Τον κύριο Σταύρο Παπασταύρου δεν τον γνωρίζω προσωπικά, τον έχω συναντήσει όλες και όλες, δύο φορές στην ζωή μου, την μία σε μια δημοσιογραφική διάσκεψη, και την άλλη σε ένα νυχτερινό μαγαζί. Ελάχιστες κουβέντες ανταλλάξαμε, τις περισσότερες στη δεύτερη φορά. Ούτε και τα της Ομόνοιας γνωρίζω πολύ καλά, όμως σε γενικές γραμμές έχω πολύ θετική άποψη για αυτό τον άνθρωπο και τον τρόπο που λειτούργησε κατά την παρουσία του στο ποδόσφαιρο μας. Μου φάνηκε ευθύς, σίγουρος για τον εαυτό του, πώς να μην είναι αλώστε επιτυχημένος εκατομμυριούχος επιχειρηματίας είναι ο άνθρωπος.
Η παρουσία του δε στην Ομόνοια, είναι ξεκάθαρα επιτυχημένη, μια πρώτη θέση, ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελλα, τρεις φορές ομίλους λένε οι αριθμοί. Πάνω από όλα οικονομική σταθερότητα την οποία ο ίδιος εξασφάλιζε.
Το ότι άνθρωποι του έκαναν λάθη, είναι δεδομένο, και ποια ομάδα δεν έκανε; όμως δεν είναι αυτό το θέμα την συγκεκριμένη στιγμή. Το θέμα αυτή την στιγμή είναι πώς κατάφεραν οι δύο πλευρές να διαφωνήσουν και να τουμπάρουν μια τόσο μεγάλη συμφωνία;
Έχει κάποιο που πραγματικά έχει αντιληφθεί τον τόσο σοβαρό λόγο; Γιατί τους ενδοιασμούς στο να πωλήσει την ομάδα όπου θέλει, δεν τους πολύ αντιλαμβάνομαι, αφού μπορούσαν εύκολα να μπουν κάποιες ασφαλιστικές δικλίδες.
Στην τελική όμως ποιος θα ερχόταν να αγοράσει μια ομάδα της Κύπρου για 20 - 30 εκατομμύρια; και αυτός που θα την αγόραζε, θα το έκανε για να την καταστρέψει; για να χάσει τα χρήματα του;
Στο δια τάυτα τώρα, δηλαδή πώς την έχουν δει τόσο ο Παπασταυρου όσο και το σωματείο;
Ο Παπαστάυρου θα βάζει 5 εκατομμύρια τον χρόνο και δεν θα ασχολείται; θα είναι ο "αγκρισμένος" ιδιοκτήτης; Το δε σωματείο, θα βλέπει την ποδοσφαιρική του ομάδα, που είναι και ο λόγος ύπαρξης του ουσιαστικά, να λειτουργεί, απλά για να λειτουργεί;
Αν δεν "μπλοφάρει" ο Παπαστάυρου, τότε η κατάσταση στην Ομόνοια θα γίνει κωμικοτραγική!
