεκαετίες αδιάλειπτης υπηρεσίας στην Αστυνομία, αισθάνομαι πως η πολιτική αποτελεί το φυσικό επόμενο βήμα για να συνεχίσω να προσφέρω στον τόπο μου. Οι γνώσεις, οι δεξιότητες και – κυρίως – οι πολύτιμες εμπειρίες που αποκόμισα από την καθημερινή μάχη για την ασφάλεια του πολίτη, και τα προβλήματα της καθημερινότητας σε συνδυασμό με την ωριμότητα που με χαρακτηρίζει, μου επιτρέπουν να μετατρέψω αυτήν τη συσσωρευμένη εμπειρία σε ουσιαστικό έργο για την κοινωνία.
Κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας μου:
Διαχειρίστηκα κρίσεις σε πραγματικό χρόνο, λαμβάνοντας αποφάσεις που επηρέασαν την ευημερία και την ασφάλεια χιλιάδων συμπολιτών μας.
Καλλιέργησα πνεύμα συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών φορέων, αποδεικνύοντας ότι τα συλλογικά οράματα επιτυγχάνονται μέσα από συνεννόηση και αλληλοσεβασμό.
Εστίασα στον ανθρώπινο παράγοντα, αντιλαμβανόμενος ότι πίσω από κάθε στατιστικό στοιχείο βρίσκεται μια ανθρώπινη ιστορία που αξίζει να ακουστεί.
Σήμερα, με οδηγό όλα όσα έμαθα, νιώθω την ανάγκη και την ακλόνητη πεποίθηση ότι μπορώ να συμβάλω ακόμη περισσότερο στα κοινά. Η ενασχόλησή μου με την πολιτική δεν είναι αυτοσκοπός· είναι η προέκταση της διαχρονικής μου δέσμευσης να υπηρετώ τον πολίτη, να αφουγκράζομαι τις ανάγκες του και να εργάζομαι ακατάπαυστα για ένα κράτος δικαιοσύνης, διαφάνειας , προόδου και εξυπηρέτησης του Δημοσίου Συμφέροντος.
Είμαι έτοιμος, με σεβασμό στην ιστορία μου και πίστη στο μέλλον, να μεταφέρω τη φωνή των ανθρώπων στα κέντρα λήψης αποφάσεων έχοντας την βεβαιότητα πως, η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού όταν στηρίζεται σε εμπειρία, ήθος και αφοσίωση – αξίες που με συνόδευσαν σε όλη μου τη διαδρομή και συνεχίζουν να με καθοδηγούν.
