Κοντά σε συμφωνία βρίσκονται σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝΤ1, η Ελληνοκυπριακή και η Τουρκοκυπριακή πλευρά, αναφορικά με τη χρονική επέκταση της διαχείρισης του σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στην Μια Μηλιά.
Βρισκόμαστε σε ακτίνα συμφωνίας για τη συνέχιση της διαχείρισης του σταθμού επεξεργασίας λυμάτων Μιας Μηλιάς από τη γερμανική εταιρία WTE Wassertechnick και σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝΤ1, οι υπογραφές αναμένονται τις προσεχείς εβδομάδες. Η νέα συμφωνία θα είναι δεκαετής και όπως πληροφορούμαστε, η Ελληνοκυπριακή πλευρά θα καταβάλει μέρος του χρέους που άφησε η Τουρκοκυπριακή πλευρά στο προηγούμενο συμβόλαιο. Η τοπική κοινότητα της κατεχόμενης Λευκωσίας όφειλε περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ στη γερμανική εταιρία. Όπως λοιπόν λένε οι πληροφορίες του ΑΝΤ1, με βάση τη νέα συμφωνία, η Ελληνοκυπριακή πλευρά αναμένεται να πληρώσει το 65% του λογαριασμού των Τουρκοκυπρίων, δηλαδή περίπου 6,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η Τουρκοκυπριακή πλευρά αναμένεται να καταβάλει το 35% των χρεών της, περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ.
Ο λόγος για τον οποίο η Ελληνοκυπριακή πλευρά φαίνεται να αναγκάζεται να βάλει το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους των Τουρκοκυπρίων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το γεγονός ότι σε αντίθετη περίπτωση, η γερμανική εταιρία διαχείρισης του σταθμού λυμάτων θα αποχωρήσει. Και ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας εξέλιξης, δύο περιοχές της Λευκωσίας θα πνιγούν στη δυσοσμία. Πρωτίστως το Καϊμακλί και δευτερευόντως η Αγλαντζιά.
Άρα, στην πραγματικότητα η Ελληνοκυπριακή πλευρά δεν έχει επιλογή και αναμένεται να πληρώσει το 65% των χρεών των Τουρκοκυπρίων, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς αυτή η κίνηση τείνει όπως αντιλαμβανόμαστε, να καταστεί μονομερές Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης της Ελληνοκυπριακής πλευράς προς την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο λόγος που προέβαλε η Τουρκοκυπριακή πλευρά αφήνοντας χρέη και αρνούμενη να πληρώσει το σύνολο της δικής της συμμετοχής στον σταθμό επεξεργασίας λυμάτων, είναι η πτώση της τουρκικής λίρας.
Ωστόσο, το επιχείρημα αυτό μάλλον δεν πείθει. Και σε κάθε περίπτωση, η άνεση με την οποία η Τουρκοκυπριακή πλευρά φόρτωσε το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της, στους ώμους της Ελληνοκυπριακής πλευράς, παραπέμπει σε εύλογους συνειρμούς για ανάλογες συμπεριφορές και στο αμιγώς πολιτικό πεδίο της επίλυσης του Κυπριακού. Με άλλα λόγια, με τη συμπεριφορά της, η ίδια η Τουρκοκυπριακή πλευρά, θέτει σε αμφισβήτηση τη δική της αξιοπιστία.
Να σημειώσουμε τέλος, ότι οι όροι συμμετοχής της νέας δρομολογούμενης δεκαετούς συμφωνίας για τον σταθμό επεξεργασίας της Μιας Μηλιάς, αναμένεται να είναι παρόμοιοι με αυτούς του προηγούμενου συμβολαίου. Η Ελληνοκυπριακή πλευρά αναμένεται να καταβάλλει το 70% του κόστους διαχείρισης και η Τουρκοκυπριακή πλευρά, το 30%, εάν βεβαίως τηρήσει αυτή τη φορά συμφωνία και δεν φορτώσει και πάλι τον λογαριασμό στην Ελληνοκυπριακή πλευρά.
