Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ο Αυγουστή;

Καλύτερες ημέρες ευελπιστούν ότι θα δουν στην Ομόνοια με τον Kjetil Rekdal στον πάγκο, ο οποίος έχει δύσκολο έργο και σαφώς δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο η επιτυχία.

Θα κριθεί όμως από το έργο και κυρίως από τα αποτελέσματα.


Πάντως τώρα σοβαρά δηλαδή, υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ομόνοιας ήταν ο Αυγουστή;

Μια βόλτα στα ΜΚΔ, ή μια κουβέντα με δύο τρεις  Ομονοιάτες και την απάντηση στην αστεία αυτή ερώτηση την παίρνεις εύκολα.

Εγώ λέω ότι ο Σωφρόνης δεν είναι ο καλύτερος προπονητής στο κομμάτι της "διδασκαλίας" της τακτικής. Δεν είναι ο προπονητής που η ομάδα του θα ακολουθήσει ένα δύσκολο τρόπο παιχνιδιού. Λέω επίσης ότι στην Ομόνοια μπορεί να έχασε και εκείνη την επιθετικότητα, με την οποία τον μάθαμε ως προπονητή. Ήταν όμως αυτά τα μεγάλα προβλήματα αυτής της Ομόνοιας;

Δηλαδή η Ομόνοια έχει ένα γεμάτο ρόστερ; έχει πολλές και ποιοτικές επιλογές; έχει πολύ καλούς σέντερ φορ; έχει πολύ καλά άκρα στην άμυνα; έχει πολλές ποιοτικές επιλογές για το κέντρο της άμυνας; έχει πολλούς και ποιοτικούς μέσους; έχει πολλούς και ποιοτικούς  παίκτες για να παίξουν πίσω από τον επιθετικό; Αν υπάρχει κάποιος που πραγματικά πιστεύει ότι τα έχει όλα αυτά, σε σύγκριση πάντα με τις άλλες ομάδες, τότε, ναι καλά έκανε και έδιωξε τον Αυγουστή, και να πάει να βρει κάποιον καλύτερο.

Γιατί η Ομόνοια είναι σε αυτή την κατάσταση και στο -7 από την κορυφή;

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι πιο απλή. Γιατί δεν έχει τους παίκτες, δεν έχει την ομάδα για να κάνει κάτι περισσότερο, και η θέση στην οποία βρίσκεται είναι πέραν των δυνατοτήτων της και πολύ δύσκολα θα παραμείνει εκεί. Το ταβάνι της είναι αυτό, δεν μπορεί να κάνει θαύματα κανένας Αυγουστή.

Ως προπονητή τον Σωφρόνη τον είδα πολύ πιο ώριμο στην Ομόνοια, ενώ όσον αφορά το κοουτσάρισμα και τις κινήσεις του από τον πάγκο, αυτές, πλην κάποιων εξαιρέσεων ήταν πολύ επιτυχημένες. Στο κομμάτι της τακτικής προσέγγισης των αγώνων δύσκολα μπορεί να πει κάποιος ότι του πήρε κάποιος αντίπαλος την ταυτότητα.

Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να κρίνει την παρουσία του στην Ομόνοια με αρνητικό πρόσημο. Η περσινή κατάκτηση του Κυπέλλου γράφει το όνομα του, γιατί σε αυτόν οφείλεται στον μεγαλύτερο βαθμό. Πήρε μια πολύ μέτρια ομάδα, με ψυχολογία στα πατώματα, δεν έκανε καμία μεταγραφή, και με αυτή την ομάδα απέκλεισε δύο πολύ καλύτερες ομάδες από την δική του, το ΑΠΟΕΛ και την Πάφο και κατέκτησε άξια το κύπελλο στον τελικό κόντρα στην ΑΕΛ.

Δυστυχώς για την Ομόνοια έχασε την ευκαιρία να ξεφύγει των αντιπάλων της μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος πριν τρία χρόνια, τότε πλήρωσε τον υπεροπτικό τρόπο και τους εγωισμούς των υπευθύνων της. Έκτοτε σε κάθε μεταγραφική περίοδο γίνεται ακόμη πιο αδύνατη. Αυτοί που έρχονται στην πλειοψηφία τους είναι πιο αδύνατοι από αυτούς που φεύγουν, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πέφτει το επίπεδο της.

Το μοναδικό πλεονέκτημα της Ομόνοιας είναι οι πρωτοκλασάτοι Κύπριοι που έχει, όμως αυτό δεν αρκεί, όταν άλλες ομάδες έχουν 20 ή περισσότερους ξένους και από αυτούς οι 15 είναι καλύτεροι από τους ξένους της Ομόνοιας.

Η Ομόνοια τερμάτισε 7η και 6η τα δύο τελευταία χρόνια, γιατί πολύ απλά οι παίκτες της σε σύγκριση με τους αντιπάλους ήταν υποδεέστεροι ( με εξαίρεση τους Κύπριους) τους οποίους όμως δεν πλαισιώνουν πολλοί καλοί παίκτες προσωπικότητες, όπως στην αρχή, για να τους κάνουν καλύτερους.

Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα πηγάζει από αυτούς που χαράζουν την πολιτική στην Ομόνοια, οι οποίοι μπορεί να δηλώνουν ότι θέλουν μια Ομόνοια διεκδικήτρια των τίτλων, στην πράξη όμως δεν το δείχνουν, αντίθετα προσπαθούν να εφαρμόσουν ένα πλάνο ανάπτυξης νεαρών ποδοσφαιριστών, κάτι που κάνουν μεσαίες ομάδες σε κάποιες άλλες χώρες.

Μακάρι να το πετύχαιναν και αυτό, όμως αυτό το πράγμα πρέπει να είναι το δεύτερο ζητούμενο, το πρώτο είναι η δημιουργία μιας πρωταγωνίστριας ομάδας με πολύ καλούς και έτοιμους παίκτες, και μέσα από μια τέτοια ομάδα να εξελίσσονται και να προωθούνται νεαροί παίκτες.

Εν κατακλείδι εάν οι διοικούντες της Ομόνοιας, και ο τεχνικός διευθυντής, (ο οποίος μέχρι στιγμής με εξαίρεση δύο "ταλεντάκια", ο ένας ακόμη δεν είναι σε θέση να τρέξει), δεν έδειξε και κάτι, δεν αποδεχθούν ότι η ομάδα τους δεν είναι κάτι σπουδαίο, και δυστυχώς για το ταμείο θα πρέπει να σπάσουν συμβόλαια, να διώξουν παίκτες και να πληρώσουν για να φέρουν άλλους πολύ καλούς, δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει κάτι, και πολύ απλά θα ταλαιπωρείται για να κρατήσει την θέση της στην 6αδα. 

Έχουν ένα τρόπο σκέψης και δράσης τα τελευταία χρόνια στην Ομόνοια που δεν τους βγάζει πουθενά, ( παρά το ότι έσωσαν κάπως την παρτίδα με τα δύο κύπελλα) και τον επαναλαμβάνουν, και περιμένουν ότι η επόμενη φορά, με τα ίδια υλικά η συνταγή θα πετύχει.