Κλυδωνισμοί στην Ευρώπη και σοκ στις αγορές από την άνοδο της ακροδεξιάς. Πρόωρες εκλογές και μάλιστα express στις 30 Ιουνίου προκήρυξε ο Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία. Τρίτο το κυβερνών κόμμα της Γερμανίας. Ρυθμιστής στη μάχη για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς οι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές της Τζιόρτζια Μελόνι.
Τρία συμπεράσματα:
Το πρώτο που θα πρέπει να ειπωθεί είναι ότι Γερμανία και Γαλλία, σε επίπεδο κυβερνήσεων, έχουν καταποντιστεί στις εκλογές, γεγονός που σημαίνει ότι οι δύο μεγάλοι πυλώνες της Ευρώπης, δεν εμπνέουν σταθερότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο αποφάσεων και εξωτερίκευσης αντιδράσεων. Ή ακόμη μεγαλύτερης προβολής εθνικών πολιτικών, για ευνόητους λόγους, καθώς στη Γαλλία, οι εθνικιστές της Λε Πέν είναι πρώτοι με διαφορά κάνοντας νταμπλ σκορ, έναντι του Μακρόν, ενώ στη Γερμανία, οι ακροδεξιοί του Afd, έκαναν ρεκόρ όλων των εποχών, προσεγγίζοντας το 16% και ξεπερνώντας το Σοσιαλιστικό κόμμα του Καγκελάριου Όλαφ Σολτς που πήρε μόλις 13%. Την ίδια ώρα ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν αναγκάστηκε να εξαγγείλει βουλευτικές εκλογές, στα τέλη Ιουνίου και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει που οδηγηθεί η Γαλλία αλλά και η Ευρώπη, εάν το κόμμα της ακροδεξιάς Μαρίν Λε Πέν, σαρώσει και στις εθνικές εκλογές, όπως έπραξε χθες, υπερδιπλασιάζοντας τα ποσοστά του, και υπερβαίνοντας το 30%.
Το δεύτερο συμπέρασμα, είναι ότι μέσα στην εθνικιστική καταιγίδα που προκλήθηκε σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, οι τρεις φιλοευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες στην Ευρωβουλή, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμματος με 185 έδρες, οι Σοσιαλιστές-Δημοκράτες 137 και οι Φιλελεύθεροι 79, συγκρατούν τα συνολικά ποσοστά τους, στη βάση των προσωρινών αποτελεσμάτων που έχουμε στη διάθεσή μας. Και οι τρεις μαζί λοιπόν, συγκεντρώνουν 401 έδρες και αυτό σημαίνει ότι έχουν την πλειοψηφία στην Ευρωβουλή και άρα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ανάχωμα στους όποιους σχεδιασμούς των ακροδεξιών και εθνικιστικών ομάδων. Με βάση τα δεδομένα αυτά, στο ζήτημα της ηγεσίας της Κομισιόν, εάν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τότε θα ξεπεράσει και το φράγμα των 361 εδρών που απαιτούνται στην Ευρωβουλή, προκειμένου να επανεκλεγεί. Ωστόσο, απώλειες θα υπάρξουν, όπως καταγράφηκαν και το 2019 και αριθμούσαν περίπου 100 ευρωβουλευτές. Γι αυτό η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, φέρεται να κλείνει το μάτι στην ακροδεξιά Ιταλίδα Τζόρτζια Μελόνι, προκειμένου να εισπράξει και εθνικιστικές ψήφους. Όσο όμως η κα φον ντερ Λάιεν εξασφαλίζει ψήφους εθνικιστών ή ακροδεξιών, άλλο τόσο θα αιμορραγεί και θα χάνει ψήφους προοδευτικών δυνάμεων, που ήδη την έχουν προειδοποιήσει, κυρίως από τον χώρο των Σοσιαλιστών της Γερμανίας, χώρα από την οποία προέρχεται. Κι έχει κι αυτό βεβαίως τη σημασία του.
Το τρίτο είναι ο ρόλος της Κύπρου. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ποντάρει στην επανεκλογή φον ντερ Λάιεν, θεωρώντας ότι τους τελευταίους μήνες έχει οικοδομήσει μια καλή σχέση με την Γερμανίδα κοινοτική αξιωματούχο. Και αυτό είναι αλήθεια. Όμως, όσοι γνωρίζουν την κα φον ντερ Λάιεν, θεωρούν ότι ακολουθεί μια και μόνο ατζέντα. Που δεν είναι άλλη από τη δική της ατζέντα. Και υπενθυμίζουν ότι το 2019 εκλέχθηκε με τις ψήφους των εθνικιστικών κομμάτων της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, αλλά λίγο αργότερα δεν δίστασε να αποκόψει τα κοινοτικά κονδύλια των δύο χωρών, επικαλούμενη κενά στο κράτος δικαίου. Σε επίπεδο τώρα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα πρέπει να λεχθεί ότι η Ευρωπαϊκή Αριστερά ακολουθούσε μέχρι τώρα καρμπόν τις θέσεις του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό και το κόμμα διέθετε μέσω των δύο ευρωβουλευτών του, προνομιούχα θέση στην μικρή αυτή πολιτική ομάδα που πλέον αναμένεται να αριθμεί 36 ευρωβουλευτές. Οι σχέσεις του ΑΚΕΛ με την Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι μεν βαθιές, ιδεολογικές κατά βάση, αλλά όπως και να το κάνουμε, το ειδικό βάρος ενός κόμματος, ακόμη και του ΑΚΕΛ, είναι διαφορετικό με δύο ευρωβουλευτές και διαφορετικό με ένα μόνο εκπρόσωπο στην Ευρωβουλή.
