Κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου οι ναυαγοσώστες της Λεμεσού, καθώς αρκετοί πύργοι παραμένουν αφύλακτοι λόγω έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού. Από 79 που πρέπει να είναι οι ναυαγοσώστες, είναι μόνο 50.
«Έχουμε στη Λεμεσό είκοσι έξι σημεία που πρέπει να υπάρχουν ναυαγοσώστες. Υπάρχουν εννέα σημεία που δεν έχουν ακόμη στελεχωθεί λόγω έλλειψης προσωπικού. Είμαστε τριάντα ναυαγοσώστες περίπου πιο κάτω από το προβλεπόμενο όριο», δήλωσε ο Υπεύθυνος Ναυαγοσωστών Λεμεσού, κ. Πέτρος Ιωάννου.
Δεν υπάρχουν κίνητρα για να εργαστεί κάποιος ως ναυαγοσώστης, επισημαίνει ο κ. Αντωνίου, αφού πρόκειται για εξαήμερη εργασία, μέχρι 200 ώρες το μήνα με συνεχή τριβή, μαθήματα και εξετάσεις.
Επιπλέον, όπως ανάφερε: «Δεν έρχεται κανένας να δουλέψει για τρεις μήνες. Πρέπει να δοθούν περισσότερες 10μηνες, 12μηνες και 8μηνες θέσεις, να υπάρχει ένας μόνιμος του είδους και να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των τρίμηνων ναυαγοσωστών.»
Ταλαιπωρία η ξύλινη ράμπα για τα άτομα με αναπηρία
Την ίδια ώρα προβληματική είναι και η πρόσβαση στις παραλίες της Λεμεσού για τους συνανθρώπους μας με αναπηρίες.
«Η διαδρομή δεν είναι καθόλου εύκολη. Εδώ είναι ένας υποτυπώδης ξύλινος διάδρομος. Όταν γεμίσει το φεγγάρι και βγαίνει η θάλασσα έξω παίρνει και τους διαδρόμους και τους ψάχνουμε», δήλωσε η λουόμενη κ. Νίκη.
Σύμφωνα με την κ. Νίκη, στο παρελθόν υπήρχε ράμπα για ηλεκτρικό αμαξίδιο θαλάσσης που είναι πολύ πιο εύκολο στη χρήση, αλλά το αφαίρεσαν. Ενώ δεν υπάρχει επίσης κάποιος για να βοηθά τα πρόσωπα με κινητικά προβλήματα, να κατεβαίνουν από το αμαξίδιο στο νερό, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουν και αυτή την αποστολή οι ναυαγοσώστες.
