Είναι φορές πως στην προσπάθεια να εφεύρουμε «ένοχους» για την μη εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, επιχειρούμε να επιρρίψουμε ευθύνες στα θύματα της κυπριακής τραγωδίας, αποενοχοποιώντας τον θύτη - Τουρκία η οποία για μισό αιώνα παραβιάζει κατά συρροή και εξακολούθηση όλα τα περί Κύπρου ψηφίσματα στο Κυπριακό .
Ο κυπριακός λαός - Ε/κ ,Τ/κ Αρμένιοι, Μαρωνίτες και Λατίνοι υπομένουν για 50 χρόνια την κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, ενώ η διεθνής κοινότητα περιορίζεται δυστυχώς σε ρητορικές δηλώσεις στήριξης που δεν έχουν την δύναμη να ανακόψουν την επιθετικότητα της Άγκυρας.
Βέβαια αυτή η απάθεια της διεθνούς κοινότητας και συγκεκριμένα της Ε.Ε.των ΝΑΤΟϊκών χωρών και των ΗΠΑ, ενισχύεται δυστυχώς και με κάποιες φωνές εντός Κύπρου που προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες στην Ε/κ πλευρά πως δήθεν δεν είχε ούτε έχει την βούληση για την επίλυση του εθνικού μας προβλήματος.
Μέγα ψέμα και αβάσιμοι ισχυρισμοί καθότι η Ε/κ πλευρά από τις συνομιλίες υψηλού επιπέδου του 1977-79 μέχρι και την διάσκεψη για το κυπριακό στο Κραν Μοντανά έκανε πλείστες τόσες υποχωρήσεις προκειμένου να φτάσουμε κοντά σε λύση.
Ακόμα και ισχυρισμοί διαφόρων αρθρογράφων, αναλυτών πρώην κρατικών αξιωματούχων και μη, ότι δήθεν χάσαμε πολλές ευκαιρίες για τη λύση του κυπριακού όχι μόνο είναι αβάσιμες αλλά ανατρέπονται από τα ίδια τα ιστορικά ντοκουμέντα και την ίδια την συμπεριφορά της Τουρκίας.
Δεν υποστηρίζω πως όλοι αυτοί με τέτοιες θέσεις βρίσκονται σε διατεταγμένη προκειμένου να πληγούν οι προσπάθειες που κατέβαλαν και καταβάλλουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι ωστόσο απορίας άξιο πού βασίζουν τέτοιες ανυπόστατες θέσεις. Τέτοιοι ισχυρισμοί περί χαμένων ευκαιριών μόνο την κατοχική δύναμη εξυπηρετούν και όσους την ανέχονται τόσα χρόνια.
Όσο για την επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της είναι ενδεικτικά τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κάθε φορά η Κυπριακή Δημοκρατία προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας για το θέμα των Βαρωσίων.
Το ψήφισμα 550 το οποίο υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στις 11 Μαΐου 1984 , αφού υπενθυμίζει τα ψηφίσματα του 365(1974), 367(1975), 541(1983) και 544(1983), εκφράζει ανησυχίες για τις περαιτέρω αποσχιστικές ενέργειες στο κατεχόμενο τμήμα της Kυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες παραβιάζουν το ψήφισμα 541 (1983), δηλαδή, της δήθεν ανταλλαγής πρεσβευτών μεταξύ της Tουρκίας και της νομικά άκυρης «Tουρκικής Δημοκρατίας της Bόρειας Kύπρου» και της μελετώμενης διεξαγωγής «συνταγματικού δημοψηφίσματος» και «εκλογών», καθώς και λόγω άλλων ενεργειών ή απειλών για
ενέργειες που αποσκοπούν στην περαιτέρω παγίωση του δήθεν ανεξάρτητου κράτους και τη διαίρεση της Kύπρου(…)
Eπαναβεβαιώνει το ψήφισμά του 541 (1983) και ζητεί την επείγουσα και αποτελεσματικ εφαρμογή του και καταδικάζει
όλες τις αποσχιστικές ενέργειες, περιλαμβανομένης της δήθεν ανταλλαγής πρεσβευτών μεταξύ της Tουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, κηρύσσει αυτές παράνομες και άκυρες και ζητά την άμεση ανάκλησή τους.
Eπαναλαμβάνει την έκκλησή του προς όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν το δήθεν κράτος της «Tουρκικής Δημοκρατίας της Bόρειας Kύπρου» που εγκαθιδρύθηκε με τις αποσχιστικές ενέργειες και τα καλεί να μη διευκολύνουν ή με οποιοδήποτε τρόπο βοηθήσουν την προαναφερθείσα αποσχιστική οντότητα.
Kαλεί όλα τα κράτη να σέβονται την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα, την ενότητα και το αδέσμευτο της Kυπριακής Δημοκρατίας.
Θεωρεί τις απόπειρες για εποικισμό οποιουδήποτε τμήματος των Bαρωσίων (…) ως απαράδεκτες και ζητά τη μεταβίβαση της περιοχής αυτής στη διοίκηση των Hνωμένων Eθνών.
Επίσης το Ψήφισμα 789 25/11/1992 επαναλαμβάνει με σαφήνεια όλα τα προηγούμενα ψηφίσματα για το Kυπριακό συμπεριλαμβανομένου και του 774(1992).
Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ είναι η ασπίδα προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και του λαού μας γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν -πόσο μάλλον σε Ε/κ -να
τα υπονομεύουν προσφέροντας ακούσια ή εκούσια ερείσματα στην Τουρκία.
*Ο Βασίλης Μαύρου είναι υποψήφιος δήμαρχος Αμμοχώστου.
