Δρ. Αρετής Δημοσθένους
Θρησκειολόγου
Μεγάλη Τετάρτη πρωί τελείται o Εσπερινός της Μεγάλης Πέμπτης και η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Είναι η τελευταία Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία του έτους. Το απόγευμα τελείται η ακολουθία του αγίου Ευχελαίου. Αυτό είναι ένα από τα επτά Μυστήρια της Ορθόδοξης πίστης μας. Δηλαδή έχει αγιαστική δύναμη αλλά και λυτρωτική. Δεν γίνεται για τους ετοιμοθάνατους, όπως έλεγαν παλιά. Γίνεται για τους νέους για να αποκτήσουν φώτιση και πίστη. Γίνεται και για εμάς τους μεγαλύτερους για να καταλάβουμε τα λάθη μας και να μετανοήσουμε. Να αποφασίσουμε να εξομολογηθούμε χωρίς δικαιολογίες.
Γιατί ο ιερέας μας σταυρώνει με το αγιασμένο λάδι και το κρασί;
Ναι, το άγιο Ευχέλαιο αποτελείται από ελαιόλαδο και λίγο κρασί. Το λάδι μαλακώνει και θεραπεύει. Ο Χριστός κατήργησε τις ανθρωποθυσίες. Παλιά θυσίαζαν ανθρώπους και ζώα στον θεό. Ο Χριστός είπε ότι ζητά μόνον από εμάς την μετάνοια μας, τίποτα άλλο! Αυτό που χρειάζεται είναι η ψυχή μας να συναισθανθεί τις πράξεις της και γιατί αυτές δεν είναι συμβατές με το θέλημα του Θεού. Να προχωρήσουμε δηλαδή από την σκληρότητα και το πείσμα στα δάκρυα μετανοίας και πνευματικής αγαλλίασης.
Μετά το πέρας του αγίου Ευχελαίου τελείται ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης όπου αρχίζει ουσιαστικά το Θείο Δράμα. Τα αναγνώσματα από τα Ευαγγέλια περιγράφουν προετοιμάζοντας τον πιστό για τα γεγονότα της Μεγάλης Πέμπτης η οποία είναι προ των πυλών.
Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, δείχνοντας την οδό της ταπείνωσης στους εκκλησιαστικούς αρχηγούς αλλά και σε όλους μας.
Τον Μυστικό Δείπνο, δηλαδή την θεσμοθέτηση και παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας στην Εκκλησία.
Την Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών κατά την οποία ζήτησε από τον Θεό Πατέρα να κρατήσει τους Αποστόλους στην πίστη, να μην χαθούν ένεκα του τρόμου που θα σκόρπιζαν οι σταυρωτές Ιουδαίοι εναντίον όσων πίστευαν στον Χριστό.
Και τέλος την προδοσία του Ιούδα. Αυτός γνωρίζει καλά ποιος είναι ο Χριστός. Ο Θεάνθρωπος, ο Μεσσίας και όμως τον προδίδει για να τον σκοτώσουν!
Ο κυρίαρχος ύμνος είναι:
Ότε οι ένδοξοι μαθηταί
εν τω νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο,
τότε Ιούδας ο δυσσεβής,
φιλαργυρίαν νοσήσας, εσκοτίζετο.
Και ανόμοις κριταίς
σε τον δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι.
Βλέπε, χρημάτων εραστά,
τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον.
φεύγε ακόρεστον ψυχήν,
την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν.
Ο περί πάντας αγαθός,
Κύριε, δόξα σοι.
