«Όπως δεν τον είδαμε!» μας παρουσιάζεται σήμερα ο διακεκριμένος αθλητής του στίβου Μίλαν Τραΐκοβιτς. Ο Μίλαν Τραΐκοβιτς είναι Σερβικής καταγωγής Κύπριος αθλητής του στίβου με σημαντικές διεθνείς επιτυχίες και διακρίσεις σε διεθνείς αγώνες στο δρόμο με εμπόδια. Από νεαρή ηλικία άρχισε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο, ενώ στην Κύπρο εντάχθηκε στις τάξεις των ακαδημιών της ποδοσφαιρικής ομάδας του Απόλλωνα Λεμεσού. Παρά την επιτυχημένη παρουσία του στο ποδόσφαιρο, ξεκίνησε παράλληλα την ενασχόλησή του με τον στίβο όπου και πέτυχε σημαντικές διακρίσεις στη συνέχεια.
Ο Μίλαν μοιράστηκε μαζί μας την ασχολία την οποία απολαμβάνει στον ελεύθερο του χρόνο για να χαλαρώνει από την απαιτητική καθημερινότητα του ως αθλητής.
Με ποια δραστηριότητα/χόμπι χαλαρώνετε στον ελεύθερο σας χρόνο;
Το χόμπι που έχω και αρέσει αρκετά και σε εμένα αλλά και στη σύντροφο μου είναι η θαλάσσια σανίδα ή αλλιώς γνωστό ως wakeboard.
Πως προέκυψε η συγκεκριμένη ασχολία;
To wakeboard προέκυψε την περίοδο του κορωνοϊού όταν δεν είχα αγωνιστικές υποχρεώσεις και όταν δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, τότε περνούσαμε πολύ ώρα στη θάλασσα.
Πόσο χρόνο αφιερώνετε για αυτήν και πόσο συχνά;
Δυστυχώς δεν έχω πολύ διαθέσιμο χρόνο για wakeboard αλλά πλέον όταν βρίσκομαι σε περίοδο μακριά από αγώνες προσπαθώ να το κάνω όσο πιο συχνά μπορώ.
Σε τι σας βοηθάει;
Το wakeboard με κάνει να ξεχνιέμαι αρκετά και να χαλαρώνω το μυαλό μου, να μην σκέφτομαι συνέχεια την προπόνηση μου. Επίσης επειδή είναι πολύ καλή άσκηση είναι καλός τρόπος να διατηρούμε στο off-season μου, την περίοδο που δεν έχω αγώνες. Πέρα από αυτά μου προσφέρει ωραίες στιγμές με τη σύντροφο μου και με φίλους μας γιατί περνούμε πολύ ωραία όταν είμαστε στη θάλασσα και ένας-ένας ανεβαίνει στη σανίδα.
Έχετε κάποια ανάμνηση που συνδέεται με το χόμπι ή την αγαπημένη σας απασχόληση;
Μια ωραία ανάμνηση που έχω είναι στις αρχές όταν ξεκίνησα και δεν μπορούσα να σταθώ πάνω στη σανίδα διότι χρειάζεται τεχνική. Η Νίκη τότε ήταν πιο προχωρημένη από εμένα και με κορόιδευε που δεν τα καταφέρνω. Μέσα σε λίγα όμως μαθήματα εγώ έγινα αρκετά κάλος και ξεκίνησα να κάνω άλματα, να κάνω με το ένα χέρι και να την χαιρετώ με το άλλο με αποτέλεσμα η Νίκη να νευριάζει και να μην το πιστεύει. Όπως και να έχει περνούμε και οι δυο μας τέλεια με αυτό το κοινό χόμπι που έχουμε.
