Πολλά γράφτηκαν, γράφονται και θα γραφτούν για όσα συμβαίνουν στο μυαλό αλλά και το σώμα μας όταν μπαίνουμε στο μυστήριο του έρωτα. Από την ερμηνεία των χημικών αντιδράσεων που συμβαίνουν στον εγκέφαλό μας μέχρι τα βαθιά συναισθήματα της ψυχής μας και τις σωματικές αντιδράσεις, την ταχυκαρδία και την πίεση στο στομάχι, έχουν γεμίσει πολλές σελίδες εντύπων από ειδικούς και μη.
Ως σημείο αναφοράς για το τι συμβαίνει στο μυαλό μας όταν ερωτευόμαστε είναι η έρευνα «What Goes On in Our Brains When We Are in Love?» δύο ερευνητριών του Idaho State University που δημοσιεύτηκε το 2017. Στα συμπεράσματά τους κατέληξαν ότι ο εγκέφαλος των ερωτευμένων εκκρίνει χημικές ουσίες παρόμοιες με τις αμφεταμίνες που διεγείρουν το κέντρο ευχαρίστησης του εγκεφάλου. Οι ουσίες αυτές κάνουν τους ερωτευμένους να νιώθουν μια κατάσταση διαρκούς ευφορίας και χαράς. Γι αυτό και το αίσθημα ικανοποίησης είναι τόσο έντονο.
Η... χημική χαρά του έρωτα
Η μελέτη τους κατέληξε ότι η διαδικασία του να ερωτεύεσαι κάποιον συμβαίνει με τη δράση δύο τμημάτων του εγκεφάλου. Πρόκειται για την κοιλιακή καλυπτήρια περιοχή (VTA) και τον κερκοφόρο πυρήνα εκκρίνουν χημικές ουσίες όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη ώστε να διαβιβάσουν το αίσθημα της «ευφορίας», αλλά και της συναισθηματικής ανταμοιβής. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όταν ερωτευόμαστε θέλουμε να είμαστε συνεχώς με αυτό το ξεχωριστό στην καρδιά μας πρόσωπο, επειδή μας κάνει να αισθανόμαστε χαρούμενοι.
Επιπροσθέτως, οι ερευνήτριες υποστηρίζουν ότι σταδιακά, τα συναισθήματα ενδυναμώνονται, αλλά μόνο για όσο συνεχίζουμε να περνάμε καλά με τον άνθρωπο που είμαστε ερωτευμένοι. Ακόμη, το εντυπωσιακό είναι ότι και μόνο η σκέψη του αγαπημένου αυτού προσώπου μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε καλά αλλά και να μας προστατέψει από αρνητικά συναισθήματα όπως το άγχος.
Τέλος, ένα ελπιδοφόρο εύρημα ήταν ότι αυτά τα συναισθήματα δεν χάνουν απαραίτητα την έντασή τους στο πέρασμα του χρόνου. Αντίθετα με την ιδέα ότι το πρώτο διάστημα είναι πιο «δυνατό» από τις επόμενες φάσεις μιας σχέσης, οι ερευνήτριες παραθέτουν τα αποτελέσματα μιας έρευνας στην οποία οι συμμετέχοντες που ήταν παντρεμένοι για διάστημα 21,4 χρόνων κατά μέσο όρο, βίωναν τα ίδια συναισθήματα και παρήγαγαν τα ίδια επίπεδα ντοπαμίνης με τα αρχικά στάδια της σχέσης. Άρα η άποψη ότι με τα χρόνια ο έρωτας από μία σχέση μπορεί να φύγει δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Μπορεί ακόμα και στις μακροβιότερες σχέσεις το αίσθημα του έρωτα να υπάρχει και να είναι εξίσου ισχυρό –αν όχι και ισχυρότερο– με το συναίσθημα που βιώνουμε στην αρχή της σχέσης.
Οι ορμόνες της ευφορίας
Η έρευνά τους αναφέρει πως ο έρωτας είναι μια ακολουθία χημικών αντιδράσεων με αρκετές και γνωστές πια ορμόνες να πρωταγωνιστούν, όπως οι: Σεροτονίνη, που συνδέεται με την αίσθηση της ευφορίας. Η Ντοπαμίνη που ανεβάζει τη διάθεση, ενώ σχετίζεται με την ευχαρίστηση, τη σεξουαλική συμπεριφορά, τις λειτουργίες της αναπαραγωγής και τον έλεγχο των ορμονικών εκκρίσεων του εγκεφάλου.
Η Oξυτοκίνη & βαζοπρεσίνη που χαρακτηρίζονται ως «ορμόνες της αγάπης» και σχετίζονται με το αίθημα οικειότητας και τρυφερότητας που νιώθει ένα ερωτευμένο ζευγάρι. Απελευθερώνονται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης ή αμέσως μετά.
Οι Ενδορφίνες που δρουν στον εγκέφαλο όπως η μορφίνη δίνοντας το αίσθημα της ευεξίας και καλής διάθεσης, ενώ καταστέλλουν την αντίληψη του πόνου και την επιθετικότητα.
Η σωματοτροπίνη ή αυξητική ορμόνη που τροφοδοτεί τον οργανισμό με ενεργητικότητα.
Και η αδρεναλίνη που αυξάνει την καρδιακή δραστηριότητα και το ρυθμό της αναπνοής, βελτιώνει τη μυϊκή δράση και ανεβάζει τη διάθεση.
Μερικά από τα συμπτώματα όσων ερωτεύονται και λίγο πολύ όλοι τα έχουμε βιώσει είναι: Να χάνουμε τα λόγια μας, να ιδρώνουμε, να χάνουμε την όρεξή μας, να βρισκόμαστε σε διαρκή κατάσταση έκστασης και να έχουμε ένα μόνιμο χαμόγελο στα χείλη.
Συμπτώματα ή χαρακτηριστικά που δεν κρύβονται γι’ αυτό και η παροιμία: Ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται, ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα…
Πηγή:
“What Goes On in Our Brains When We Are in Love?”, Scientific American.
