Είναι μόλις 22 ετών και αντί για όνειρα, μετράει τα χαμένα κομμάτια της ψυχής του και προσπαθεί να βρει τον τρόπο να λυτρωθεί από όλα όσα τον βαραίνουν. Κουβαλάει τις ανασφάλειες του κόσμου όλου αλλά και έναν απίστευτο θυμό για όλα όσα άφησε να συμβούν. Μετανιώνει για όλα τα λάθη του και σήμερα ζητά μια δεύτερη ευκαιρία από την κοινωνία.
«Έκανα λάθη που σήμερα μετανιώνω και ζητάω συγνώμη από όλους όσους έχω πληγώσει αλλά και από την κοινωνία μια δεύτερη ευκαιρία. Θέλω να γίνω ένα χρήσιμο μέλος της»
Ο Ανδρέας Ευαγγέλου αναφέρει στο ant1lıve:
«Γεννήθηκα στις 29/11/2000 στην Ξυλοφάγου και έχω 4 αδέλφια (οι δυο μου αδελφές είναι από τον πρώτο γάμο της μητέρας μου). Ο πατέρας μου ήταν Κύπριος και η μητέρα μου είναι από την Λευκορωσία.
Ήμουν υπερκινητικό παιδί, αντιδρούσα με το παραμικρό. Μεγαλώνοντας, έκανα λάθη που σήμερα μετανιώνω πικρά…
Πήγα Τεχνική Σχολή αλλά έμεινα κάποια μαθήματα και δεν κατάφερα να πάρω το απολυτήριό μου. Έκανα χρήση ναρκωτικών ουσιών και στα 15 μου χρόνια, βρέθηκα στην Αγία Σκέπη για απεξάρτηση. Το πρόγραμμα απεξάρτησης διήρκησε εννέα μήνες.
Το 2017…
Έκανα και άλλα λάθη… Το πλήρωσα ακριβά…
Το 2021 έχασα τον πατέρα μου. Ήταν 64 ετών και από νεαρή ηλικία αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα υγείας. Αυτό με διέλυσε εντελώς…
Μετανιώνω για όλα όσα έχω κάνει, για την τόσο άσχημη συμπεριφορά μου. Κουβαλάω πολλές πληγές, όπως και κάθε άνθρωπος άλλωστε και μέσα μου πονάω. Έχω θυμό για όλα όσα έχουν συμβεί και “διψάω” για μια ήρεμη ζωή. Έχω πληγώσει, έχω κλάψει, έχω τιμωρηθεί. Θέλω να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Να αρχίσω να κάνω όνειρα, να εργαστώ, να ταξιδέψω.
Ζητάω ένα μεγάλο συγνώμη σε όλους όσους πλήγωσα.
Ξέρω πως τις περισσότερες φορές η κοινωνία είναι πολύ σκληρή και δεν δίνει δεύτερες ευκαιρίες. Πιστεύω όμως ότι όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία, πως αλλιώς θα αποδείξουμε ότι έχουμε μετανιώσει για τα λάθη μας. Σε μια τόσο δύσκολή και τόσο σκληρή κοινωνία, ζητάω μια δεύτερη ευκαιρία, ζητάω ένα μεγάλο «συγνώμη».
Όλοι όσοι σκοντάψαμε και δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε στο έδαφος, περιμένουμε να απλώσει το χέρι η κοινωνία να μας σηκώσει. Μια καλή κυρία πρόσφατα μου είπε: «Η ζωή είναι ένα μαγευτικό ταξίδι… Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις προορισμό… Όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία! Αρχίζοντας μια νέα ζωή!.
Ζητάω λοιπόν συγνώμη και αρχίζω μια νέα ζωή, σας παρακαλώ μην μου κλείσετε τις πόρτες, δώστε μου μια ευκαιρία να αποδείξω ότι μπορώ να αλλάξω».
