Είναι κάποιες ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ, έμειναν θαμμένες στο κελάρι του μυαλού...
Συναρπαστικές αληθινές ιστορίες που σε κάνουν να νιώθεις περήφανος που ζεις σε αυτή την κοινωνία. Σε γεμίζουν ελπίδα και αισιοδοξία. Σε προκαλούν να κοιτάξεις τον ουρανό και να χαμογελάσεις. Να λες μέσα σου «ευχαριστώ Θεέ μου που ενώ σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι μοιάζουν με άγρια θηρία, δεν χρειάζεται να βγω στους δρόμους και στις πλατείες με αναμμένο φανάρι, όπως ο Διογένης, για να αναζητήσω έναν Άνθρωπο…»
Όλα αυτά τα χρόνια…
Έχω γράψει δεκάδες ιστορίες συνανθρώπων μου και έμαθα καλά τι συναισθήματα προκαλούν ακούγοντας και μόνο κάποιες λέξεις: πρόβλημα, σιωπή, απόγνωση, απορία, φόβος, θλίψη, παραμέληση, κίνδυνος, εγκατάλειψη, κρίση, πόνος, θυμός και σύγχυση.
Κάθε ιστορία και ένα ταξίδι, ένα μικρό άδειο αεροπλάνο με δυο μόνο επιβάτες: τον πρωταγωνιστή, τον ήρωα ζωής δηλαδή και μένα. Χιλιάδες λέξεις, συναισθήματα… Πολλές φορές και δάκρια.
Είναι όμως και κάποιες αληθινές ιστορίες που… μοιάζουν με παραμύθι και δεν της έγραψα ποτέ. Δεν ειπώθηκαν ποτέ…
Σήμερα και για πρώτη φορά…
Γράφω τη δική μου ιστορία μόνο και μόνο για να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε έναν άνθρωπο που εδώ και χρόνια, βοηθάει οικονομικά και μάλιστα σχεδόν καθημερινά τόσους συνανθρώπους μας.
Δεκάδες άνθρωποι έχουν χαμογελάσει εξαιτίας του.
Έχει πληρώσει μέχρι σήμερα δεκάδες λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και νερού σε μονογονεϊκές οικογένειες. Του στέλνουν απλά τον λογαριασμό και αυτός μέσα σε λίγες μόνο ώρες το διευθετεί. Έχει πληρώσει ενοίκια, τρόφιμα, ακόμα και ηλεκτρικές συσκευές σε πολύτεκνες οικογένειες.
Βοηθάει συνέχεια και μάλιστα σχεδόν καθημερινά.
Τον αποκαλώ «ο καλός άγγελος» γιατί είναι πάντα εκεί, σε ότι και αν χρειαστεί κανείς αλλά δεν τον έχει δει ποτέ κανείς. Διευθετεί τα πάντα από το τηλέφωνο. Αυτός ο άνθρωπος είναι σαν να βγήκε από παραμύθι. Ένα παραμύθι γεμάτο εικόνες από αγγέλους, καλούς μάγους και μάγισσες που παλεύουν για το καλό αλλά φροντίζουν πάντα να παραμένουν αόρατοι. Εξάλλου δεν έχει καμία σημασία ποιος είσαι αλλά πόση καλοσύνη σκορπάς και η καλοσύνη στα παραμύθια, είναι η χρυσόσκονη που όπου πέσει κάνει το τοπίο μαγικά όμορφο. Η μεγαλύτερη ευλογία σε μια κοινωνία είναι όταν υπάρχουν άνθρωποι που πονάνε με την ανθρώπινη δυστυχία και χαίρονται διπλάσια με τη χαρά των άλλων, ακριβώς όπως αυτός.
Δεν τον έχω δει ποτέ, δεν ξέρω πόσο χρονών είναι, τι δουλειά κάνει, αν έχει οικογένεια, παιδιά. Επικοινωνώ μόνο τηλεφωνικά μαζί του και μόνο για να τον ενημερώσω όταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια. Έπειτα αναλαμβάνει εκείνος! Τον παρακάλεσα πολλές φορές να μου επιτρέψει να τον συναντήσω ώστε να τον ευχαριστήσω από κοντά ή να επιτρέψει σε όλο αυτό τον κόσμο που βοήθησε να τον πάρει ένα τηλέφωνο για να τον ευχαριστήσει, να του μιλήσει. Δεν δέχθηκε ποτέ…
Σήμερα, λίγες ώρες μόνο πριν τα Χριστούγεννα…
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτόν τον άνθρωπο αλλά και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που βοηθούν τόσο αθόρυβα, τόσο όμορφα, που τους ενδιαφέρει η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και όχι η προσωπική προβολή. Σας ευχαριστώ! Καλά Χριστούγεννα!
