Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και οι εορταστικές συναθροίσεις γύρω από το τραπέζι, οι πολίτες προετοιμάζονται για τα καθιερωμένα τραπεζώματα, με τους πλείστους να προχωρούν σε έρευνα αγοράς.
Η εορταστική ατμόσφαιρα στη λαϊκή συνοδεύεται από την αγωνία των πολιτών για τις τιμές των προϊόντων.
«Είναι ένα σαράντα τώρα οι πατάτες. Συνολικά. Καλή η τιμή; Δεν είναι καλή. Ντάξει, ακριβώσαν και τα κόστη στους παραγωγούς.»
Η οικονομική πίεση στα οικογενειακό προϋπολογισμό λόγω πληθωρισμού αλλά και αυξημένων υποχρεώσεων αναγκάζουν πολλούς να αναθεωρήσουν και να προσαρμόσουν τις αγορές τους.
«Πολλά οικονομικό γιατί τα λεφτά μας είναι λίγα. Τα λεφτά οικονομικά να περάσουμε όσο μπορούμε. Που είναι το φαγητό σου, το ρεύμα, το νερό σου, το κρέας σου, δεν μπορούμε τίποτε να κάνουμε».
Οι καταναλωτές προσπαθούν να ισορροπήσουν τις ανάγκες της γιορτής με τα αυξημένα έξοδα της καθημερινότητας:
«Πολύ καλή η τιμή, και γλυτζιές από την Παρεκκλησία. Έρχομαι πάντα εδώ, είναι φίλος μας. Εγώ επειδή είμαι στο χωριό, στα Αγρίδια, πιάνω πολλές και παίρνω. Άμα ψηθούν, τις κάνω χυμό».
«Πολύ καλές οι τιμές σήμερα. Πιο καλές από Κυριακή. Πιάνουμε λίγα λίγα».
«Πάντα κάθε 5 μέρες ερχόμαστε και ψωνίζουμε τα φρούτα μας για δύο εβδομάδες».
Κάποιοι πολίτες βρίσκουν τις τιμές ικανοποιητικές. Την ίδια ώρα όμως, λόγω της ακρίβειας της ζωής, θεωρούν ότι θα έχουν λιγότερες επιλογές στο φετινό γιορτινό τραπέζι.
«Συγκρατημένο το τραπέζι για φέτος. Τα έξοδα πολλά έχουμε και τα δώρα και τα εγγονάκια».
Την ίδια ανησυχία εκφράζουν και οι παραγωγοί για τις αλλαγές που παρατηρούν στη ζήτηση.
«Άλλαξε... πιο λίγα... της ημέρας».
«Ο Κυπραίος, το φαϊ εφαι, ένεχασε. Εντάξει. Πιο λία στην κατανάλωση, να φάνε πιο λίγα.
Αναλόγως ηλικίας και οι προτίμηση στις αγορές, με τους μεγαλύτερους να προτιμούν τις λαϊκές και τους νεότερους ηλικιακά να έχουν άλλες προτιμήσεις.
«Εν του, παππού μου, ασχολούμαστε. Ο παπάς μου, εγώ... βοηθάμε όλοι. Ντάξει, σχετικά οι τιμές, καλές. Κάποια είναι πάνω. Ο κόσμος, οι μεγαλύτεροι που έρχονται τώρα, οι μικροί εν έρχονται.»
Το ακριβότερο προϊόν που εντοπίσαμε στη λαϊκή ήταν τα κόκκινα μανιτάρια με την τιμή να ξεκινά από τα 28 ευρώ το κιλό. Δικαιολογημένη τιμή, εξήγησε συμπολίτης μας, καθώς χρειάζεται αρκετός χρόνος και κόπος για να μπορέσει κάποιος να τα μαζέψει και θεωρείται από τα πλέον εκλεκτά εδέσματα. Ενώ εισηγήθηκε τρόπους να απολαύσει κάποιος αυτό το «ακριβό και νόστιμο» μεζέ.
«Να το βγάλεις από το ξίδι και να τα κάνεις τηγανητά με τα αυγά. Τα κόκκινα, τα μικρά, πάλι μπορείς να τα βάλεις στο ξίδι. Διαφορετικά τα βάζεις στα κάρβουνα με το λάδι και το λεμόνι».
Η πλειονότητα των πολιτών δείχνει κατανόηση για τις αναπόφευκτες αυξήσεις, που προκύπτουν λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής αλλά και της μείωσης που προκύπτει εξαιτίας και των αντίξοών καιρικών συνθηκών.
